αρκετή, για να το πετάξω κάτω με θυμό και να αγανακτήσω τόσο ώστε να βροντοφωνάξω ''ΟΧΙ'' σε αυτή την αισχρή υποτέλεια», ο πρόεδρος του Πανελληνίου Άρματος Πολιτών, βουλευτής Γιάννης Δημαράς, ξεκαθάρισε πλήρως τη θέση του για τη μετέπειτα πορεία του στον κοινοβουλευτικό μας βίο.
Ο έμπειρος «ρεπόρτερ» στην αποκλειστική του συνέντευξη αναφέρεται διεξοδικά στα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας σήμερα, καυτηριάζει τον ρόλο που παίζουν οι διεθνείς παράγοντες και υπεραμύνεται του αντιμνημονιακού αγώνα που κάνει ο ελληνικός λαός, εξηγώντας ότι αυτός, αν και είναι δυναμικός, δεν φαίνεται, αφού «τα κατεστημένα ΜΜΕ στην ουσία κρατούν τον λαό στο σκοτάδι, ενώ την ίδια ώρα τον τρομοκρατούν». Με άλλα λόγια, ο κ. Δημαράς επιμένει στην άποψή του αυτή, τονίζοντας ότι αυτά τα ΜΜΕ «επιχειρούν να μας κάνουν όλους τους Έλληνες, ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια, υποκείμενα ψυχολογικών επιχειρήσεων με κύριο στόχο να μετατραπούμε σε φοβισμένες υπάρξεις»! Έτσι...
-Το «αντιμνημονιακό μέτωπο» έχει μετεξελιχθεί από πολιτική πράξη σε καθημερινή αντίπραξη και από κυβερνητικό ρίσκο σε αντιπολιτευτική «μόδα» από τον καθένα προς τον καθένα. Παρατηρούνται φαινόμενα που ακόμη και στελέχη της κυβέρνησης (Παπανδρέου και Παπαδήμου), όπως ο κ. Ραγκούσης, ξαφνικά υποστηρίζουν πως το μνημόνιο ήταν «λάθος τακτική». Γιατί πιστεύετε υπάρχει αυτή η στροφή και πώς μπορεί ο πολίτης να ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι;
-Το αντιμνημονιακό μέτωπο γεννήθηκε με τη δημοσιοποίηση της επιβολής του στη χώρα μας, μετά τη συμφωνία και την επιλογή της προηγούμενης κυβέρνησης του κ. Παπανδρέου. Αρχικά, αντισταθήκαμε οι πολιτικοί και οι πολίτες που γνώριζαν ακριβώς τι σημαίνει μνημόνιο και υποταγή στην τρόικα, στα διεθνή τραπεζικά κέντρα και τους όρους τους. Έτσι, όπως τρομολαγνικά προτάθηκε από τον πρώην πρωθυπουργό, ως μοναδική σωτήρια λύση της Ελλάδας και αποφυγή της μόνιμης απειλής για χρεοκοπία, μέρος της ελληνικής κοινωνίας δεν γνώριζε ως πού θα φτάσουν οι πιέσεις και η αφαίμαξη μισθών, συντάξεων και εργασιακών δικαιωμάτων, με ταυτόχρονη «άφεση αμαρτιών» όσων ουσιαστικά οδήγησαν τη χώρα στο χρέος και καταχράστηκαν το δημόσιο χρήμα. Με τα αλλεπάλληλα άδικα χαράτσια και τα απάνθρωπα αντισυνταγματικά μέτρα που επιβάλλουν συνεχώς στην κοινωνία, είναι φυσικό να συνειδητοποιούν όλοι την εξαθλίωση που επιδιώκεται. Ως αποτέλεσμα, διογκώνεται ολοένα και περισσότερο το αντιμνημονιακό μέτωπο στον λαό, ακόμη και σε επίπεδο πολιτικών, οι οποίοι είτε δεν «γνώριζαν», είτε δεν φαντάστηκαν, είτε γαντζώθηκαν από τις κομματικές καρέκλες τους. Είναι φυσικό, λοιπόν, να αλλάζουν ρότα όσοι πολιτικοί αντιλαμβάνονται τη μεγάλη λαϊκή αντίδραση και να υποστηρίζουν είτε πως «δεν το διάβασαν καλά», είτε ότι «τελικά ήταν λάθος». Και οι δύο εκφάνσεις είναι το ίδιο καταστροφικές, τη στιγμή που υπέγραψαν και συμφώνησαν ή ψήφισαν ένα οδυνηρό για την Ελλάδα και τους Έλληνες συμβόλαιο. Θεωρώ ότι είναι αργά να «απολογούνται» και να δικαιολογούνται με αυτό τον τρόπο στον λαό που στενάζει στον ζυγό ενός νέου κατακτητή. Έναν λαό, που τον έσπρωξαν να γονατίσει ηθικά και υλικά με εκβιασμούς και ψευτοδιλήμματα. Θαρρώ ότι οι πολίτες γνωρίζουν καλά πλέον να ξεχωρίζουν την ήρα από το στάρι.
