συνεχίσουμε να χρειαζόμαστε δανεικά καθώς τα δημόσια έσοδα (περίπου 55 δις. ευρώ) δεν επαρκούν για να καλυφθούν οι δαπάνες για μισθούς, συντάξεις, υγεία, παιδεία κλπ. Το 2011, το πρωτογενές έλλειμμα της χώρας ήταν περίπου 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό το νούμερο θα μειωθεί –υποτίθεται το 2012- λόγω των περικοπών και των φόρων που έχουν προγραμματιστεί. Αν δεν ληφθούν τα μέτρα, προφανώς, το πρωτογενές έλλειμμα θα μεγαλώσει εκτός και αν βρεθεί κάποια μαγική συνταγή που θα οδηγήσει σε αύξηση των εσόδων.
Από τη στιγμή που θα καταγγείλουμε το μνημόνιο, θα πρέπει να θεωρηθεί σχεδόν δεδομένο ότι δεν θα μας δανείσουν τα χρήματα που προβλέπονται. Άρα θα πρέπει να βρούμε κάποια άλλη πηγή να εξασφαλίσουμε αυτά τα χρήματα. Δύο λύσεις υπάρχουν.
• Να τα δανειστούμε από κάπου αλλού. Ποιος όμως θα μας δανείσει αν προηγουμένως έχουμε καταγγείλει τη συμφωνία με τους ξένους εταίρους μας; Και αν υποτεθεί ότι υπάρχουν κάποιοι που θα θελήσουν να δανείσουν την Ελλάδα, θα διαθέσουν το ποσό των 130 δισεκατομμυρίων ευρώ που απαιτείται για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, την αποπληρωμή όσων δανείων δεν έχουν κουρευτεί και την κάλυψη των αναγκών για μισθούς συντάξεις κλπ;
• Να…τυπώσουμε χρήμα. Αυτό γίνεται με έναν τρόπο. Να ανακτήσουμε το δικαίωμα άσκησης της νομισματικής πολιτικής το οποίο τώρα έχει εκχωρηθεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Δηλαδή, να ζητήσουμε την έξοδό μας από το ευρώ προκειμένου να επιτρέψουμε στην Τράπεζα της Ελλάδας να τυπώσει χρήμα, (δραχμή ή όπως αλλιώς θα το ονομάσουμε). Η εκτύπωση χρήματος –δηλαδή η επιστροφή στη δραχμή- έχει καταστροφικές συνέπειες ειδικά κατά την πρώτη φάση. Ότι εισάγεται (φάρμακα, καύσιμα, τρόφιμα) καθίσταται πανάκριβο καθώς το εθνικό νόμισμα χάνει την αξία του. Σημασία δεν έχει το πόσα λεφτά έχεις στην τσέπη σου. Σημασία έχει το τι μπορείς να αγοράσεις με αυτά που έχεις στην τσέπη σου.
Η Alpha Bank, στο εβδομαδιαίο της repost ασχολείται με το θέμα του τι σημαίνει καταγγελία του μνημονίου. Και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μια τέτοια κίνηση οδηγεί στην καταστροφή.
Δείτε ολόκληρο το κείμενο το οποίο δημοσιεύουμε αυτούσιο καθώς δίνει απαντήσεις σε πολλά από τα ερωτήματα που απασχολούν όλους μας.
«Στις εκλογές της 6ης Μάιου 2012 τα δύο πρώην μεγάλα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας απέτυχαν να εξηγήσουν με αξιοπιστία στο εκλογικό σώμα την αναγκαιότητα της συνέχισης της δημοσιονομικής προσαρμογής και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Ειδικότερα, τα κόμματα αυτά και η Τρόικα απέτυχαν να δώσουν στο εκλογικό σώμα ουσιαστική ελπίδα και προοπτική έγκαιρης εξόδου από την κρίση, παρά τα μεγάλα προβλήματα που έχει επισωρεύσει έως σήμερα η προσαρμογή, με την παρατεταμένη ύφεση, τη μεγάλη μείωση των εισοδημάτων, το κλείσιμο καταστημάτων και επιχειρήσεων και την αύξηση της ανεργίας σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Το εκλογικό σώμα το οποίο υπέστη τις επιπτώσεις της πλήρους ανατροπής των οικονομικών συνθηκών τα τελευταία δύο έτη (αφού θα έπρεπε να προσαρμοσθεί στα δεδομένα μιας οικονομίας με μειωμένο εισόδημα λόγω της ύφεσης κατά 20 δισ. ευρώ περίπου και χωρίς τον καθαρό ξένο δανεισμό που έφτασε το 2009 τα 35 δισ. ευρώ), βρέθηκε αντιμέτωπο με παραπλανητικές υποσχέσεις από άλλα κόμματα για άμεσες λύσεις μέσω της κατάργησης του Μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων.
Επιδιώχθηκε έτσι να δοθεί στο εκλογικό σώμα η εντύπωση ότι ανοίγει πλέον ο δρόμος για τη διακοπή της λιτότητας και για επαναφορά των μισθών και των συντάξεων και της απασχόλησης και, ενδεχομένως, και του θεσμικού και οργανωτικού πλαισίου σε βασικούς τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας, στα επίπεδα και στην κατάσταση τουλάχιστον του 2009 ή και καλύτερα.
Διαβεβαιώσεις, όμως, ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε τις ανωτέρω πολιτικές και να παραμείνουμε ταυτόχρονα στη Ζώνη του Ευρώ είναι εντελώς παραπλανητικές.
Στην πραγματικότητα η ακύρωση του Μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων και το σπουδαιότερο η αντιστροφή της πολιτικής της δημοσιονομικής προσαρμογής και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων οδηγεί τη χώρα εκτός της Ζώνης του Ευρώ και επίσης εκτός της ΕΕ- 27.
Είναι απολύτως σωστό ότι δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός με τον οποίο μια χώρα μπορεί να εκδιωχθεί από τη Ζώνη του Ευρώ.
Ωστόσο, η όποια συζήτηση για δημιουργία κυβέρνησης με στόχο της απαλλαγή από το Μνημόνιο και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις δανειακές συμβάσεις οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αναγκαστική έξοδο της Ελλάδος από το Ευρώ με δική της πρωτοβουλία. Αυτό θα συμβεί διότι η ακύρωση της σημαντικής χρηματοδοτικής βοήθειας που μας παρέχεται θα οδηγήσει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα εκτός του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και στην νομισματική (πληθωριστική) χρηματοδότηση των εκ νέου αυξανόμενων δημοσιονομικών μας ελλειμμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε την άποψή σου...