Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Η ανάπτυξη δεν διατάσσεται, ούτε είναι θέμα καλών προθέσεων, ούτε θέμα ευχών και προσευχών, αλλά συγκεκριμένων πολιτικών.
Και θέλω να ξεκινήσω την τοποθέτησή μου με δύο βασικές παραδοχές που πρέπει να κάνουμε, έτσι ώστε να μη βάλουμε το κάρο μπροστά από το άλογο και να καταλήξουμε σε ανορθόδοξα σχήματα, τα οποία δεν θα οδηγήσουν πουθενά.
Πρώτη παραδοχή είναι ότι ανάπτυξη στον γκρεμό και στο κενό δεν γίνεται. Δεν θα μπορούσε να γίνει. Και γι’ αυτό το λόγο τα τελευταία χρόνια, με τη μεγάλη κοινωνική ένταση αλλά και με την πολιτική αστάθεια και, στο τέλος με την απειλή της εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη, κανείς επενδυτής ξένος ή Έλληνας δεν συζητούσε σοβαρά να επενδύσει στην Ελλάδα. Και αυτή ήταν η προσπάθεια αυτής της κυβέρνησης, της τρικομματικής κυβέρνησης, υπό τον Πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά, τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης. Να καταλήξουμε σε μια συμφωνία με το Eurogroup και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, προκειμένου η προσπάθειά μας να έχει μια βάση στήριξης. Να μπορούμε να προχωρήσουμε αποκαθιστώντας σταδιακά την εμπιστοσύνη προς την ελληνική οικονομία. Και γι’ αυτό το λόγο, πήραμε και πολύ δύσκολα μέτρα, ακριβώς γιατί ξέραμε ότι η εναλλακτική επιλογή ήταν ο γκρεμός. Όπως φάνηκε, νομίζω ξεκάθαρα και με την περίπτωση της Κύπρου, το τι θα συνέβαινε αν δεν κατέληγε και η Κύπρος σε μία συμφωνία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Αυτό δεν είναι ένα θεωρητικό σχήμα. Θα σας καταθέσω κάποιες προσωπικές εμπειρίες σε αυτό. Θυμάμαι την περίπτωση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Παρά τις καλές προθέσεις του Προέδρου της, δεν έχω καμιά αμφιβολία περί αυτού, η Ευρωπαϊκή τράπεζα Επενδύσεων μέχρι το Νοέμβριο είχε δώσει στην Ελλάδα εννέα εκατομμύρια ευρώ, όλο το χρόνο. Από το Νοέμβριο έως το Δεκέμβριο μετά τη συμφωνία στο Eurogroup έδωσε ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Επομένως, όλα αυτά δεν είναι θεωρίες. Όπως δεν είναι θεωρία κι αυτό που θα σας πω τώρα, σε σχέση με τους αυτοκινητοδρόμους. Αναφέρθηκε προηγουμένως και ο συνάδελφος ο κ. Μαρκόπουλος. Επειδή η διαπραγμάτευση έχει ξεκινήσει από τον Αύγουστο και εμπλέκονται 43 τράπεζες, από όλο τον κόσμο, θέλω να σας πω ότι μέχρι και το Νοέμβριο η συζήτηση ήταν παραπάνω από δύσκολη μαζί τους διότι μέχρι τότε η Ελλάδα κρεμόταν από μία κλωστή. Και θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο, τράπεζες από τη Γερμανία, από την Ιρλανδία, από την Πορτογαλία να έρθουν και να επενδύσουν στην Ελλάδα για τους αυτοκινητόδρομους με όλους τους κινδύνους που θεωρούσαν εκείνες ότι υπήρχαν. Αντιθέτως, από εκεί και πέρα τα πράγματα πάνε πολύ καλύτερα στις διαπραγματεύσεις. Και γι’ αυτό το λόγο είμαστε στην τελική ευθεία, αυτήν την ώρα, σε ένα εξαιρετικά δύσκολο σχέδιο. Οι αυτοκινητόδρομοι έχουν σταματήσει για δυο χρόνια. Τώρα, όμως θεωρούμε πως σήμερα πια είμαστε στην τελική ευθεία και πως η κυβέρνηση θα κρατήσει τη δέσμευσή της ότι μέσα στον Απρίλιο θα μπουν μπουλντόζες στους αυτοκινητόδρομους. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό διότι θα δημιουργηθούν πρώτα απ’ όλα 25.000 νέες θέσεις εργασίας μόνο για τα έργα αυτά καθ’ αυτά. Αλλά παράλληλα η επανεκκίνηση των αυτοκινητοδρόμων έχει ένα συμβολισμό διότι θα συμβολίσει την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας.