-Ο Ρόμπερτ Ράιχ, καθηγητής Δημόσιας Πολιτικής στο Μπέρκλεϊ, δήλωσε πως το καθοριστικό πλέον ερώτημα δεν είναι το ποιος είναι ή πρέπει να είναι ο ρόλος του κράτους στην οικονομία, αλλά σε ποιον ανήκει αυτό το κράτος. Σε ποιον ανήκει, λοιπόν;
-Το κράτος δεν μπορεί να ανήκει σε κανέναν άλλον εκτός από τον λαό του. Και όποιος πιστεύει πως η παγκόσμια διακυβέρνηση θα αμβλύνει εθνικούς χαρακτήρες, κάνει λάθος και θα διαψευστεί. Όλες αυτές οι απόψεις που αναπτύσσονται από εδώ και από εκεί δεν είναι παρά οι μοχλοί ενός συστήματος που κάνει στους λαούς πλύση εγκεφάλου. Πρέπει να το εμποδίσουμε...
-Στην επιστολή που στείλατε στον Siegfried Kauder αναφέρετε συγκεκριμένα: «Αν είχατε μελετήσει Γκαίτε, για παράδειγμα, θα το ξέρατε. Στη χώρα μου οφείλετε το γεγονός ότι από άγριοι και απολίτιστοι Γότθοι μετατραπήκατε σε συντεταγμένο έθνος, μόνο που, όπως φαίνεται, η πρώτη σας ιδιότητα είναι γονιδιακή και δεν σας εγκαταλείπει»... Θεωρείτε ότι δικαιούμαστε να επικαλούμαστε συνεχώς την προσφορά του ελληνικού πνεύματος στους «βαρβάρους» του Βορρά, κάθε φορά που θέλουμε να αισθανθούμε καλύτερα απέναντι στους κατήγορούς μας;
-Ασφαλώς και δικαιούμεθα, ιδιαίτερα όταν δείχνουν έλλειψη σεβασμού στις πανανθρώπινες αξίες πού προσέφερε στην ανθρωπότητα ο ελληνικός πολιτισμός. Και βέβαια, κατά κανένα τρόπο, δεν χαρακτηρίζω βάρβαρους τους λαούς της βόρειας Ευρώπης. Στέλνω μήνυμα, όμως, σε μερικούς ακραίους πολιτικούς τους ταγούς, λέγοντας πως οφείλουν μεγάλο μέρος των πολιτισμών τους στις ιδέες του ελληνικού πολιτισμού και οφείλουν σεβασμό στη Δημοκρατία και στην Ελευθερία.
-Αναφέρετε επίσης πως αυτή η χώρα (σ.σ.: η Ελλάδα) δεν κατακτιέται, δεν πωλείται, δεν αγοράζεται. Και, όμως, οι δανειστές μας, με τη σύμφωνη θέση της πλειονότητας του ελληνικού κοινοβουλίου είναι έτοιμοι να στήσουν την καινούργια τους κυβέρνηση στο νέο τους προτεκτοράτο και η αντίδραση που φαίνεται από τον κόσμο, αλλά και από τους περισσότερους πολιτικούς, είναι ελάχιστη. Αν το κόστος πώλησης είναι τόσο μικρό όσο το εμφανίζει η κυβέρνηση Παπαδήμου, ποιο το κόστος (αυτού του κόστους) για τους πολίτες;
-Είναι τεράστιο, γιατί αφορά, κατ' αρχάς, στην αξιοπρέπειά μας και βέβαια στη χώρα μας, που δεν έχουμε δικαίωμα να την παραδώσουμε στις επερχόμενες γενιές μικρότερη σε κανένα επίπεδο.
