Η ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΡΟΧΗ ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου συνέπεσε με την ξεθυμασμένη και πρόωρα γηρασμένη 38η επέτειο του Πολυτεχνείου. Η σύμπτωση μοιάζει σαν κακεντρεχές μήνυμα του παντοδύναμου Συστήματος στον λαό μας ότι... και δέκα Πολυτεχνεία να σκαρώσει, πάντα θα δέχεται στο σβέρκο του «φυτεμένους»
πρωθυπουργούς ή κυβερνήτες ή δικτάτορες που εντολή έχουν να τον ζεύουν στην υποταγή!..
ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, όμως, κάποτε κάποτε, αυτά τα έξωθεν «φυτεμένα» αφεντικά να μεθάνε από το σπίρτο της εξουσίας, να σηκώνουν κεφάλι στα δικά τους αφεντικά και να αποτολμούν κάποιες «αταξίες», λίαν ωφέλιμες για την πατρίδα. Οπότε, δύο τινά ακολουθούν: Ή χάνουν το κεφάλι τους (ακόμη και με «ανεξιχνίαστες» ασθένειες) ή πετιούνται στα σκουπίδια σαν στυμμένες λεμονόκουπες...
ΣΥΝΕΒΗ σε πολλούς Ελληνες ηγέτες, από τον Καποδίστρια ως τον Παπάγο, από τον Μεταξά ως τον Τσολάκογλου, από τον Παπαδόπουλο ως τον Ιωαννίδη, από τον Μακάριο ως τον Χριστόδουλο και από τον Καραμανλή ως τον (ήδη εν αποκαθηλώσει) Γεώργιο Παπανδρέου. Ολοι τους πλήρωσαν ή πληρώνουν κάποιες «αταξίες» τους στα ξένα αφεντικά. «Αταξίες» οφειλόμενες σε έκρηξη κρυφού πατριωτισμού ή σε υπερεκτίμηση της δύναμής τους...
Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ και ο Παπανδρέου είναι οι τελευταίοι που πλήρωσαν και πληρώνουν «αταξίες» στους ξένους «προστάτες», χωρίς να προλάβουν να τους ζητήσουν άφεση αμαρτιών, όπως -έξυπνα ποιών- είχε πράξει ο Ανδρέας Παπανδρέου, με το περίφημο «Πράγματι, το είχαμε παρακάνει σε αντιαμερικανισμό» που είπε στον Αμερικανό Πρόεδρο.
ΑΣ ΕΛΘΟΥΜΕ, όμως, στα καθ’ ημάς: Με παρατηρεί κάποιος αναγνώστης (αναλυτής συστημάτων πληροφορικής, το επάγγελμα) ότι στο προηγούμενο άρθρο μου απέδωσα στον Λουκά Παπαδήμο «αναμφισβήτητη αξία, σοβαρότητα και πατριωτική διάθεση». Και με ερωτά: «Μήπως έχετε ακούσει για τα Greek Statistics; Μήπως έχετε διαβάσει για την Trilateral Commission; Μήπως αντιφάσκετε με αυτά που γράφατε σε παλαιότερα άρθρα σας;».
ΟΥΔΕΙΣ αγνοεί -και πολύ περισσότερο ο γράφων- ότι ο Λουκάς Παπαδήμος είναι ένα εξειδικευμένο «εργαλείο» στα χέρια του Παγκόσμιου Οικονομικού Συστήματος, κατάλληλο να φέρει σε πέρας τις εργολαβίες της ξένης κατοχής στην Ελλάδα. Αλλά και ουδείς δικαιούται να αμφισβητήσει τον πατριωτισμό του, τουλάχιστον έτσι όπως αυτός τον εννοεί, αφού στόχος του είναι να κρατήσει την πατρίδα του μέσα στις αγκάλες της Ευρωπαϊκής Ενωσης με πολύτιμο «φυλαχτό» της το ευρώ...
ΚΑΠΟΙΟΙ άλλοι πολιτικοί ηγέτες εννοούν πατριωτισμό τον υπέρ όλων αγώνα για έξοδο της πατρίδας από την Ευρωπαϊκή Ενωση, για μονόπλευρη διαγραφή των χρεών της και για κοινωνικοποίηση της περιουσίας της, με άλλα λόγια για μια νέας μορφής σοβιετοποίηση! Και άλλοι πρεσβεύουν ως πατριωτισμό την παραμονή μεν της πατρίδας μέσα στα ευρωπαϊκά κάστρα («αφού δεν μπορούν να τα ανατρέψουν»), αλλά με συνεχείς αγώνες για τη βελτίωση των όρων παραμονής μας μέσα σ’ αυτά.
