Μια σειρά εξελίξεις στο χώρο των ΤΑΞΙ δημιουργούν τις προϋποθέσεις να επιδεινωθεί τα επόμενα χρόνια η θέση εργαζόμενων και αυτοαπασχολούμενων στον κλάδο, στο πλαίσιο της εφαρμογής των οδηγιών της ΕΕ για την απελευθέρωση, αλλά και των νόμων που ψηφίστηκαν για τη μεταφορά αυτών των οδηγιών στο ελληνικό Δίκαιο.
Τέτοιοι νόμοι είναι ο 4070/11 και ο 4093/13, που διατηρούνται ανέγγιχτοι από τη σημερινή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Η απελευθέρωση, που ενισχύθηκε με τους συγκεκριμένους νόμους, αφορά κυρίως τις άδειες και την ιδιοκτησία, καθώς δίνεται το δικαίωμα σε φυσικά πρόσωπα και εταιρείες να έχουν στην κατοχή τους και να εκμεταλλεύονται όσα ΤΑΞΙ θέλουν.
Με τους ίδιους νόμους δημιουργήθηκαν δύο επιπλέον κατηγορίες ΤΑΞΙ με προμίσθωση, δηλαδή χωρίς ταξίμετρο (εννιαθέσια και πενταθέσια), όπως επίσης δόθηκε η δυνατότητα στις εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων να πραγματοποιούν μεταφορές με οδηγό.
Ειδικά ο νόμος 4093/13, καθόριζε τον τρόπο συγκρότησης και τους όρους λειτουργίας των Ανωνύμων Εταιρειών που θα εκμεταλλεύονται τις υπηρεσίες ΤΑΞΙ.
Θυμίζουμε ότι στις συγκεκριμένες διατάξεις ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε «παρών», «βάζοντας πλάτη» στην τότε συγκυβέρνηση και στην ΕΕ να προχωρήσουν τη διαδικασία της απελευθέρωση. Σήμερα, αποδέχεται και υλοποιεί αυτήν την πολιτική, αξιοποιώντας και μηχανισμούς όπως ο ΟΟΣΑ, που έδινε τέτοιες κατευθύνσεις.
Κανένας εφησυχασμός
Οι κινητοποιήσεις του κλάδου είχαν οδηγήσει την κυβέρνηση σε μια σειρά υποχωρήσεις από τα αρχικά της σχέδια. Σ' αυτές τις κινητοποιήσεις, οι δυνάμεις της ΠΑΣΕΒΕ έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο να βγουν συμπεράσματα για το ρόλο της ΕΕ, των κυβερνήσεων, την ανάγκη για συνολικότερη πάλη εναντίον τους, καθώς ανοίγουν νέα πεδία κερδοφορίας για τις μεγάλες εταιρείες, σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων και των εργαζομένων του κλάδου.
Ωστόσο, η εντύπωση που κυριάρχησε τότε, με ευθύνη και της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας, ότι ο κλάδος σώθηκε, αποδείχθηκε πέρα για πέρα λανθασμένη και επικίνδυνη, καθώς καλλιέργησε εφησυχασμό απέναντι στη νέα κατάσταση, που έχει ήδη διαμορφωθεί επί της ουσίας.
Ο εφησυχασμός ενισχύθηκε και από το γεγονός ότι, αν και στις τουριστικές περιοχές έχουν ήδη πάρει κομμάτι της δουλειάς οι εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων, είναι σχετικά λίγα τα εννιαθέσια και πενταθέσια που έχουν κυκλοφορήσει. Το κυριότερο, δεν έχουν εμφανιστεί ακόμη εταιρείες που διαθέτουν στην κατοχή τους αυξημένο στόλο οχημάτων ταξί.
Οπως προκύπτει, όμως, η διαδικασία της συγκέντρωσης και της μονοπώλησης του κλάδου είναι σύνθετη και θέλει παρακολούθηση, καθώς, όπως λένε, καμιά φορά «ο διάολος κρύβεται στις λεπτομέρειες». Εξάλλου, το θεσμικό πλαίσιο είναι έτοιμο σε μεγάλο βαθμό και οι εργαζόμενοι/ αυτοαπασχολούμενοι του κλάδου πρέπει από τώρα να προετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν τις εξελίξεις που δρομολογούνται σε βάρος τους.
Ηδη, λόγω της συνεχούς μείωσης του μεταφορικού έργου και του μεροκάματου, η κατάσταση των χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων έχει χειροτερεύσει, τα χρέη έχουν διογκωθεί, ένας μεγάλος αριθμός δουλεύει σε κατάσταση χρεοκοπίας, δηλαδή εργάζεται χωρίς να πληρώνει ούτε τον ΟΑΕΕ ούτε εφορία και ΦΠΑ. Σε χειρότερη θέση βρίσκονται όσοι έχουν μισή άδεια όπως και οι οδηγοί «έστω και μια δυο κούρσες», που σχεδόν δεν βγάζουν μεροκάματο.
