Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΑΜΕΣΗ ΛΥΣΗ ΣΤΗ ΓΑΓΓΡΑΙΝΑ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΑΕΕ
Είμαστε ένα κομμάτι ενός μεγάλου ασφαλιστικού Οργανισμού, που προσπαθεί
χωρίς την βοήθεια άλλων ασφαλισμένων να πετύχει ρυθμίσεις που θα δίνουν οριστική λύση στο πρόβλημα. Επιλέξαμε –και προς το παρόν επιλέγουμε- τον διάλογο με την κυβέρνηση για να δοθεί λύση με τις οφειλές. Δεν ζητάμε να μας χαριστεί τίποτα. Ζητάμε μόνο λογικούς τρόπους αποπληρωμής.
Όσοι πιστεύουν ότι οι διοικήσεις της Ομοσπονδίας και του ΣΑΤΑ μένουν απαθείς και απλοί παρατηρητές μπροστά στο μεγάλο πρόβλημα των οφειλών στον ΟΑΕΕ που αντιμετωπίζουμε ως κλάδος, τότε απλά δεν ξέρουν που να διοχετεύσουν την οργή τους. Έχουμε μπροστά μας ένα τεράστιο θέμα με κοινωνικές προεκτάσεις. Πρώτος από όλους εγώ, θέλω να λυθεί το πρόβλημα και να απαλλαχτούμε από τον βραχνά και του χρέους και της αγωνίας αφού εργαζόμαστε χωρίς να έχουμε εξασφαλίσει για μας και τις οικογένειές μας το στοιχειώδη αγαθό της ιατρικής περίθαλψης.
Όπως κάθε μάχη που έχουμε δώσει, έτσι κι αυτή, έχει την δική της ταυτότητα και τα δικά της χαρακτηριστικά. Είμαστε ένα κομμάτι ενός μεγάλου ασφαλιστικού Οργανισμού, που προσπαθεί χωρίς την βοήθεια άλλων ασφαλισμένων να πετύχει ρυθμίσεις που θα δίνουν οριστική λύση στο πρόβλημα. Επιλέξαμε –και προς το παρόν επιλέγουμε- τον διάλογο με την κυβέρνηση για να δοθεί λύση με τις οφειλές. Δεν ζητάμε να μας χαριστεί τίποτα. Ζητάμε μόνο λογικούς τρόπους αποπληρωμής.
Καταλαβαίνω ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει και βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από την έκρηξη. Πριν εκραγούμε όμως, θα έχουμε εξαντλήσει όλα τα περιθώρια του διαλόγου και θα έχουμε δώσει όλο τον απαιτούμενο χρόνο στην κυβέρνηση να βρει λύση. Δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα χέρια, ούτε θα περιμένουμε εσαεί. Η υπομονή και η ανοχή έχουν όρια που σχεδόν ως κλάδος τα έχουμε εξαντλήσει.
Την προηγούμενη εβδομάδα το προεδρείο της Ομοσπονδίας συναντήθηκε με τον υπουργό Εργασίας κ. Βρούτση και συζήτησε μαζί του όλα τα ζητήματα που άπτονται των αρμοδιοτήτων του. Εξηγήσαμε στον υπουργό ότι θεωρούμε επιτακτική την λύση στα προβλήματα που προέκυψαν από τις οφειλές προς τον ΟΑΕΕ, τόσο για τον κλάδο μας που πλήττεται βαθύτατα από την οικονομική ύφεση, όσο και για το κράτος αφού θα διασφαλίσει την ομαλή αποπληρωμή οφειλών που μέχρι τώρα απέτυχε αφού οι διακανονισμοί που επιλέχτηκαν αποδείχτηκαν ασύμφοροι και μακριά από τις οικονομικές δυνατότητες των οφειλετών.
ΤΙ ΖΗΤΑΜΕ
1. Αποπληρωμή όλου του οφειλόμενου ποσού προς τον ΟΑΕΕ σε 100 δόσεις.
2. Επιλογή ασφαλιστικής κλάσης για όλους τους ασφαλισμένους αυτοκινητιστές.
3. Παροχή υγειονομικής περίθαλψης και για τους οφειλέτες ασφαλισμένους στον ΟΑΕΕ.
3. Παροχή υγειονομικής περίθαλψης και για τους οφειλέτες ασφαλισμένους στον ΟΑΕΕ.
4. Μείωση των προσαυξήσεων για καθυστέρηση πληρωμών κατά 50%.
5. Κατάργηση του βιβλίου υπερωριών για τον οδηγό ταξί και κατάργηση της κατάστασης εργασίας.
6. Απαλλαγή από την ασφάλιση στον ΟΑΕΕ όταν ο ασφαλισμένος ασκεί το δικαίωμα κατάθεσης πινακίδων μέχρι και 1 χρόνο (Νόμος 4070/2012).