ΚΑΘΕΝΑΣ καταλαβαίνει ότι οι σημερινοί ηγέτες, από τον Παπαδήμο, τον Παπανδρέου, τον Σαμαρά, τον Καρατζαφέρη και την Μπακογιάννη ως την Παπαρήγα, τον Τσίπρα, τον Κουβέλη και τους αριστεριστές, εννοούν καθένας με τον δικό του τρόπο τον πατριωτισμό, άρα και τη στάση του λαού μας. Ποιος, όμως, μας λέει ότι και ο Λουκάς Παπαδήμος δεν θα κάνει κάποια ώρα τις δικές του «αταξίες» απέναντι στους αφέντες των Βρυξελλών και στον σούπερ πρωθυπουργό Ράιχενμπαχ, όπως τις έκανε ο Καραμανλής με τους αγωγούς και τα βέτο του και όπως πήγε να τις κάνει ο Παπανδρέου με τα δημοψηφίσματά του;
ΓΙΑ ΝΑ απλοποιήσουμε, όμως, τα πράγματα, θα καταλήξουμε λέγοντας ότι για τους πάντες -και τους αποδώ και τους αποκεί- η έρμη πατρίδα είναι το σκλαβωμένο πειραματόζωο της φράου Μέρκελ, που άλλο δεν θέλει από το να βλέπει την Ελλάδα γονατισμένη μεν, αλλά πρόθυμη να πληρώνει τα χρέη της και να αγοράζει τα προϊόντα της. Αρα, ιερή υποχρέωση όλων ημών -και των αποδώ και των αποκεί- είναι να αγωνιζόμαστε από κοινού κατά της ξενοκρατίας, είτε μέσα στο κάστρο της είτε έξω από αυτό. «Να κάνουμε δηλαδή και σήμερα την τρέλα μας» (όπως θα έλεγε ο Στιβ Τζομπς...). Στο τέλος θα μας σεβαστούν και η Μέρκελ και οι Βρυξέλλες, είναι βέβαιο!..
Πηγή:
πρωθυπουργούς ή κυβερνήτες ή δικτάτορες που εντολή έχουν να τον ζεύουν στην υποταγή!..
ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, όμως, κάποτε κάποτε, αυτά τα έξωθεν «φυτεμένα» αφεντικά να μεθάνε από το σπίρτο της εξουσίας, να σηκώνουν κεφάλι στα δικά τους αφεντικά και να αποτολμούν κάποιες «αταξίες», λίαν ωφέλιμες για την πατρίδα. Οπότε, δύο τινά ακολουθούν: Ή χάνουν το κεφάλι τους (ακόμη και με «ανεξιχνίαστες» ασθένειες) ή πετιούνται στα σκουπίδια σαν στυμμένες λεμονόκουπες...
ΣΥΝΕΒΗ σε πολλούς Ελληνες ηγέτες, από τον Καποδίστρια ως τον Παπάγο, από τον Μεταξά ως τον Τσολάκογλου, από τον Παπαδόπουλο ως τον Ιωαννίδη, από τον Μακάριο ως τον Χριστόδουλο και από τον Καραμανλή ως τον (ήδη εν αποκαθηλώσει) Γεώργιο Παπανδρέου. Ολοι τους πλήρωσαν ή πληρώνουν κάποιες «αταξίες» τους στα ξένα αφεντικά. «Αταξίες» οφειλόμενες σε έκρηξη κρυφού πατριωτισμού ή σε υπερεκτίμηση της δύναμής τους...
Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ και ο Παπανδρέου είναι οι τελευταίοι που πλήρωσαν και πληρώνουν «αταξίες» στους ξένους «προστάτες», χωρίς να προλάβουν να τους ζητήσουν άφεση αμαρτιών, όπως -έξυπνα ποιών- είχε πράξει ο Ανδρέας Παπανδρέου, με το περίφημο «Πράγματι, το είχαμε παρακάνει σε αντιαμερικανισμό» που είπε στον Αμερικανό Πρόεδρο.
