Ένας αγώνας ζωής, οποιοσδήποτε αγώνας, σαν τον δικό μας δεν μπορεί να γίνεται μακρυά από τα κέντρα που αποφασίζονται όλα τα μέτρα που οδηγούν, όχι μόνο τους ταξιτζήδες αλλά όλο τον ελληνικό λαό, στην εξαθλίωση και κυρίως δε μπορεί να γίνονται μακρυά από το λαό, μη τυχών και μας πάρει κανείς χαμπάρι!
Προφανώς βέβαια για τη συγκεκριμένη συνδικαλιστική ηγεσία δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, μάλλον δε χωράει στον αγώνα πίεσης που στόχο έχει όχι την αντίσταση του κλάδου στην επίθεση της κυβέρνησης αλλά την πτώση της τελευταίας για να ανέβει η Νέα Δημοκρατία και ο Σαμαράς στη κυβερνητική εξουσία.
Ούτε βέβαια χωράει μαζικός και παρατεταμένος αγώνας στα μυαλά ανθρώπων που έχουν αποδεχτεί εδώ και χρόνια την ίδρυση των ανώνυμων εταιριών και των ΕΠΕ και η μόνη τους διαφορά με τη συγκεκριμένη κυβέρνηση είναι ο τρόπος με τον οποίο θα μας τις περάσουν. Άλλωστε και οι προτάσεις ευθύνης τους, έτσι όπως διατυπώνονται (Προς: Υπουργό Υποδομών Κον Γιάννη Ραγκούση)
το αποδεικνύουν ξεκάθαρα! Η πλειοψηφία της συνδικαλιστικής "μας" ηγεσία απλώς θέλει να μας βάλει να διαλέξουμε ανάμεσα στον ακαριαίο θάνατο και τον αργό τον τελευταίο.
Θα λέγαμε ότι κανονικά θα έπρεπε να γίνει αν όχι κοινή συγκέντρωση όλων των απεργών στα δημόσια μέσα μεταφοράς και στα ταξί, μαζί και με τους φοιτητές, μαθητές, δασκάλους, καθηγητές που διαδηλώνουν για τον νόμο πλαίσιο, αυτές οι διαδηλώσεις να συναντηθούν όλες μαζί μπροστά από τη Βουλή, έτσι οικοδομούνται τα πραγματικά μέτωπα αντίστασης, αλλά δυστυχώς ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα ούτε και από αυτές τις ηγεσίες για συγκέντρωση. Μάλλον ψάχνουν για κάποιο γήπεδο και αυτές! Όχι βέβαια ότι θα περιμέναμε κάτι καλύτερο από τους εκπροσώπους της
Πηγή: http://kinisiantistasistaxi.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε την άποψή σου...