Και το επόμενο βήμα προς την πλήρη αποκατάσταση της εμπιστοσύνης απέναντι στην ελληνική οικονομία θα είναι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Ακούσατε τις δηλώσεις του Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, ο οποίος είπε ότι μέχρι το τέλος Μαΐου θα έχει ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία. Και αυτό δεν έχει μόνο λογιστική σημασία στα βιβλία των τραπεζών. Είναι σημαντικό για την εμπιστοσύνη απέναντι στις ελληνικές τράπεζες και απέναντι την ελληνική οικονομία, γιατί το τραπεζικό μας σύστημα θα ξεκινήσει να λειτουργεί ομαλά και αυτό θα αλλάξει το κλίμα , θα έχει πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα. Επομένως, δουλέψαμε όλον αυτόν τον καιρό και δουλεύουμε για να μπει μια βάση στην πορεία για την ανάπτυξη.
Η δεύτερη παραδοχή που πρέπει να κάνουμε είναι πως πρέπει να εγκαταλείψουμε τα δόγματα που μας ταλάνισαν τόσο καιρό. Διότι σε μεγάλο βαθμό είχε γίνει πιστευτό από πολλούς ότι μπορεί να γίνει ανάπτυξη χωρίς επενδυτές, να γίνουν επενδύσεις χωρίς επενδυτές, να έχουμε επιχειρήσεις χωρίς επιχειρηματίες και να στηριχτούμε σε μια πολιτική καλών προθέσεων για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε. Στην πραγματικότητα δεν έχουμε να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα. Έχουμε να διδαχθούμε από καλές πρακτικές προηγμένων ευρωπαϊκών και άλλων χωρών, προκειμένου να γίνουμε μια χώρα πράγματι φιλική στην επιχειρηματικότητα. Και γι’ αυτό αυτή η κυβέρνηση έχει κάνει μια βασική παραδοχή: πως αυτήν την ώρα από το δημόσιο δεν μπορεί να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, μπορούν να δημιουργηθούν μόνο από τον ιδιωτικό τομέα και γι’ αυτό πρέπει να κάνουμε ένα άνοιγμα στην υγιή επιχειρηματικότητα. Αυτό είναι η πραγματική κοινωνική πολιτική σήμερα. Κάθε άλλη πολιτική εκτινάσσει την ανεργία και ακόμα περισσότερο την ανεργία των νέων. Το δημόσιο μετά βίας εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του. Άρα στον ιδιωτικό τομέα πρέπει να στραφούμε για να βρούμε επενδυτές και επενδύσεις. Και δεν θα τους βρούμε επειδή απλά και μόνο το επιθυμούμε, αλλά και επειδή έχουμε ένα πλέγμα πολιτικής φιλικό στην επιχειρηματικότητα. Αυτό είναι που επιδιώκουμε να κάνουμε με αυτό το νομοσχέδιο. Αυτή είναι η κατεύθυνση του Πρωθυπουργού, αυτή είναι η κατεύθυνση της κυβέρνησης και δεν πρόκειται σε αυτό το ζήτημα να βάλουμε νερό στο κρασί μας.