ΑΣ ΕΛΘΟΥΜΕ, όμως, στα καθ’ ημάς: Με παρατηρεί κάποιος αναγνώστης (αναλυτής συστημάτων πληροφορικής, το επάγγελμα) ότι στο προηγούμενο άρθρο μου απέδωσα στον Λουκά Παπαδήμο «αναμφισβήτητη αξία, σοβαρότητα και πατριωτική διάθεση». Και με ερωτά: «Μήπως έχετε ακούσει για τα Greek Statistics; Μήπως έχετε διαβάσει για την Trilateral Commission; Μήπως αντιφάσκετε με αυτά που γράφατε σε παλαιότερα άρθρα σας;».
ΟΥΔΕΙΣ αγνοεί -και πολύ περισσότερο ο γράφων- ότι ο Λουκάς Παπαδήμος είναι ένα εξειδικευμένο «εργαλείο» στα χέρια του Παγκόσμιου Οικονομικού Συστήματος, κατάλληλο να φέρει σε πέρας τις εργολαβίες της ξένης κατοχής στην Ελλάδα. Αλλά και ουδείς δικαιούται να αμφισβητήσει τον πατριωτισμό του, τουλάχιστον έτσι όπως αυτός τον εννοεί, αφού στόχος του είναι να κρατήσει την πατρίδα του μέσα στις αγκάλες της Ευρωπαϊκής Ενωσης με πολύτιμο «φυλαχτό» της το ευρώ...
ΚΑΠΟΙΟΙ άλλοι πολιτικοί ηγέτες εννοούν πατριωτισμό τον υπέρ όλων αγώνα για έξοδο της πατρίδας από την Ευρωπαϊκή Ενωση, για μονόπλευρη διαγραφή των χρεών της και για κοινωνικοποίηση της περιουσίας της, με άλλα λόγια για μια νέας μορφής σοβιετοποίηση! Και άλλοι πρεσβεύουν ως πατριωτισμό την παραμονή μεν της πατρίδας μέσα στα ευρωπαϊκά κάστρα («αφού δεν μπορούν να τα ανατρέψουν»), αλλά με συνεχείς αγώνες για τη βελτίωση των όρων παραμονής μας μέσα σ’ αυτά.
ΚΑΘΕΝΑΣ καταλαβαίνει ότι οι σημερινοί ηγέτες, από τον Παπαδήμο, τον Παπανδρέου, τον Σαμαρά, τον Καρατζαφέρη και την Μπακογιάννη ως την Παπαρήγα, τον Τσίπρα, τον Κουβέλη και τους αριστεριστές, εννοούν καθένας με τον δικό του τρόπο τον πατριωτισμό, άρα και τη στάση του λαού μας. Ποιος, όμως, μας λέει ότι και ο Λουκάς Παπαδήμος δεν θα κάνει κάποια ώρα τις δικές του «αταξίες» απέναντι στους αφέντες των Βρυξελλών και στον σούπερ πρωθυπουργό Ράιχενμπαχ, όπως τις έκανε ο Καραμανλής με τους αγωγούς και τα βέτο του και όπως πήγε να τις κάνει ο Παπανδρέου με τα δημοψηφίσματά του;
ΓΙΑ ΝΑ απλοποιήσουμε, όμως, τα πράγματα, θα καταλήξουμε λέγοντας ότι για τους πάντες -και τους αποδώ και τους αποκεί- η έρμη πατρίδα είναι το σκλαβωμένο πειραματόζωο της φράου Μέρκελ, που άλλο δεν θέλει από το να βλέπει την Ελλάδα γονατισμένη μεν, αλλά πρόθυμη να πληρώνει τα χρέη της και να αγοράζει τα προϊόντα της. Αρα, ιερή υποχρέωση όλων ημών -και των αποδώ και των αποκεί- είναι να αγωνιζόμαστε από κοινού κατά της ξενοκρατίας, είτε μέσα στο κάστρο της είτε έξω από αυτό. «Να κάνουμε δηλαδή και σήμερα την τρέλα μας» (όπως θα έλεγε ο Στιβ Τζομπς...). Στο τέλος θα μας σεβαστούν και η Μέρκελ και οι Βρυξέλλες, είναι βέβαιο!..
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε την άποψή σου...