ΦΩΤΟ - Όταν οι Λαρισαίοι ταξιτζήδες ανοίγουν το …στόμα τους! Ιστορίες για βιβλίο…!

Δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση να τους εκμαιεύσεις πράγματα, διότι έχουν σαν «σημαία τους» την ατάκα: «Ότι γίνετ

αι στο ταξί ..μένει μέσα στο ταξί».

Οι ταξιτζήδες αποκαλούνται και ως οι …ψυχολόγοι του δρόμου, καθότι όποιος έχει εμπειρία παίρνοντας συχνά ταξί, θα έχει διαπιστώσει ότι οι οδηγοί τους αρέσκονται πολύ συχνά στο να πιάνουν ψιλή κουβεντούλα με τους πελάτες.

Τόσες ώρες στο τιμόνι εξάλλου, δεν περνούν χωρίς συζήτηση. Τους αρέσει δε να μιλούν και για τα δικά τους, αφού  μπορούν να φτάσουν σε σημείο να αναλύσουν όλη την δική τους ζωή μέσα σε 10 λεπτά που διαρκεί η κούρσα, αλλά κυρίως αρέσκονται στο να ρωτούν και να μαθαίνουν πράγματα για τους πελάτες τους. Άλλωστε έχουν αποκτήσει τόση πείρα που άνετα ο καθένας από αυτούς θα μπορούσε να γράψει βιβλίο με τίτλο «Καθημερινές ιστορίες ανθρώπινης τρέλας».

Μια κουβέντα λοιπόν με μερικούς ταξιτζήδες που έχουν πιάτσα στην Κεντρική Πλατεία της Λάρισας, ήταν αν μη τι άλλο απολαυστική, αν και δεινοπαθήσαμε για να μας εμπιστευτούν και να …ανοίξουν το στόμα τους για να μοιραστούν μαζί μας και μαζί σας κάποιες ιστορίες που χαρακτηρίζουν την δύσκολη καθημερινότητά τους στο τιμόνι και στους δρόμους της Λάρισας τόσο τη μέρα όσο και τη νύχτα.

Γλυκύτατοι όλοι τους, μας διηγήθηκαν ιστορίες του ταξί που οι ίδιοι συζητούν μεταξύ τους, άλλες μπορούμε να τις διατυπώσουμε στο πληκτρολόγιο, και άλλες όχι, για ευνόητους λόγους.

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ «ΤΡΕΛΑ» ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΤΑΞΙ

Ο πιο έμπειρος εξ αυτών, ο κ. Κώστας Παπακωνσταντίνου, παλιά «καραβάνα» στο τιμόνι, είχε πολλά να μας διηγηθεί: «Θυμάμαι ένα ζευγάρι που έφυγε κάποτε από μαγαζί της Ερυθρού σταυρού και η κοπέλα έκανε παράπονα ότι δεν της άρεσε το μαγαζί. Ο κύριος είχε πιει προφανώς, ήταν σε έξαλλη κατάσταση και άρχισε να χτυπάει την κοπέλα μέσα στο ταξί. Φρενάρω, κατεβαίνω και προσπαθούσα πόση ώρα να τους χωρίσω».

Βέβαια, αυτό που συμβαίνει πολύ συχνά είναι το γεγονός ότι παίρνουν κούρσα και στο τέλος δεν πληρώνουν ποτέ στο τέλος. Όλοι τους έχουν να μας αναφέρουν πολλά τέτοια περιστατικά: «Απλά ανοίγουν την πόρτα και σηκώνονται και φεύγουν», λέει ο κ. Παπακωνσταντίνου και συνεχίζει: «Είναι άλλο να έρθει κάποιος, μια κοπέλα για παράδειγμα και να πει, θέλω να με πάτε κάπου, αλλά δυστυχώς δεν έχω αυτή την στιγμή χρήματα. Μου έχει τύχει και θα το κάνω αν ο άλλος είναι ευγενικός και δείχνει ότι με σέβεται. Είναι άλλο όμως να μπαίνει μέσα, να τον πάω στον προορισμό του κανονικά και μόλις φτάνουμε να ανοίγει την πόρτα και να φεύγει τρέχοντας χωρίς να πει το παραμικρό. Δεν γίνεται όμως να πας κάποιον στο κλαμπ να διασκεδάσει, να μιλάει στο τηλέφωνο στο δρόμο και να λέει ότι θα πάει εκεί, θα ξοδέψει τόσα στα ποτά και στα σουβλάκια και τελικά να μην πληρώνει την κούρσα του, ενώ το δρομολόγιο στοίχισε 17 ευρώ και εγώ ήμουν 4 ώρες στημένος μέσα στη νύχτα και μου πετάει 5 ευρώ λέγοντας, ένα τάλιρο έχω αν το θες, και ανοίγει την πόρτα και φεύγει».