Έχοντας πει αυτά θέλω να σημειώσω πως το νομοσχέδιο που συζητούμε για τη διαμόρφωση ενός φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος, ο επενδυτικός αναπτυξιακός νόμος ουσιαστικά, δεν είναι ένα νομοσχέδιο που έρχεται να γκρεμίσει. Έρχεται να χτίσει. Δεν ήρθαμε να πούμε ο κ. Μηταράκης, εγώ όλοι οι άλλοι εμπλεκόμενοι σε αυτό το νομοσχέδιο ότι εμείς έχουμε την εξ αποκαλύψεως αλήθεια και διαγράφουμε ό,τι θετικό υπήρχε στο παρελθόν. Αντιθέτως, ερχόμαστε να χτίσουμε σε όλα τα θετικά. Άλλωστε, ήμουν τομεάρχης της Νέας Δημοκρατίας, όταν με κατεύθυνση του Πρόεδρου τότε της Νέας Δημοκρατίας, του Αντώνη Σαμαρά, στηρίξαμε το νόμο για το fast track, στηρίξαμε το νόμο για τις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις. Στηρίξαμε μια σειρά από θετικές παρεμβάσεις, οι οποίες, όμως, δεν έπιασαν τόπο, γιατί ακριβώς υπήρχε αυτό το κλίμα της κοινωνικής έντασης και της πολιτικής αστάθειας. Ερχόμαστε λοιπόν, να κρατήσουμε όλα τα θετικά και έχοντας κάνει διάλογο με την επιχειρηματική κοινότητα, με τους υποψήφιους επενδυτές, με κάθε ενδιαφερόμενο και φυσικά με τους φορείς τους επιχειρηματικού κόσμου στην Ελλάδα, ερχόμαστε να καταθέσουμε ένα νομοσχέδιο που διορθώνει ατέλειες και κάνει ένα άνοιγμα στην επιχειρηματικότητα. Γιατί μας ενδιαφέρει με αυτόν τον τρόπο να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Δεν είναι η στήριξη της επιχειρηματικότητας αυτοσκοπός. Ο βασικός σκοπός είναι να περιοριστεί η ανεργία, ιδιαίτερα των νέων παιδιών και αυτό πρέπει να είναι ξεκάθαρο. Αυτή είναι λοιπόν η φιλοσοφία αυτού εδώ του νομοσχεδίου.
Και θα μου επιτρέψετε, τώρα, κύριες και κύριοι συνάδελφοι, να κάνω μερικές παρατηρήσεις για ορισμένες διατάξεις του νομοσχεδίου που είτε συζητήθηκαν είτε δεν συζητήθηκαν αλλά εγώ τις θεωρώ σημαντικές. Θα αναφερθώ σε τέσσερα- πέντε ζητήματα: στο πλαίσιο για τις στρατηγικές επενδύσεις, τροποποιήσεις του υφιστάμενου επενδυτικού νόμου, το νομικό πλαίσιο για τα υδατοδρόμια, το παραλιακό μέτωπο της Αττικής, τα περιφερειακά αεροδρόμια και το ΕΣΠΑ, παρεμβάσεις που κάνουμε στο ΕΣΠΑ με τις τροπολογίες που κατατίθενται.
Καταρχήν, ως προς τις στρατηγικές επενδύσεις, πρέπει να υπογραμμίσουμε ακόμη μια φορά πως κάνουμε κάτι αυτονόητο μεν αλλά που δεν υπήρχε μέχρι τώρα. Δημιουργούμε με τη Γενική Διεύθυνση Στρατηγικών Επενδύσεων μια κεντρική αδειοδοτική αρχή, στην οποία μαζεύονται οι υπάλληλοι όλων των συναρμόδιων Υπουργείων για να μη χάνουμε χρόνο. Αυτό το έλεγε κάθε υποψήφιος επενδυτής σχεδόν που ασχολείτο με το ελληνικό δημόσιο. Δεν το κάναμε τόσο καιρό, αλλά προσέξτε δεν υπάρχει το δημόσιο για να υπηρετεί τον εαυτό του, το δημόσιο υπάρχει για να υπηρετεί την ανάπτυξη και τους Έλληνες πολίτες. Αυτό, λοιπόν το αυτονόητο νομοθετείται. Εμείς, λαμβάνοντας υπόψη τις καθυστερήσεις που μέχρι τώρα έχουν καταγραφεί σε περίπτωση υπέρβασης προθεσμιών του νόμου, δίνεται η δυνατότητα, έκδοσης άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας για τις στρατηγικές επενδύσεις από τον Υπουργό. Αν καθυστερεί η δημόσια διοίκηση, τέλος χρόνου. Ο νόμος θέτει τις προθεσμίες. Από εκεί και πέρα θα υπάρχει αδειοδότηση, όπως γίνεται σε πολλές άλλες χώρες, τηρουμένων βεβαίως των διατάξεων της κείμενης περιβαλλοντικής νομοθεσίας και των ειδικών καθεστώτων. Αλλά, πρέπει να βάλουμε μια διαχωριστική γραμμή με το κακό παρελθόν και διευρύνουμε το θεσμό των ΕΣΧΑΔΑ, των Ειδικών Σχεδίων Χωρικής Ανάπτυξης για το δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Έτσι ώστε αν υπάρχουν μεγάλες στρατηγικές επενδύσεις από πλευράς πολεοδομικής, η ίδια διευκόλυνση που υπάρχει για το δημόσιο όταν θέλει να κάνει τέτοιου είδους επενδύσεις να γίνεται και για τον ιδιωτικό τομέα.
