Γκρί τότε τα ταξί μεγάλα για να χωράνε κόσμο.
Το ταξίμετρο με θόρυβο αλλά δεν το
πολυχρησιμοποιούσαν.
Από τις στάσεις φορτώνανε κόσμο...."...άλλος για Πατήσιααα..."
Είχε και πειρατικά βέβαια....δηλαδή χωρίς άδεια.
Άκουγες διάφορες ιστορίες σε εκείνο το καφενείο.
Κληρονομικές οι άδειες ταξί....οι πατεράδες κάποιων είχαν άμαξες παλιά
και αργότερα πήραν άδειες.
Οι άμαξες είχαν και τα σέρβις σε διάφορα σημεία του Αθήνας.
Ένα από αυτά ήταν στην Μητροπόλεως...."βουλκανιζατέρ" αλόγων δηλαδή.
Έλεγχος στα πέταλα ...λιμάρισμα κ.λ.π.
Υπήρχε και "φανοποιός" για την καρότσα κυρίως για τις ρόδες.
Συγγενικό μου πρόσωπο είχε ένα μικρό σπιτάκι
στην Πλάκα αλλά με μεγάλη αυλή που την είχαν μετατρέψει σε πάρκινκ
για τις άμαξες...εκεί γεννήθηκε και τα πρόλαβε μικρός αυτά..
Ο σπιτινοικοκύρης μας στην αυλή των θαυμάτων πίσω από την Ομόνοια
ήταν ταξιτζής....
Μερακλής με το τσιγκελωτό του μουστάκι....πάντα με κοστούμι
και ρεμπούπλικο....άρχοντας.
Είχε πελάτες και ξένους από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετάνια...επώνυμους.
Ξένη γλώσσα δεν γνώριζε....απόφοιτος δημοτικού και καμάρωνε.
Πήγαινε στο ξενοδοχείο έπαιρνε τον πελάτη και από τον "στρατηγό"
τον θυρωρό δηλαδή ένα χαρτί με οδηγίες ....
"Θα τον πάς εκεί....θα τον ξαναπάρεις....κ.λ.π."
Το στέκι του στο Μεταξουργείο στο καφενείο δεν το άφησε ούτε όταν
πήρε σύνταξη....από εκεί τον πήραν για το νοσοκομείο όταν έπαθε
το επεισόδιο.
Έφυγε όπως ήθελε!
Πίσω στα παλιά
http://pisostapalia.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε την άποψή σου...