ΑΡΘΡΟ Του Θύμιου Λυμπερόπουλου: Επίσημη ανακοίνωση συνενοχής..!

Σ’ αυτή τη χώρα όλα μπορούν να συμβούν. Συνήθως οι κυβερνήσεις είναι αυτές που με τις αποφάσεις τους, μπορούν να

προκαλέσουν θύελλα αντιδράσεων στις κοινωνικές ομάδες. 

Και συνήθως, η αντιπολίτευση κάτω από την ελαφρότητα του «έχετε δίκιο, εμείς σας στηρίζουμε» είναι αυτή που διατηρεί ζωντανή την ελπίδα και την αισιοδοξία. Στην Ελλάδα, στη χώρα των αντιθέσεων και του παραλόγου, ούτε αυτό δεν ισχύει.

Η μεν κυβέρνηση προτιμά ένα ανοιχτό διαυλο επικοινωνίας με όλους τους φορείς, με προφανή στόχο την εφαρμογή μία δίκαιης πολιτικής, η δε αντιπολίτευση ανοίγει την αγκαλιά της στις πολυεθνικές και στα καρτέλ, επιδιώκοντας ξεκάθαρα την εξόντωση κάθε μικρομεσαίας επιχείρησης και όσων αυτοαπασχολούμενων έχουν απομείνει.

Είναι αλήθεια ότι οι ρυθμοί του κυβερνητικού έργου δεν έχουν την ταχύτητα που απαιτούν οι περιστάσεις. Κανείς όμως δεν μπορεί να κατηγορήσει την κυβέρνηση για αντιλαϊκή πολιτική ή για συμμετοχή σε σενάρια διαπλοκής.

Για πολλούς μήνες, είμαστε σε διαρκή επικοινωνία και συνεργασία με το Υπουργείο Μεταφορών προκειμένου να οριστικοποιηθεί ένα νομοσχέδιο με διατάξεις που στην πλειοψηφία τους διορθώνουν τα κακώς κείμενα που άφησε πίσω του ο Κώστας Χατζηδάκης και η Όλγα Κεφαλογιάννη.

Με το που βγήκαν οι πρώτες πληροφορίες για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, άρχισαν και οι πρώτες αναφορές, οι πρώτες θετικές προσεγγίσεις της Uber από στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Δεν ξέρω πόσο συμπτωματικό, είναι αυτό, αλλά η αντιπολίτευση θα πρέπει να βρει τρόπο να αποδείξει τα αυτονόητα. Ότι δηλαδή, στηρίζει ένα κλάδο από τον οποίο ζουν περισσότερες από 100.000 ελληνικές οικογένειες και όχι μια πολυεθνική, που κλέβει τον ιδρώτα και τον πλούτο κάθε χώρας και τον μεταφέρει σε φορολογικούς παραδείσους.

Είναι δεδομένο, ότι ο κλάδος των ταξί δεν θα μείνει με σταυρωμένα χέρια. Μπορεί οι πρώτες αντιδράσεις να φάνηκαν ήπιες – για το μέγεθος του σκανδάλου που οριοθετεί μία πιθανή εύνοια της Uber από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας – ωστόσο η κλιμάκωση τους θα εξαρτηθεί από την στάση που θα τηρήσει από δω και στο εξής ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Είναι πολύ πιθανό τις επόμενες μέρες να κατατεθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο του ΥΜΕ κι εκεί θα φανούν οι πραγματικές διαθέσεις τόσο της Νέας Δημοκρατίας όσο και των υπολοίπων κομμάτων της αντιπολίτευσης. Εκεί θα φανεί αν η ξαφνική αγάπη για την Uber περιορίζεται σε μεμονωμένα στελέχη της παράταξης ή εξελίσσεται σε … σοβαρό δεσμό με απρόβλεπτες διαστάσεις.

Προς το παρόν αυτά που έχουμε διαθέσιμα για να διατυπώνουμε τις απόψεις μας και να εξωτερικεύουμε την οργή μας είναι δύο πράγματα. Πρώτον η δημόσια τοποθέτηση της Ντόρας Μπακογιάννη και του Κων/νου Κυρανάκη που θεωρούν τη νομιμοποίηση της Uber μία ανέξοδη μεταρρύθμιση και δεύτερον η επίσημη κάλυψη και των δύο μέσω της ανακοίνωσης που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, μετά την έντονη διαμαρτυρία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ταξί.

Η απάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνεία. Είναι ξεκάθαρη και παρότι είχε εντελώς πολιτικό χαρακτήρα (νομιμότητα, κοινωνία, κ.ο.κ.) είναι μία σαφέστατη απόδειξη ενοχής.

Ο ελληνικός λαός, και πολύ περισσότερο εμείς οι ταξιτζήδες μάθαμε να διαβάζουμε αυτές τις ανακοινώσεις … που δε λένε απολύτως τίποτα. Μάθαμε να ερμηνεύουμε τι κρύβεται πίσω από την κουρτίνα και πως κινούνται τα νήματα της διαπλοκής με τις ευλογίες και την συμμετοχή της παγκοσμιοποίησης.

Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης κόπτονταν για την ελληνική κοινωνία και το συμφέρον της, θα είχε στείλει σπίτι τους, όποιους με τις δηλώσεις και τις θέσεις τους δηλητηρίαζαν τη σχέση της Νέας Δημοκρατίας με αυτή. Επέλεξε όμως το δρόμο της προστασίας των στελεχών του κόμματος, κι αυτό δείχνει συνενοχή. Η ανικανότητα …

Υ.Γ.: Παρά το γεγονός ότι στο στενό του περιβάλλον ο Κυριάκος Μητσοτάκης με παρουσιάζει ως εχθρό της Νέας Δημοκρατίας και «συνδικαλιστικό μπελά» (γι’ αυτό θέλει με νόμο να τελειώσει το συνδικαλισμό, γι αυτό κατήργησε από το καταστατικό του κόμματος τη λέξη συνδικαλισμός) εντούτοις δεν είμαι τίποτα περισσότερο από ένας πιστός υπηρέτης του κλάδου μου, που σέβομαι και εκτιμώ την εμπιστοσύνη των συναδέλφων μου. Και αντέχω στον βρώμικο πόλεμο και στα εμετικά σχόλια, που εντέχνως σκορπίζουν στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα γνωστά πλέον ‘’πληρωμένα’’ παπαγαλάκια.

Και για να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία. Έχω 1,5 άδεια ταξί. Και όχι ολόκληρο στόλο όπως διαδίδουν τα παπαγαλάκια. Αν είχα χρήματα πάλι ταξί θα αγόραζα. Με αφήνουν αδιάφορο τα σπίτια στο Παρίσι και οι επενδύσεις με θαλασσοδάνεια. Και παρά τα πενιχρά μου έσοδα, δεν ξέχασα ποτέ να πληρώσω τους φόρους μου, οι τις δόσεις των δανείων μου.

Η διαφορά μου με την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας είναι ΜΟΝΟ ιδεολογική. Πιστεύω στον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό, στην δικαίωση της εργασίας, στην οικονομική δικαιοσύνη, στο δικαίωμα του ανθρώπου για δημιουργία και ιδιοκτησία. Υπηρετούν τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό, θέλουν την καθιέρωση των ιδιωτικών μονοπωλίων και την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Πιστεύω ότι η οικονομία πρέπει να υπηρετεί τον άνθρωπο. Υιοθέτησαν τους κανόνες της παγκοσμιοποίησης και της διαπλοκής, σύμφωνα με τους οποίους , οι άνθρωποι πρέπει να υπηρετούν την οικονομία.

ΠΗΓΗ: https://www.poeiata.gr