Η κουλτούρα των ταξί..!

Αν η χρωματική είναι η πρώτη διαφορά που διακρίνουμε στα ταξί από χώρα σε χώρα, σίγουρα δεν είναι η μόνη ούτε και η πιο σημαντική. Η εμπειρία μιας διαδρομής με

ταξί στην Μπανγκόκ είναι τελείως διαφορετική από αυτή στη Νέα Υόρκη για χίλιους και έναν λόγους. 

Στην ελλάδα λέμε ότι οι ταξιτζήδες είναι σαν τους οπαδούς της χέβι μέταλ: Ολοι μοιάζουν μεταξύ τους. Θα σε πάρουν και θα φρενάρουν κάθε τρεις και λίγο (σαν σε ρυθμούς των ντραμς σε ένα τραγούδι χέβι μέταλ για να μη βγούμε από την παρομοίωση) προκειμένου να βρουν κι άλλον έναν ή παραπάνω πελάτες. Θα έχουν το κλασικό πράσινο αρωματικό πευκάκι για αποσμητικό χώρου και θα ακούνε ειδήσεις ή σκυλάδικα στο τέρμα. Επίσης, θα προσπαθήσουν να μάθουν μέχρι και την ομάδα αίματός σας, προκειμένου να περάσουν ευχάριστα την κούρσα.

Ολα αυτά σε κάνουν να αναπολείς τους οδηγούς ταξί στο Μπαλί. Εκεί που μπορούσες να κλείσεις έναν οδηγό -με το αυτοκίνητό του, φυσικά- για μια ολόκληρη ημέρα με 20 ευρώ. Ευγενικοί, διακριτικοί και πρόθυμοι, ακόμη κι αν τους προσκαλέσεις να φάνε μαζί σου θα αρνηθούν από διακριτικότητα. Αν επέμενες και τον κερνούσες ένα γεύμα, τότε αυτό αρκούσε για να κάνει πάρτι. Ολα αυτά, βέβαια, είναι το φινάλε της σχέσης που έχει ξεκινήσει με εξαντλητικά παζάρια, απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεκινήσει οποιαδήποτε σχέση στην Ανατολή.

Μια βόλτα σε ελληνικό ταξί μπορεί να σε κάνει να νοσταλγήσεις πολλά πράγματα. Ενα από αυτά είναι οι τελευταίες διακοπές στην Ισπανία. Ισως να φταίει ότι το ξένο φαντάζει πάντα πιο γλυκό. Αλλά η συμπεριφορά των οδηγών ταξί στην Ισπανία, και συγκεκριμένα στη Βαρκελώνη, είναι άψογη. Είναι όσο χρειάζεται κοινωνικοί και κάνουν και χρέη ξεναγού δίνοντας διάφορες πληροφορίες για τον προορισμό σου. Στην Ισπανία κάθε πόλη και κωμόπολη έχει και το δικό της χρώμα ταξί, ενώ οι Ισπανοί οδηγοί δεν παίρνουν κατά τη διάρκεια μιας διαδρομής επιπλέον επιβάτες. Επίσης, δεν συνηθίζουν να δέχονται φιλοδωρήματα.

Μητροπόλεις του κόσμουΜία από τις ωραιότερες εμπειρίες που μπορεί να έχει κάποιος σε ταξί είναι η κούρσα με ένα από τα μαύρα ταξί του Λονδίνου. Οι οδηγοί είναι από τους πιο καλά εκπαιδευμένους στον κόσμο. Γνωρίζουν την πόλη άριστα ώστε να σε οδηγήσουν στον προορισμό χωρίς να χρειαστεί να ρωτάνε τους περαστικούς κι αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στις αυστηρές εξετάσεις από τις οποίες περνούν για να πάρουν την άδεια.
Στη Νέα Υόρκη η αγορά των ταξί απελευθερώθηκε εξαιτίας μιας απεργίας που έγινε στην αμερικανική μητρόπολη στα τέλη της δεκαετίας του ‘90 όταν δήμαρχος ήταν ο Ρούντολφ Τζουλιάνι. Ως συνέπεια ήταν να δοθούν άδειες σε μετανάστες που ουσιαστικά αγνοούσαν τα προάστια της πόλης. Κάπως έτσι ένας οδηγός από την Αϊτή μάς έκανε βόλτες για τρία τέταρτα στο Κουίνς.

«Το πέμπτο στοιχείο»Αυτό που χαρακτηρίζει τα ταξί στο Χονγκ Κονγκ είναι ότι δεν υπάρχει καμία επαφή με τον οδηγό. Τα ταξί θυμίζουν αυτά που είδαμε στην ταινία «Πέμπτο στοιχείο». Σε υποδέχεται μια φωνή «open door» και σε αποχαιρετά επίσης «close door». Λίγο πριν βάζεις τα λεφτά μέσα σε ένα πορτάκι από πλεξιγκλάς. Κάτι που δεν μοιάζει να έχει σχέση με τα «σεντάν» που υπήρχαν στο Χονγκ Κονγκ του 19ου αιώνα, που ήταν κουβούκλια που μετέφεραν δύο αχθοφόροι, ή τα «ρίκσο», που είχαν εισαγάγει το 1870 από την Ιαπωνία και έγιναν δημοφιλή για πολλά χρόνια.