Κάτι άσχετο με το συγκεκριμένο θέμα, αλλά εν πάση περιπτώσει που πρέπει να σχολιαστεί από τη δική μου πλευρά. Κάποιες παρατηρήσεις για την Εκκλησία, ότι γίνεται κάποια ευνοϊκή μεταχείριση της Εκκλησίας. Ποια είναι η ευνοϊκή μεταχείριση της Εκκλησίας; Ότι δίνουμε τη δυνατότητα στην Εκκλησία της Ελλάδος και της Κρήτης ακίνητα που της ανήκουν να τα αναπτύξει. Τι πρέπει να κάνουμε; Κάθομαι να ακούσω την αντιπρόταση. Αφού δεν μιλάμε για αβέβαιο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Γι’ αυτό το λόγο, για να μην υπάρχει καμιά διαφωνία και καμιά ένσταση τροποποιήσαμε και την αρχική διάταξη. Θα σας παρακαλούσα εάν υπάρχει κάποια ένσταση να τεκμηριωθεί. Αλλά όχι με το φαντασιακό μας. Με βάση το κείμενο, το οποίο έχουμε μπροστά μας και το οποίο, βεβαίως ισχύει και ως προς την τήρηση των κανόνων του περιβάλλοντος. Ό,τι ισχύει για όποιον επενδυτή αυτό ισχύει και για την Εκκλησία.
Περνάω στις τροποποιήσεις τους Επενδυτικού Νόμου.
Θέλω να σταθώ σε δύο, γίνονται και άλλα, αλλά δεν έχω το χρόνο να τα αναπτύξω.
Η πρώτη είναι ότι προβλέπεται πως μπορεί να προκαταβάλλεται έως και το 100% του ποσού επιδότησης με την έναρξη της επένδυσης με κατάθεση εγγυητικής επιστολής, για να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα της ρευστότητας. Δίνουμε τη δυνατότητα αυτής της ευέλικτης ρύθμισης προκειμένου να υπάρχει μεγαλύτερη κινητικότητα, μεγαλύτερη ευελιξία και για τους επενδυτές και για τις τράπεζες. Και παράλληλα, για να μην είναι μόνο η δημόσια διοίκηση, η οποία θα διαχειρίζεται τις επενδύσεις, για να κόψουμε δρόμο και να πάμε πιο γρήγορα, δίνουμε τη δυνατότητα ελέγχων των επενδυτικών σχεδίων σε πιστοποιημένους φορείς υπό προϋποθέσεις και με διαδικασία που θα καθοριστεί σε υπουργική απόφαση ώστε να υποστηριχτούν οι αρμόδιες υπηρεσίες. Αν δεν θες να πάς με το δημόσιο, αν φοβάσαι ότι θα μπλέξεις με το δημόσιο, για τον «α», ή «β» λόγο μπορείς να πας και αλλού σε πιστοποιημένο φορέα, να προχωρήσεις γρηγορότερα και να τελειώσεις την επένδυσή σου. Κινήσεις, νομίζω κυρίες και κύριοι συνάδελφοι απλής λογικής.
Και περνάω σε άλλες επιμέρους ρυθμίσεις του νομοσχεδίου ή της τροπολογίας: Τα υδατοδρόμια. Με τις ρυθμίσεις αυτές που σήμερα συζητάμε αντιμετωπίζονται κενά που υφίστανται στο νομοθετικό πλαίσιο, ώστε να καταστεί δυνατή η επένδυση υδατοδρομίων σε μόνιμη βάση. Υπάρχει ένα προσωρινό καθεστώς από το 2005 και υπάρχει προσωρινή άδεια λειτουργίας σε δεκατρία υδατοδρόμια. Ορισμένοι επενδυτές έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους γι’ αυτά. Και μπορεί να καλύψει κάποιες ανάγκες και για τον τουρισμό μας για τα νησιά ο συγκεκριμένος τομέας. Λοιπόν, ερχόμαστε λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις τους και απλοποιούμε το σύστημα της αδειοδότησης, κυρίως όμως θεσμοθετούμε ένα μόνιμο σύστημα για τα υδατοδρόμια. Και νομίζω ότι και αυτό θα έχει τη συμβολή του στην προσπάθεια της Ελλάδας να ξεκολλήσει από το τέλμα και να πάει μπροστά.