Τέτοια περιστατικά πάντως είχαν πολλά να μας διηγηθούν οι οδηγοί ταξί της Λάρισας, όπως με κάποιον πρόσφατα που πήγε κούρσα πελάτη από τη Λάρισα στην Αθήνα και του είπε πως ανεβαίνει στην πολυκατοικία να πάρει τα χρήματα για να επιστρέψει να τον πληρώσει, όμως εκείνος δεν επέστρεψε ποτέ, καθώς έφυγε από την πίσω πόρτα της πολυκατοικίας. Και μιλάμε για κούρσα που αυτή την στιγμή στοιχίζει 450 ευρώ.

Ο Μενέλαος Καραμουσλής, επίσης οδηγός ταξί που μπήκε στην κουβέντα μας θα σημειώσει: «Είχα πάρει κάποιον από Λάρισα για Καρδίτσα και μου λέει θα πάμε, θα πάρουμε μια κοπέλα και θα γυρίσουμε πάλι πίσω. Με το που φτάσαμε λοιπόν στην Καρδίτσα, μία που μπήκε από τη μία πόρτα και μια που έφυγε από την άλλη, τρέχοντας χωρίς να δώσει ούτε σεντς.

Μια άλλη φορά πάλι πήρα κούρσα για Καρδίτσα και αυτός κάτι έκανε πίσω με ένα αλουμινόχαρτο, αλλά δεν έδωσα σημασία τι έκανε. Σε κάποια στιγμή άνοιξα το παράθυρο να πάρω αέρα και αυτός άρχισε να φωνάζει, «όχι ρε φίλε, κλείσε το παράθυρο μου έφυγε όλο…. Αυτός ο …κύριος μαγείρευε διάφορα πίσω όπως καταλαβαίνετε και ο αέρας τα σκόρπισε έξω. Δεν ήξερα τα να πω και τι να κάνω…».

ΟΤΑΝ ΤΡΑΒΗΞΑΝ ΠΙΣΤΟΛΙ…

Ο κ. Κώστας έχει να μας διηγηθεί και μια άγρια ιστορία που τρόμαξε πραγματικά: «Κάποτε ένας μεθυσμένος που πήρα από γνωστό νυχτερινό μαγαζί της Λάρισας, μου τράβηξε πιστόλι για να μην πληρώσει. Είχα 20 λεπτά να τον ηρεμήσω, τελικά μαλάκωσε, όταν του είπα, άστο φίλε, είναι κερασμένη η κούρσα από μένα. Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου όμως, εκείνος μετά άλλαξε …τροπάριο και μου έλεγε: ‘’όχι, τι με πέρασες εμένα, για κανένα μ@@@@α που δεν πληρώνει;’’ Τελικά από 800 δραχμές που ήταν η κούρσα, μου πέταξε δυο χιλιάρικα και κατέβηκε, χωρίς ευτυχώς να έχουμε άλλα παρατράγουδα».

ΟΤΑΝ ΟΙ ΤΟΠΙΚΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑΞΙ…

Ο πιο παλιός της πιάτσας ο κ. Παπακωνσταντίνου έχει να μας διηγηθεί ιστορίες και για τους τοπικούς άρχοντες της πόλης και το πώς ενεργούν σαν πελάτες στο ταξί:

«Έτυχε να πάρω κούρσα και τον νυν και τον πρώην δήμαρχο, όπως και τον περιφερειάρχη.

Ο κ. Τζανακούλης ήταν πιο διαχυτικός και πιο κοινωνικός, ο κ. Καλογιάννης είναι πολύ πιο χαμηλού προφίλ άνθρωπος και δεν μιλάει εύκολα. Ήταν κύριοι πάντως στην πληρωμή όλοι τους και με τα πουρμπουάρ τους».

Και μια και η κουβέντα πήγε στα tips, οι Λαρισαίοι ταξιτζήδες, μας εξομολογήθηκαν ότι οι άνδρες πελάτες έχουν …καβούρια στις τσέπες και δεν δίνουν εύκολα φιλοδώρημα σε αντίθεση με τις γυναίκες και κυρίως τις κοπέλες που είναι πολύ πιο γενναιόδωρες.

ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΩΝ ΤΑΞΙ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι διάσημοι έρχονται στη Λάρισα και χρειάζονται ταξί. Ένας νεαρός ταξιτζής, ο Γρηγόρης Σαμαλής, θα μας πει: «Έτυχε για παράδειγμα να πάρουμε τον ηθοποιό Χάρη Ρώμα ο οποίος ήρθε στη Λάρισα για παράσταση και ήταν πολύ φιλικός και καλός μαζί μας. Και φυσικά άφησε και καλό φιλοδώρημα.

Εντύπωση μου έκανε όμως και ο Γιώργος Ρωμανιάς (ο πρώην γενικός γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων) με τον οποίο κάναμε πολιτική συζήτηση και έδειξε να κατανοεί τα προβλήματά μας».