Στην ταϊλάνδη οι οδηγοί δεν βάζουν ταξίμετρο. Πρέπει πρώτα να τους το επαναλάβεις τρεις και τέσσερις φορές για να το κάνουν. Πριν ξεκινήσουν, σου λένε σαν ταρίφα της διαδρομής μια τιμή τρεις ή τέσσερις φορές μεγαλύτερη από αυτή που θα έδειχνε το ταξίμετρο - η οποία και πάλι για τα ελληνικά δεδομένα μοιάζει χαμηλή. Παράλληλα, το ταξί τους είναι ένας μικρός ναός, γεμάτος από κρεμασμένα φυλαχτά. Στο δρόμο μπορείς να συναντήσεις τα τρίτροχα «Tuk-tuk» που δεν έχουν, βέβαια, ταξίμετρο και θυμίζουν κινητά μουσεία της ιστορίας των ταξί της χώρας (πρωτοεμφανίστηκαν μεταξύ του 1960 και του 1961).
Σήμερα οι περισσότεροι οδηγοί ταξί στην Ταϊλάνδη χρησιμοποιούν ιαπωνικά αυτοκίνητα τα οποία βάφονται σε διαφορετικά χρώματα -κίτρινο, πράσινο, μπλε, κόκκινο. Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζετε είναι ότι οι οδηγοί θα σας πάνε σε μαγαζιά από τα οποία εισπράττουν μίζα. Επίσης,αν βρείτε ταξί χωρίς ταξίμετρο, επιβάλλετε να διαπραγματευτείτε εξαρχής την τιμή της διαδρομής (όπως και στο Μπαλί).

1.000 και 1 ταρίφεςΣτο Ντουμπάι οι οδηγοί των ταξί κατάγονται συχνά από άλλες αραβικές χώρες ή την Αφρική. Είναι πολύ πιθανό την ώρα που σας πηγαίνουν στον προορισμό σας να μιλάνε συνέχεια στο τηλέφωνο και εξίσου πιθανό να μιλάνε με κάποιον που τους εξηγεί τη διαδρομή. Τα ταξί ανήκουν σε εταιρείες των οποίων το τηλέφωνο μπορείτε να βρείτε στην μπροστινή τους πόρτα και είναι κρεμ ή λευκά με διαφορετικού χρώματος οροφή. Οι οδηγοί τους κάνουν μεγάλες βάρδιες, συνήθως 12ωρες, για πολύ χαμηλούς μισθούς. Ετσι πολλοί από αυτούς επιταχύνουν σαν τρελοί για να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερους πελάτες μέσα στην ημέρα. Μπορεί να ανακουφιστείτε αν σκεφθείτε ότι στη Βραζιλία είναι χειρότερα. Οταν στο Ντουμπάι υπάρχει κυκλοφοριακή συμφόρηση, οι οδηγοί γίνονται μικροί πρεσβευτές του «απαρτχάιντ», σταματώντας για τους πελάτες που μοιάζουν να έρχονται από δυτικές χώρες και αγνοώντας τους Αραβες ή τους Ασιάτες. Και οι κάτοικοι του Ντουμπάι, μόνιμοι και τουρίστες, που προέρχονται από τον δυτικό κόσμο δεν είναι και λίγοι.
ΤΑΡΙΦΕΣ

Ταϊλάνδη Από το αεροδρόμιο Ντον Μουανγκ στην Μπανγκόκ η διαδρομή κοστίζει 50 μπαχτ (€1,07). Η χρέωση για τα δύο πρώτα χιλιόμετρα είναι στα 35 μπαχτ (€0,75) και φτάνει περίπου τα €0,10 ανά χιλιόμετρο.

ΝτουμπάιΠερίπου 25 ντιράμ (€5) κοστίζει η διαδρομή από το αεροδρόμιο. Η βασική τους ταρίφα φτάνει τα 3,5 ντιράμ (€0,6). Εν συνεχεία η τιμή της διαδρομής επιβαρύνεται κατά 1,6 ντιράμ (€0,40) ανά χιλιόμετρο.

ΛονδίνοΑπό το Χίθροου στο κεντρικό Λονδίνο η διαδρομή κοστίζει από 40 ώς 75 λίρες (€45-85). Το 1 μίλι το διασχίζει μέσα σε 5 με 12 λεπτά και κοστίζει περίπου 4,80 με 8,20 λίρες (6 με 9€).

ΜαδρίτηΑπό το αεροδρόμιο της Μαδρίτης πληρώνεις επιπλέον €5,50. Κάθε χιλιόμετρο κοστίζει €0,98 με τη μονή και €1,15 με τη διπλή ταρίφα. Η σημαία ξεκινάει από τα €2. Γίνεται διπλή μετά τις 22:00.

Νέα ΥόρκηΑπό το αεροδρόμιο «JFK» στο «Empire State Building» η διαδρομή κοστίζει $45 (€33). Η ταρίφα με το που μπαίνεις στο ταξί ξεκινάει από τα $2,50 (€1,5).Οι αποσκευές δεν χρεώνονται.

Χονγκ-ΚονγκΟι ταρίφες ξεκινούν από 18 δολάρια Χονγκ Κονγκ (€1,7) για μια απόσταση των δύο χιλιομέτρων στην αστική περιοχή και τα επιπρόσθετα είναι €0,50 ανά αποσκευή και €0,50 για ραντεβού.

Taxi culture

Oι πολιτιστικές δημιουργίες που «σημάδεψαν» τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τα ταξί:
«Taxi Driver», ταινία, Μάρτιν Σκορτσέζε -1976
«Joe le taxi», τραγούδι, Βανέσα Παραντί -1988
«Taxi 1», «Taxi 2», «Taxi 3», «Taxi», «Taxi 4», ταινίες, Λουκ Μπεσόν -1998, 2000, 2003, 2004, 2007
«Mr Cab Driver», τραγούδι, Λένι Κράβιτζ -1989
«A Night On Earth», ταινία, από τον Τζιμ Τζάρμους -1991
«Ο Ταξιτζής», τραγούδι, Στράτος Διονυσίου
Θανάσης Διαμαντόπουλος

ΠΗΓΗ: http://www.ethnos.gr/