Νέα δεδομένα με τις εταιρείες παροχής υπηρεσιών
Το νέο στοιχείο που προέκυψε τα τελευταία 2-3 χρόνια είναι η εμφάνιση μιας νέας δραστηριότητας από εταιρείες, που, μέσω διαδικτύου, μεσολαβούν έναντι αμοιβής (ιδιαίτερα χαμηλής προς το παρόν) μεταξύ ταξιτζή και πελάτη.
Μέχρι σήμερα, έχουν εμφανιστεί τέσσερις τέτοιες εταιρείες, που, με διάφορους τρόπους προσέλκυσης, προσπαθούν να εντάξουν στη δύναμή τους αυτοαπασχολούμενους στα ΤΑΞΙ. Ενα από τα δέλεαρ που χρησιμοποιούν είναι το χαμηλότερο κόστος συμμετοχής, σε σχέση με αυτό που προβλέπεται για τους συνεταιρισμούς, οι οποίοι, επιπλέον, «χρεώνουν» τον αυτοαπασχολούμενο είτε του δώσουν την ανάλογη δουλειά, είτε όχι.
Σημαντικός τρόπος προσέλκυσης, εκτός από την καταρχήν χαμηλή προμήθεια, είναι και η δωρεάν παροχή του τεχνικού εξοπλισμού (TABLET κ.λπ.). Η εξάπλωσή τους «πατάει» πάνω στην ανάγκη του αυτοαπασχολούμενου ταξιτζή να βρει μεροκάματο, που σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο. Στην Ελλάδα, ήδη πάνω από 3.000 ταξιτζήδες έχουν συμβληθεί με κάποιες από αυτές τις εταιρείες.
Είναι φανερό ότι η δραστηριότητα αυτών των εταιρειών διαμορφώνει νέα δεδομένα. Εχοντας - προς το παρόν - τη δυνατότητα να κρατούν χαμηλά τις τιμές, φέρνουν σε πραγματικά δύσκολη θέση τους χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους, που δεν μπορούν να τις ανταγωνιστούν, καθώς έχουν αυξημένο κόστος λειτουργίας (φόροι, πετρέλαια, κόστος συντήρησης αυτοκινήτου), ως αποτέλεσμα και των συνολικότερων πολιτικών που έχουν εφαρμοστεί αυτά τα χρόνια.
Ταυτόχρονα, και στο βαθμό που αυτή η διαδικασία θα γενικεύεται, κανείς δεν εγγυάται ότι και οι ταξιτζήδες που μετέχουν σε αυτές τις εταιρείες θα είναι κερδισμένοι, αφού δεν αποκλείεται η προμήθεια που δίνουν να αυξηθεί. Τελικός κερδισμένος θα είναι οι ίδιες οι εταιρείες, οι οποίες συγκεντρώνουν ήδη ένα αυξημένο κέρδος από αυτό που έως τώρα συμπλήρωνε το μεροκάματο των ταξιτζήδων, εδραιώνοντας όλο και περισσότερο τη θέση τους στην αγορά.
Η στάση της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας
Ενδιαφέρον έχει και η στάση της Ομοσπονδίας και του σωματείου της Αθήνας (ΣΑΤΑ) των ιδιοκτητών ταξί στο συγκεκριμένο ζήτημα, καθώς είναι στην ίδια αποπροσανατολιστική και δημαγωγική κατεύθυνση που είχαν και στο ζήτημα της απελευθέρωσης.
Από τη μια καταδικάζουν τη δράση αυτών των εταιρειών, μέχρι που φτάνουν να απειλούν τους ταξιτζήδες ότι θα τους διαγράψουν από το σωματείο σε περίπτωση που θα συμβληθούν με τις εταιρείες. Από την άλλη, όμως, εμφανίστηκαν να εξαγγέλλουν μέχρι και τη δημιουργία ανάλογης εφαρμογής, με φορέα το ινστιτούτο που ανήκει στο ΣΑΤΑ, για να κάνουν την ίδια δουλειά.
Επιδιώκουν, δηλαδή, να πάρουν κι αυτοί ενεργά μέρος στη εκμετάλλευση των αυτοαπασχολούμενων του κλάδου, υιοθετώντας τις ίδιες πρακτικές, έστω κι αν λένε ότι θα το κάνουν με «καλύτερους όρους».
Η στάση τους εξακολουθεί να είναι επικίνδυνη και πρέπει να απορριφθεί. Επί της ουσίας, δεν ασχολούνται με τις συνέπειες που υπάρχουν για τους ίδιους τους αυτοαπασχολούμενους στον κλάδο, τόσο από την απελευθέρωση, όσο και γενικά.
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι για τα τόσα προβλήματα των αυτοαπασχολούμενων ταξιτζήδων (π.χ. για τα χρέη) τηρούν σιγή ιχθύος όλο αυτό το διάστημα, ενώ και τώρα, μπροστά στις νέες εξελίξεις, φέρνουν σε σύγκρουση τους αυτοαπασχολούμενους μεταξύ τους, αποπροσανατολίζοντάς τους από τα πραγματικά οξυμένα προβλήματα και τους ενόχους που τα δημιούργησαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε την άποψή σου...