Στην συζήτηση παρεμβαίνει  ο κ. Παπακωνστατίνου που θυμήθηκε ότι έχει πάρει κάποιες φορές κούρσα τον ηθοποιό Κώστα Κόκλα  για τον οποίο θα μας πει: «Ήταν ο πιο ωραίος. Φανταστικός, σε κάνει να νιώθεις σαν τον είχες φίλο χρόνια. Έχει πολύ χιούμορ και είναι λαϊκό παιδί. Και θα σου πει και τον καημό του σαν να σε ήξερε από χθες. Και παρότι και αυτός περνάει δύσκολα, δίνει φιλοδώρημα και μάλιστα διπλάσιο και τριπλάσιο από την κούρσα. Επίσης, πολύ κύριος ήταν και ο αείμνηστος Στράτος Διονυσίου που ερχόταν συχνά στη Λάρισα  και μου τραγουδούσε κιόλας μέσα στο ταξί, το πρώτο που μας έλεγε φυσικά ήταν το «Πήγαινέ με όπου θέλεις ταξιτζή. Άφηνε μάλιστα παχυλά φιλοδωρήματα».

ΤΑ ΠΙΠΕΡΑΤΑ

Όπως μας εκμυστηρεύτηκαν οι Λαρισαίοι ταξιτζήδες, πάρα πολύ συχνό φαινόμενο, είναι κάποιοι νεαροί που παίρνουν ταξί τα βράδια από την Κεντρική Πλατεία και παρενοχλούν σεξουαλικά τους ταξιτζήδες, ζητώντας τους απρεπέστατα πράγματα, τάζοντάς τους μάλιστα και πολλά χρήματα.

Επίσης, είναι πολλές οι φορές που ζευγάρια κλείνουν τα ερωτικά τους ραντεβουδάκια μέσα στο ταξί, και ζητούν από τους ταξιτζήδες να πάνε καμία βόλτα, να κάνουν κανένα τσιγάρο, μέχρι να ολοκληρώσουν το …ραντεβουδάκι τους, εντός του ταξί.

«ΜΗΝ ‘’ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ’’ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΤΖΗΔΕΣ»

Δεν λείπουν όμως και τα παράπονα, καθώς οι ταξιτζήδες της Λάρισας ζητούν μεγαλύτερο σεβασμό και καλύτερη αντιμετώπιση τόσο από τον κόσμο, όσο και από τοπικούς άρχοντες.

Ο πιο νεαρός της παρέας, ο Γρηγόρης Σαμαλής θα μας πει: «Θα πρέπει να ξέρετε, ότι εμείς επιτελούμε κοινωνικό έργο. Θα πάρουμε π.χ. την ανήμπορη γιαγιά, θα την πάμε στον πεζόδρομο, θα την περάσουνε τον δρόμο, πολλές φορές θα την ανεβάσουμε και στην πολυκατοικία. Αλλά δεν έχουμε την ανάλογη αντιμετώπιση που θα έπρεπε.  Για το έργο που κάνουμε δεν μας …βλέπουν καν. Πολλοί μας υποτιμούν ακόμη, μας έχουν για αλήτες. Δεν είναι καθόλου έτσι, υπάρχουν παιδιά με πτυχία που αναγκάζονται να γίνουν ταξιτζήδες επειδή δεν μπορούν να απορροφηθούν πάνω στην επιστήμη που σπούδασαν».

Ο Κώστας Παπακωνσταντίνου θα συμπληρώσει: «Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που φοβούνται τους ταξιτζήδες νομίζοντας ότι ανήκουν στον υπόκοσμο. Γυναίκες ακόμη και ηλικιωμένες  φοβούνται μη τυχόν τις παρενοχλήσουμε σεξουαλικά, αν είναι δυνατόν. Δεν είναι έτσι όμως, το αντίθετο συμβαίνει, τις περισσότερες φορές εμείς οι ίδιοι κινδυνεύουμε λόγω του επαγγέλματος που κάνουμε. Επιπλέον θα θέλαμε να απευθυνθούμε και στην δημοτική αρχή, να εκφράσουμε τα παράπονά μας π.χ. για όλο αυτό που γίνεται με τα έργα αυτή την στιγμή στη Λάρισα.  Το έργο το δικό μας έχει δυσκολέψει πολύ. Θεωρώ ότι μπορούν να επισπεύσουν τα έργα. Δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε εδώ στο κέντρο μια μπουλντόζα να είναι παρκαρισμένη τρεις ολόκληρες εβδομάδες, ενώ ουσιαστικά τα έργα έχουν τελειώσει και ο δρόμος  παραμένει κλειστός».

Ρεπορτάζ: Αθανασία Παύλου – ΦΩΤΟ: Μαριαλία Μαγιάκου

ΠΗΓΗ: https://www.onlarissa.gr