[Λόγια του δρόμου] Αυτοκάθαρση στα ταξί
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Του Πέτρου Πιτσίνη
Η είδηση για τη σύλληψη οδηγών ταξί με πειραγμένα ταξίμετρα και ταμειακές μηχανές αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου. Είχα γράψει και στο παρελθόν ότι το πρόβλημα δεν εντοπίζεται στην απελευθέρωση της αγοράς των ταξί, η οποία είναι έτσι και αλλιώς υπερκορεσμένη, αλλά κυρίως στο άθλιο επίπεδο υπηρεσιών που προσφέρει ο συγκεκριμένος κλάδος και στην ασυλία των εργαζόμενων σε αυτόν. Η οικονομική κρίση έχει οξύνει αυτά τα φαινόμενα και οι ταξιτζήδες οφείλουν να ανάβουν λαμπάδες σε όλες ανεξαιρέτως τις ελληνικές κυβερνήσεις για την απαράδεκτη κατάσταση των μέσων μαζικών συγκοινωνιών, γιατί αλλιώς θα έμεναν πολλοί από αυτούς άνεργοι.
Στα φοιτητικά μου χρόνια στη Γερμανία οδηγούσα ταξί, όπως και πολλοί άλλοι συμφοιτητές μου, οπότε είμαι σε θέση να κάνω συγκρίσεις μεταξύ των δύο χωρών. Εκεί λοιπόν αποτελούσε θέμα επαγγελματικής τιμής η αποβολή των μαύρων προβάτων από το επάγγελμα, εδώ προστατεύονται στο πνεύμα μιας κακώς εννοούμενης συναδελφικότητας. Οι υποψήφιοι οδηγοί ταξί στις γερμανικές μεγαλουπόλεις προετοιμάζονται επί μήνες για τις εξετάσεις, οι έλεγχοι της Αστυνομίας γίνονται αιφνιδιαστικά, ενώ οι διαμαρτυρίες των πελατών λαμβάνονται πραγματικά υπόψη από το σωματείο των ταξιτζήδων και δεν χάνονται κάπου στο υπερπέραν.
Ομως το καλύτερο το παράδειγμα το δίνουμε εμείς οι ίδιοι. Στην πιάτσα των ταξί του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού γίνονταν στην κυριολεξία όργια, όμως στα Σπάτα λειτουργούν τα πάντα σαν να βρίσκεσαι στην Ευρώπη, κατόπιν πιέσεων της διοίκησης του νέου αεροδρομίου και συνεχών ελέγχων της Αστυνομίας.
Αν θέλουμε πάντως σωστά ταξί, τότε θα πρέπει να ξεκινήσει ο ίδιος ο κλάδος την αυτοκάθαρσή του και να σταματήσει να μαστίζεται από συντεχνιακά συμφέροντα, όπως δυστυχώς συμβαίνει σε πολλούς τομείς της ελληνικής κοινωνίας.
Η είδηση για τη σύλληψη οδηγών ταξί με πειραγμένα ταξίμετρα και ταμειακές μηχανές αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου. Είχα γράψει και στο παρελθόν ότι το πρόβλημα δεν εντοπίζεται στην απελευθέρωση της αγοράς των ταξί, η οποία είναι έτσι και αλλιώς υπερκορεσμένη, αλλά κυρίως στο άθλιο επίπεδο υπηρεσιών που προσφέρει ο συγκεκριμένος κλάδος και στην ασυλία των εργαζόμενων σε αυτόν. Η οικονομική κρίση έχει οξύνει αυτά τα φαινόμενα και οι ταξιτζήδες οφείλουν να ανάβουν λαμπάδες σε όλες ανεξαιρέτως τις ελληνικές κυβερνήσεις για την απαράδεκτη κατάσταση των μέσων μαζικών συγκοινωνιών, γιατί αλλιώς θα έμεναν πολλοί από αυτούς άνεργοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε την άποψή σου...