Μια χώρα βαθιά πληγωμένη
Η κυβέρνηση απομονωμένη στην εσωστρέφειά της αγνοεί προκλητικά τα απεγνωσμένα μηνύματα της κοινωνίας που έπαψε εδώ καιρό να ελπίζει. Δεν ξέρω αν αυτό ονομάζεται πολιτική ανευθυνότητα , πάντως είναι διακωμώδηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ελληνικής ιστορίας.
Η Ελλάδα του 2014 είναι μια χώρα βαθιά πληγωμένη. Έχει θυμό που ακόμη δεν βρήκε το διάδρομο να εκφραστεί. Έχει αξιοπρέπεια (από τις λίγες αρετές που δεν εκμαυλίστηκαν) έχει μνήμη, έχει την αντοχή να βλέπει την παρακμή κατάματα, έχει όμως και την ικανότητα να αναγνωρίζει, να καταγράφει και να στηλιτεύει όσους πειραματίστηκαν εκούσια ή ακούσια με τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.
Υπάρχει άραγε φως στην άκρη του τούνελ; Η ιστορία έχει δείξει ότι πάντα υπάρχει. Ποτέ όμως δεν λειτούργησε από μόνη της. Πάντα, κάποιοι άνθρωποι, αντάξιοι των περιστάσεων και εκφραστές της λαϊκής ετυμηγορίας, πήραν στις πλάτες τους τον κίνδυνο, ρίσκαραν όταν χρειάστηκε και έβαλαν το καράβι ξανά στη σωστή ρότα.
Αυτούς τους ανθρώπους αναζητά και τώρα ο ελληνικός λαός. Αυτούς χρειάζεται η κοινωνία μας. Δεν μπορεί να μην υπάρχουν. Τούτος ο τόπος έχει πεθάνει κι έχει ξαναγεννηθεί αμέτρητες φορές. Γιατί πάντα η ψυχή είχε μεγαλύτερη δύναμη από αριθμούς. Πάντα στις κρίσιμες στιγμές η ελληνική ψυχή αναδυόταν. Ένωνε τις δυστυχίες των ανθρώπων και τις έκανε ελπίδα. Κι αυτή γινόταν στρατιώτης έτοιμος να θυσιαστεί αρκεί να βγει κερδισμένος από την μάχη.
Δεν ξέρω πόσο κοντά ή πόσο μακριά είμαστε από μια τέτοια εξέλιξη. Ξέρω μόνο ότι η δυστυχία των ανθρώπων, των διπλανών μας, των φίλων μας, των γνωστών μας, κλείδωσε την αισιοδοξία μας, το πείσμα μας, την αγωνιστικότητά μας. Σε λίγο δεν θα υπάρχει τίποτα να χάσουμε. Και τότε αλλοίμονο, σε όσους μας έφεραν και σε όσους μας καθήλωσαν σε αυτόν τον εφιάλτη.
Δεν ξέρω πόσο κοντά ή πόσο μακριά είμαστε από μια τέτοια εξέλιξη. Ξέρω μόνο ότι η δυστυχία των ανθρώπων, των διπλανών μας, των φίλων μας, των γνωστών μας, κλείδωσε την αισιοδοξία μας, το πείσμα μας, την αγωνιστικότητά μας. Σε λίγο δεν θα υπάρχει τίποτα να χάσουμε. Και τότε αλλοίμονο, σε όσους μας έφεραν και σε όσους μας καθήλωσαν σε αυτόν τον εφιάλτη.
Κύριε Καμίνη εμείς οι ταξιτζήδες δεν σας πιστεύουμε
Για μια ακόμη φορά, ο δήμαρχος Αθηναίων υποτιμά την νοημοσύνη των κατοίκων αυτής της πόλης με μεγαλεπήβολα σχέδια και οράματα. Ο άνθρωπος που επί τρεισήμισι χρόνια δεν κατάφερε να φτιάξει ούτε μια πιάτσα για ταξί, υπόσχεται πεζοδρομήσεις και παρεμβάσεις που θα αλλάξουν την πόλη μας. Φορώντας το αριστερό, κουλτουριάρικο προσωπείο του, σεβόμενος την περίοδο των Αποκριών , προσπαθεί να κρύψει το μηδαμινό του έργου με υποσχέσεις. Και δεν στεκόμαστε μόνο στον σνομπισμό που επέδειξε σε όλη την διάρκεια της θητείας του απέναντι στον κλάδο μας, αλλά στην συνολική του παρουσία και προσφορά που συνετέλεσε στην παρακμή της ομορφότερης και πιο ιστορικής πόλης του κόσμου. Κύριε Καμίνη εμείς οι ταξιτζήδες δεν σας πιστεύουμε. Όπως δεν πιστεύουμε κανέναν εκπρόσωπο της τοπικής αυτοδιοίκησης που γύρισε την πλάτη του σε αιτήματα των ταξιτζήδων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε την άποψή σου...