Το περασμένο καλοκαίρι οι ιδιοκτήτες και οι οδηγοί ταξί απεργήσαμε για σχεδόν ένα μήνα,
αντιδρώντας στην «απελευθέρωση» του κυρίου Ραγκούση, το χάρισμα δηλαδή των «φιλέτων» του μεταφορικού έργου στους μεγάλους ξενοδόχους, τουριστικούς πράκτορες και μεγαλοκαρχαρίες, εκλεκτούς και φίλους της τότε κυβέρνησης και της τρόικας - με «φιλέτα» εννοούμε τις μεταφορές από και προς αεροδρόμια, λιμάνια κ.α.
Αυτή ήταν και η βασική επιδίωξη του νομοσχεδίου: να ευχαριστήσει τους διάφορους μεγαλοεπιχειρηματίες που θα αγόραζαν χιλιάδες άδειες σε τιμή εξευτελιστική από το κράτος.
Για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης όμως η κυβέρνηση σέρβιρε το νέο νομοσχέδιο με ένα «περιτύλιγμα». Έλεγαν πως οι νέες φτηνές άδειες ταξί που θα εκδοθούν και που θα μπορεί ο καθένας να αγοράσει θα εξυπηρετήσουν πρώτα και κύρια τους οδηγούς ταξί οι οποίοι θα μπορούν να γίνουν ιδιοκτήτες. Αυτό το «περιτύλιγμα» στόχευε βέβαια στη διάσπαση του κλάδου – να φέρει δηλαδή τους οδηγούς σε αντιπαλότητα με τους ιδιοκτήτες – αλλά και στο να γίνει η «απελευθέρωση» πιο εύπεπτη για την κοινωνία.
Σήμερα, μετά από σχεδόν 15 μήνες, οι φίλοι της τρόικας εσωτερικού και εξωτερικού δεν έχουν ξεχάσει τις επιδιώξεις τους. Αφού αποδείχτηκε ότι στην Αθήνα και στα μεγάλα αστικά κέντρα ο αριθμός των αδειών είναι υπερβολικός και ότι είναι παράλογο να βγουν καινούριες, το περιτύλιγμα (να δοθούν νέες άδειες στους οδηγούς) πετάχτηκε στα σκουπίδια και το θέμα επανήρθε στην ουσία του: Τα φιλέτα του μεταφορικού έργου θα χαριστούν στους γνωστούς άγνωστους καναλάρχες και μεγαλοεργολάβους – στη γλώσσα της κυβέρνησης και της Τρόϊκας «θα απελευθερωθούν» – ανεξάρτητα από την γενικότερη έκδοση νέων αδειών. Η «απελευθέρωση» του μεταφορικού έργου των ταξί έγινε μάλιστα και όρος του Μνημονίου καθώς και προαπαιτούμενο για «να πάρουμε τη δόση».
Έτσι, με την «απελευθέρωση» του μεταφορικού έργου, θα καταλήξουμε να υπάρχουν λίγες μεγάλες επιχειρήσεις που θα κατέχουν χιλιάδες άδειες και λειτουργώντας σαν καρτέλ, θα ελέγχουν πλήρως το χώρο!
Τι θα γίνει αν περάσει ο νόμος
Η πλειοψηφία των εργαζομένων στα ταξί που είναι οι μικροϊδιοκτήτες και οι οδηγοί, που πρέπει να δουλεύουν 12 ώρες τη μέρα, 30 μέρες το μήνα κερδίζοντας ψίχουλα.