Τώρα, να κάνω μια αναφορά στο παραλιακό μέτωπο. Η προσπάθεια που κάνουμε στο παραλιακό μέτωπο είναι να έχουμε ένα συγκροτημένο σχέδιο ανάπτυξης και ανάπλασης του παραλιακού μετώπου της Αττικής. Τι θα συμβεί αν δεν το κάνουμε: Θα συμβεί αυτό που έχει συμβεί σε πολύ μεγάλη έκταση σε όλη τη χώρα: καταπατήσεις και άναρχη δόμηση. Θέλουμε, λοιπόν, το κράτος να παρέμβει και να κάνει την ανάπτυξη του παραλιακού μετώπου με όρους φιλικούς στο περιβάλλον και με συντεταγμένο τρόπο. Κοινώς διερωτώμαι γιατί υπάρχει αυτή η αντίδραση. Είναι φιλική τοποθέτηση απέναντι στο περιβάλλον να αφήσουμε τα πράγματα έτσι όπως είναι και να πηγαίνει ο κάθε καταπατητής όπως γίνεται δυστυχώς περίπου σε όλη την Περιφέρεια Αττικής να συνεχίσει τις μέχρι σήμερα αθέμιτες πρακτικές. Μια τάξη προσπαθούμε να βάλουμε. Πραγματικά, θα καλούσα ειδικά αυτές τις διατάξεις, όλες τις πτέρυγες της Βουλής να τις στηρίξουν.
Και τελειώνω με δύο επιμέρους παρατηρήσεις για τα Περιφερειακά Αεροδρόμια και την ΥΠΑ και για το ΕΣΠΑ. Θα επανέλθω στη συζήτηση επί των τροπολογιών αλλά να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα. Καταρχήν, στην ΥΠΑ και στα περιφερειακά αεροδρόμια τι κάνουμε; Πρώτα από όλα, όπως ήταν και η δέσμευση της χώρας προχωρούμε σε συμβάσεις παραχώρησης για τα περιφερειακά αεροδρόμια, στα οποία μπορεί να γίνουν συμβάσεις παραχώρησης. Ανακοινώσαμε μαζί με το ΤΑΙΠΕΔ, το Ταμείο Αποκρατικοποίησεων, ότι θα προχωρήσουμε με δύο συστάδες. Δεν είμαστε πρωτοπόροι. Το έχουν κάνει οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Πρόσφατα η Πορτογαλία που τελείωσε τη διαδικασία, και μάλιστα, προχωρώντας με μία συστάδα, όλα τα αεροδρόμια της χώρας. Εμείς για λόγους ανταγωνισμού επιλέξαμε να πάμε σε δύο. Λοιπόν, ακολουθούμε τη πεπατημένη των άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Δεύτερον στην ΥΠΑ ακριβώς επειδή δεν θα είναι όλα τα αεροδρόμια έτσι όπως ήταν μέχρι τώρα, δηλαδή και με δημόσια διοίκηση, πάλι δημόσια θα παραμείνουν, αλλά με ιδιώτη διαχειριστή, στην ΥΠΑ δίνουμε ένα ρυθμιστικό ρόλο. Λέμε, άλλο η εμπορική δουλειά και άλλο η ρυθμιστική δουλειά, το οποίο νομίζω ότι είναι αυτονόητο και σύμφωνο με τους κοινοτικούς κανονισμούς. Και τρίτον, λέμε ότι για τα αεροδρόμια που θα παραμείνει διαχειριστής το δημόσιο, όχι μόνο ιδιοκτήτης αλλά και διαχειριστής, τα μικρά αεροδρόμια, της Λέρου, του Καστελόριζου κ.τ.