Η ολοκλήρωση της συμφωνίας με τους δανειστές, συμπίπτει χρονικά με την έναρξη του πολέμου που κήρυξε η κυβέρνηση στους οικονομικούς νταβατζήδες αυτής της
χώρας. Σε αυτούς που έφτασαν την Ελλάδα στο χείλος της οικονομικής καταστροφής.
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας-όπως παλαιότερα ο Κώστας Καραμανλής- προσπαθεί να βάλει ένα τέλος στο πάρτυ των νταβατζήδων και σε συγκεκριμένα κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας.
Την ώρα λοιπόν που ο πολιτικός κόσμος πρέπει να σηκώσει τα μανίκια και να στρωθεί στη δουλειά, την ώρα που επιβάλλεται πολιτική σοβαρότητα και σταθερότητα, στοιχεία απαραίτητα για να βρει η χώρα το δρόμο της, εμφανίζονται εμπόδια που σπρώχνουν την Ελλάδα ακόμη πιο πίσω.
Κι εδώ δεν μπορώ παρά να επικρίνω τη στάση του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ενός έντιμου πολιτικού, που στην παρούσα φάση, βάζει το εγώ της αριστερής πλατφόρμας πάνω από το εμείς του ελληνικού λαού. Οι απόψεις του περί δραχμής είναι σεβαστές, αλλά έχουν απήχηση σε μια μικρή μερίδα του ελληνικού λαού.
Η μη στήριξη – από τον ίδιο και την ομάδας του- του κυβερνητικού έργου έπαψε να αποτελεί εσωκομματική αντιπαράθεση. Αποτελεί τροχοπέδη για την προσπάθεια της χώρας να βγει από την κρίση και να αποκτήσει ξανά οικονομική σταθερότητα. Η διαφωνία του Παναγιώτη Λαφαζάνη με τις επιλογές του πρωθυπουργού πρέπει να λυθούν με εσωκομματικές διαδικασίες και όχι με εθνικές εκλογές.
Η κρισιμότητα των στιγμών που ζούμε επιβάλλουν καθαρό μυαλό και πολιτική ωριμότητα. Καλές οι ιδεολογικές καταβολές, θεμιτή η υπεράσπισή τους, αλλά όχι εις βάρος της πατρίδας. Δεν έχουμε τέτοια πολυτέλεια…
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης οφείλει να βάλει το συμφέρον της χώρας πάνω από όλα. Πρέπει να γίνει ΚΑΙ δική του στόχευση, η εξασφάλιση μιας κυβερνητικής ισσοροπίας. Η κοινωνική του ευαισθησία να βρει διέξοδο στην ανεύρεση μέτρων που θα ανακουφίζει τους χαμηλόμισθους και τους οικονομικά αδύναμους. Να βοηθήσει στην καθιέρωση φορολογικής δικαιοσύνης σε κάθε τομέα της οικονομίας.
Να βοηθήσει με την πάταξη της φοροδιαφυγής. Αλλά ως μέλος μιας παράταξης, ενός κόμματος που κέρδισε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού με τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Την μάχη του να την δώσει από μέσα και όχι με στείρες διαφωνίες. Οτιδήποτε διαφορετικό επιχειρήσει, θα είναι ανεύθυνο, επώδυνο για το λαό, καταστροφικό για τη χώρα.
ΥΓ. Στον χώρο της κεντροδεξιάς υπονόμευαν –την τελευταία πενταετία- την ισσοροπία και την πολιτική σταθερότητα ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερα στοιχεία , τα οποία όμως φαίνεται ότι μπαίνουν στο περιθώριο από τον Βαγγέλη Μειμαράκη. Δεν είναι τιμητικό για τον Παναγιώτη Λαφαζάνη να ταυτιστεί με τον τίτλο του υπονομευτή της πρώτης αριστερής κυβέρνησης της χώρας.
Ο ρόλος του πρέπει να είναι επικοδομητικός…
ΥΓ1. Όλα αυτά είναι οι απόψεις ενός ανθρώπου, διαχρονικά υποστηρικτή του κοινωνικού ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού. Γνωρίζουν όλοι ότι ουδέποτε έχω ψηφίσει αριστερό κόμμα.
ΠΗΓΗ: http://www.poeiata.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε την άποψή σου...