-Γιατί έχουμε τόσο καθυστερήσει την αντίδραση στην εξαθλίωση της Ελλάδας και των Ελλήνων, τη στιγμή που υπήρχαν παραδείγματα –όπως εσείς– που αρνήθηκαν από την πρώτη στιγμή το μνημόνιο;
-Αντίδραση υπάρχει, απλώς δεν γίνεται γνωστή, γιατί τα κατεστημένα ΜΜΕ στην ουσία κρατούν τον λαό στο σκοτάδι, ενώ την ίδια ώρα τον τρομοκρατούν. Επιχειρούν να μας κάνουν όλους τους Έλληνες, ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια, υποκείμενα ψυχολογικών επιχειρήσεων, με κύριο στόχο να μετατραπούμε σε φοβισμένες υπάρξεις. Όμως και αντίδραση συγκεκριμένων πολιτικών υπάρχει και γίνεται ολοένα και εντονότερη. Ας γίνω πιο σαφής: ο κόσμος συνειδητοποιεί όλο και περισσότερο την πραγματικότητα με την ενημέρωση που –ευτυχώς– υπάρχει από κάποια μέσα ενημέρωσης και κυρίως από το Διαδίκτυο. Οι Έλληνες δεν έχουν αντιδράσει ακόμη στο σύνολό τους, όπως θα ήταν αναμενόμενο, διότι ήταν και είναι τόσο έντονοι οι εκβιασμοί όλων των «σωτήρων» της πατρίδας μας για την ενδεχόμενη χρεοκοπία και την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, ώστε υποβάλλουν τους εργαζόμενους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και τους συνταξιούχους σε ό,τι ακριβώς υποβάλλουν τη χώρα μας εν γένει, ήτοι στο «πληρώστε φόρους και χαράτσια, αρκεστείτε στα ψίχουλα που λαμβάνετε και μην αντιδράτε προκειμένου να φτάσετε να μην παίρνετε ούτε ένα ευρώ». Και βέβαια, όσες φορές επιχείρησε ο κόσμος να αντιδράσει στις πλατείες, μετέρχονται γνωστές μεθόδους βίας και δακρυγόνων με στόχο να τους διαλύουν και να μην κατεβαίνουν ακόμη και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι να διαδηλώνουν και να διαμαρτύρονται μαζικά.
-Εσείς διαβάσατε το μνημόνιο τότε;
-Γνώριζα τι σημαίνει μνημόνιο από τις χώρες στις οποίες το είχαν επιβάλει. Το δικό μας μνημόνιο δεν χρειάστηκε να το μελετήσω ολόκληρο. Η πρώτη ανάγνωση και μόνο ήταν αρκετή, για να το πετάξω κάτω με θυμό και να αγανακτήσω τόσο, ώστε να βροντοφωνάξω «ΟΧΙ» σε αυτή την αισχρή υποτέλεια. «ΟΧΙ» στην εκχώρηση της πατρίδας μας στους διεθνείς τοκογλύφους, στα αόρατα κέντρα εξουσίας και στις λέσχες των τραπεζιτών, που υπερδάνειζαν την Ελλάδα, πλάσαραν έντεχνα με τα δικά τους μέσα υπερκατανάλωση και υπερδανεισμούς στην κοινωνία μας, δημιούργησαν διαπλοκές με σκάνδαλα και παραοικονομία, με μοναδικό και απώτερο σκοπό να μας οδηγήσουν στη σημερινή κατάσταση.