λ. θα υπάρχει ένας δημόσιος φορέας που θα τα διαχειρίζεται. Πού είναι το μεμπτόν; Τι θέλετε; Να τα αφήσουμε χωρίς καμία ρύθμιση; Αυτονόητο δεν είναι; Και προβλέπουμε και διάταξη με την οποία θα χρηματοδοτείται αυτός ο φορέας από πού; Από τα άλλα αεροδρόμια, τα οποία θα έχουν κέρδη. Αυτό είναι το μεγάλο και φοβερό έγκλημα το οποίο δήθεν διαπράττει αυτή η κυβέρνηση. Και η οποία τόσο πολύ αιφνιδίασε που τα έχουμε παρουσιάσει ως σκέψεις από το περασμένο καλοκαίρι, έχουμε συζητήσει με τους συνδικαλιστές της ΥΠΑ και εγώ ο ίδιος συμμετείχα σε μία συζήτηση, πέραν των συζητήσεων που έχει κάνει ο Γενικός Γραμματέας και η Διοικήτρια της ΥΠΑ. Τα παρουσιάσαμε σε συνέντευξη Τύπου πριν από είκοσι μέρες και απλώς τα καταθέτουμε με μορφή τροπολογίας η οποία είναι και μνημονιακή υποχρέωση της χώρας και δεν έχουμε κανένα λόγο να δημιουργήσουμε καμία εμπλοκή με την τρόικα. Αυτό είναι όλο.
Και τελειώνω με το ΕΣΠΑ. Το ΕΣΠΑ πραγματικά αφού σας πως αυτά που θα σας πω, θα ήθελα να μου εξηγήσει κάποιος από εσάς για ποιο λόγο τα καταψηφίζει. Με το ΕΣΠΑ τι κάνουμε; Τροποποιούμε κατά βάση παλιές νομοθετικές διατάξεις , οι οποίες δεν επέτρεπαν να προχωρήσουν γρήγορα τα πράγματα. Κάνουμε απλοποιήσεις κυρίως στο θέμα των απαλλοτριώσεων, όπου είμαστε η ακριβότερη χώρα στη Ευρώπη. Και τα χρήματα τα πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι. Δεν τα καλύπτει το ΕΣΠΑ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είπε είστε η ακριβότερη χώρα, δεν καλύπτω παρά ένα ελάχιστο ποσό. Λοιπόν, ερχόμαστε, να περιορίσουμε ουσιαστικά τις αποζημιώσεις, σε συνεννόηση με το Υπουργείο Δικαιοσύνης και να επιταχύνουμε τις διαδικασίες για να ξεμπλοκάρουν τα έργα, να πάμε πιο γρήγορα. Λοιπόν, όποιος θέλει να πάμε αργά και να πληρώνουμε πολλά λεφτά δικαιούται ασφαλώς να καταψηφίσει αυτή τη διάταξη. Αλλά δεν καταλαβαίνω ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πως από το τίποτα ορισμένες φορές δημιουργούνται θέματα. Έχουμε αρκετά προβλήματα σε αυτήν τη χώρα, ας μην προσθέτουμε, κυρίες και κύριοι και άλλα μόνοι μας, από το κεφάλι μας. Δεν τα αντέχει η χώρα. Τα κόμματα από ένα σημείο και πέρα δεν έχουν τη σημασία που είχαν παλιότερα. Βέβαια, τις διαφορές μας θα τις έχουμε, αλλά η πατρίδα μας δεν είναι σε συνηθισμένες περιστάσεις. Πρέπει, λοιπόν, όλοι να βάλουμε πλάτη κρατώντας τις διαφορετικές μας απόψεις. Να ξεπεράσουμε αυτή τη φουρτούνα να πάμε σε ένα ασφαλές λιμάνι. Δεν θα είναι επιτυχία αυτής της κυβέρνησης. Θα είναι επιτυχία της χώρας. Σε αυτή τη χώρα ζούμε όλοι και γι΄ αυτή τη χώρα πρέπει να αγωνιστούμε. Αυτό επιδιώκουμε να κάνουμε με αυτό το νομοσχέδιο, να βάλουμε μια βάση για την ανάπτυξη, μια βάση για τις επενδύσεις, να αντιμετωπίσουμε τη ανεργία. Γι΄ αυτό καλώ, πραγματικά, όλες τις πτέρυγες της Βουλής να στηρίξουν αυτή μας την προσπάθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε την άποψή σου...