Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Τρίτη 12 Μαΐου 2015

ΑΡΘΡΟ - Του Κώστα Δήμου, Γενικού Γραμματέα του ΣΑΤΑ: Τα τελευταία όρια αντοχής..!

Κάθε μέρα που περνάει, όλα γίνονται πιο δύσκολα. Η αρχική ελπίδα του ελληνικού λαού αρχίζει και ξεθωριάζει και στη θέση της επανήλθε ο φόβος, το άγχος, η αβεβαιότητα.
 
Τα καλά νέα που περιμέναμε από την Ευρώπη δεν έφτασαν ποτέ. Αντίθετα ακούμε καθημερινά για πτώχευση, χρεωκοπία, επιστροφή στη δραχμή, έξοδο από την Ευρωπαική Ένωση.
Τίποτα από όλα αυτά δεν αντιστοιχούν στα όνειρα και στις επιθυμίες των απλών ανθρώπων. Όλοι οι Έλληνες στηρίζουν τις προσπάθειες της κυβέρνησης, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και αυτή η κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες δεν θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Στη ζυγαριά θα μπουν και οι επιτυχίες και οι αποτυχίες των κυβερνώντων και ο κόσμος θα κρίνει το έργο τους. Όλοι μας ευχόμαστε να φανεί αντάξια των προσδοκιών μας και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Στην Αθήνα του 2015 η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι. Μια πόλη με τεράστια προβλήματα, με ποσοστό ανέργων ιδιαίτερα υψηλό, έγινε ξαφνικά η γη της επαγγελίας για χιλιάδες μετανάστες. Αθώες ψυχές ,που δεν φταίνε σε τίποτα ,περιφέρονται στο κέντρο της πόλης και συνθέτουν ένα σκηνικό τριτοκοσμικό. Σε αυτό το σκηνικό οι παρεμβάσεις της πολιτείας είναι από ανύπαρκτες έως αναποτελεσματικές. Να υπενθυμίσουμε ότι επισήμως έχουμε μπει στην τουριστική περίοδο, αλλά με τόσα προβλήματα που έχει η πόλη μας αμφιβάλλω αν μπορεί να γίνει πόλος έλξης για τους τουρίστες.
Μέσα σε αυτό το γκρίζο περίγραμμα κινείται και ο κλάδος μας. Ταξί στιβαγμένα στις πιάτσες, διαδρομές με το σταγονόμετρο, ανταγωνισμός στο κόκκινο. Αυτή είναι η καθημερινότητα του ταξιτζή. Μια καθημερινότητα ανυπόφορη, εξοργιστικά μονότονη και ψυχοφθόρα. Είμαστε στη διαδικασία εξάντλησης και των τελευταίων ορίων αντοχής. Πόσο υπομονή και πόση αντοχή να δείξει ένας εργαζόμενος που για έξι ολόκληρα χρόνια βλέπει το εισόδημά του να μειώνεται, την αγοραστική του δύναμη να μηδενίζεται και τις ελπίδες ανάκαμψης να εξανεμίζονται. Χρόνια τώρα, κοιμόμαστε και ξυπνάμε με την ελπίδα ότι τα πράγματα θα αλλάξουν. Ότι ο εφιάλτης της οικονομικής κρίσης θα περάσει.
Και κάθε μέρα  είναι ίδια με την προγούμενη…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε την άποψή σου...