Αν περάσει ο νόμος, οι μικροϊδιοκτήτες και οι οδηγοί θα πληρώσουμε πολύ ακριβά το κόστος. Στους μικροϊδιοκτήτες θα δούμε μαζική καταστροφή. Δεκάδες χιλιάδες οικογένειες απειλούνται με εξαθλίωση. Όταν ένας κάτοχος μισής ή και μίας άδειας, πρέπει να δουλεύει 12 ώρες για να βγάλει σήμερα 100 € από τα οποία τα 70 είναι κόστος (δόση χρέους, πετρέλαιο, κ.α.) και μόνο τα 30 € μεροκάματο, τι θα απογίνει όταν τα «φιλέτα» του μεταφορικού έργου χαριστούν στις μεγάλες εταιρίες; Πολλοί από εμάς έχουμε υποθηκευμένα τα σπίτια μας ή τα πατρικά μας για να μπορούμε να δουλεύουμε ταξί! Η κατάσταση στους οδηγούς που στην ουσία νοικιάζουν τα ταξί είναι ακόμα χειρότερη. Οι περισσότεροι αρκετές μέρες “μπαίνουν μέσα” – δουλεύουν δηλαδή χωρίς να βγάζουν τα καθημερινά τους έξοδα. Και η δουλειά μας μειώνεται διαρκώς, καθώς οι πελάτες μας λαμβάνουν όλο και μικρότερους μισθούς, μένουν άνεργοι, βυθίζονται ολοένα και περισσότερο στην εξαθλίωση.
Η «απελευθέρωση» του μεταφορικού έργου, που χαρίζει το ταξί σε μια χούφτα μεγαλοεπιχειρηματίες, δεν πρέπει να περάσει.
Να φτιάξουμε συνεταιρισμούς μικροϊδιοκτητών ναι, να δουλεύουμε όμως για εταιρείες-κολοσσούς όχι, γιατί αυτό σημαίνει οικονομική καταστροφή και εξαθλίωση.
Το ταξί δεν είναι μέσο πολυτέλειας όπως σ’ άλλες χώρες. Είναι λαϊκό μέσο μαζικής μεταφοράς. Να παλέψουμε να μείνει τέτοιο, δηλαδή φτηνό και εύχρηστο.
Τι κάνουμε;
Μικροϊδιοκτήτες και οδηγοί ταξί, έχουμε κοινό συμφέρον, να παλέψουμε μαζί, ενάντια στους κυβερνώντες αλλά και ενάντια στους «μεγάλους» που μας πίνουν το αίμα, ιδιαίτερα αυτούς που ετοιμάζονται μέσω της νέας νομοθεσίας να υφαρπάξουν τη δουλειά μας.
Χρειάζεται σκληρός μαχητικός αγώνας διαρκείας. Καλύτερα να χάσουμε ένα μήνα μεροκάματα παρά τα πάντα και για πάντα.
Να προσπαθήσουμε να χτίσουμε κοινό μέτωπο πάλης με τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Να απεργούμε κι εμείς όταν υπάρχει γενική απεργία προκηρυγμένη από τη ΓΣΕΕ, αφού τα προβλήματα της κοινωνίας είναι και δικά μας.
Να μην δουλεύουμε όταν κάνουν απεργίες οι αστικές Συγκοινωνίες, αντίθετα, να απεργούμε και να παίρνουμε δυναμικές πρωτοβουλίες, όπως το άνοιγμα των διοδίων και τον αποκλεισμό του κέντρου των μεγάλων πόλεων.
Αυτή η πολιτική πρέπει να ανατραπεί! Αυτοί που κυβερνούν πρέπει να ανατραπούν! Αυτό το σύστημα, που ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΔΗΜΑΡ κρατούν ζωντανό με κάθε μέσο, πρέπει να ανατραπεί! Για να το καταφέρουμε αυτό πρέπει να παλέψουμε μαζί με όλους τους εργαζόμενους, να γίνουμε κομμάτι των κινημάτων και των αγώνων της κοινωνίας!
το νομοσχέδιο για τα ταξί και τα φορτηγά πέρασε χθες με προεδρικό διάταγμα, και πρέπει στις επόμενες 40 ήμερες να ψηφιστεί. έκαναν μεγάλη πουστιά, και μπορείς να διαβάσεις το άρθρο http://tvxs.gr/news/ellada/apoikia-i-ellas-me-2-prakseis-nomothetikoy-periexomenoy και θα μάθεις την αλήθεια. σε παρακαλώ να το διαδόσεις παντού. με εκτίμηση billtaxi.
ΑπάντησηΔιαγραφή