-Πολύς λόγος γίνεται για το αν πρέπει να επιστρέψουμε στη δραχμή ή να παραμείνουμε στο ευρώ. Κι όμως, πέρα από αυτό, ίσως είναι η πρώτη φορά στην Ιστορία που το φυσικό χρήμα τίθεται εκτός νόμου. Παρ' όλα αυτά, οι τραπεζίτες βγαίνουν πάλι κερδισμένοι... Γιατί η ισορροπία γέρνει προς το μέρος τους και ποιο είναι το μέλλον ενός λαού με γεμάτες τράπεζες και άδεια σπίτια;
-Το να βγούμε από το ευρώ μπορεί και να ήταν μια λύση προσωρινής «απελευθέρωσης» για την Ελλάδα, αλλά στη φάση αυτή μπορεί να σημαίνει και «απομόνωση», πράγμα ιδιαίτερα επικίνδυνο. Συμφέρει αρκετούς, όσους έχουν βγάλει δισ. ευρώ στο εξωτερικό και θέλουν να κερδοσκοπήσουν. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι όλη αυτή η παραφιλολογία και η κινδυνολογία βολεύει πολύ τα διεθνή κέντρα, καθώς κερδοσκοπούν καθημερινά και ταυτόχρονα επιβάλλουν όλα όσα θέλουν στους τρομαγμένους και ανήσυχους συμπολίτες μας. Το θεμιτό και το ζητούμενο θα ήταν να παραμείνουμε σε μια δυνατή και ενωμένη Ευρώπη των λαών και όχι των αγορών και των κερδοσκόπων. Και, βέβαια, δεν υπάρχει μέλλον σε έναν λαό με άδεια σπίτια και γεμάτες τράπεζες, ούτε βέβαια υπάρχει μέλλον σε μη χρεοκοπημένη τυπικά χώρα αλλά χρεοκοπημένο λαό.
-Ως παλιός και έμπειρος δημοσιογράφος, θα ήθελα να μου σχολιάσετε: α. Τις ανακατατάξεις που παρατηρούνται το τελευταίο διάστημα στον χώρο του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου (Ελευθεροτυπία, Βήμα, Alter κ.λπ.) β. Τον ρόλο που παίζει και που θα έπρεπε να παίζει ο δημοσιογραφικός κόσμος στην περίοδο που περνάμε...
- Να ξεκινήσω από το τελευταίο. Πιστεύω πως οι δημοσιογράφοι δεν είναι δυνατόν να λειτουργούν ως προθυμογράφοι. Είναι ανάγκη να ασκούν έντιμα το επάγγελμα και να καταλάβουν πως μόνο αν συγκρουστούν με τους βαρόνους και τους βαρονέτους της φούσκας που δημιούργησαν για δικούς τους λόγους τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, θα συμβάλουν πραγματικά στην ενημέρωση των πολιτών, όπως έχουν υποχρέωση. Τα φαινόμενα πού παρακολουθούμε στα ΜΜΕ αποκαλύπτουν ολοένα και περισσότερο μια παθογένεια στα ΜΜΕ που επωάσθηκε τα τελευταία χρόνια, όταν ορισμένοι επιχειρηματίες των media μετέτρεψαν τα μέσα τους από μέσα ενημέρωσης σε μέσα πίεσης και αλληλεξάρτησης προς την εκάστοτε κυβέρνηση, η οποία τους «κρατούσε» από την πλευρά της. Έτσι, χάθηκε η πραγματική αποστολή του Τύπου. Οι ανακατατάξεις προέρχονται από το σκάσιμο αυτής τους φούσκας. Αυτά, όμως, τα έλεγα από το 1989, δεν τα λέω σήμερα...
-Επανερχόμενοι στην επιστολή που στείλατε, ποια πιστεύετε μπορούν να είναι/γίνουν τα πραγματικά όπλα στα χέρια των Ελλήνων, πολιτικών και πολιτών, σήμερα – πέρα από την πλήρη ανυπακοή, την οποία ακολουθούμε τα τελευταία δύο χρόνια;
-Τα όπλα των Ελλήνων είναι η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός και η Δημοκρατία που αποτελούν ευρωπαϊκό κεκτημένο. Αυτά πρέπει να σεβαστούν πρώτα οι δανειστές μας. Απευθύνονται σε ένα ανεξάρτητο κράτος, σε ισότιμο εταίρο και δεν έχουν το δικαίωμα της «Καισαρικής» αυτής συμπεριφοράς. Τους προειδοποιώ. Οδηγούν τα πράγματα στα άκρα.
-Γιατί στείλατε αυτή την επιστολή;
- Ήταν υποχρέωσή μου απέναντι στην αμετροέπεια και στην προκλητικότητα της πρωτοφανούς αυτής δήλωσης.
-Ο κ. Κάουντερ, στα τέλη του 2011, είχε δηλώσει πως «τώρα η Ευρώπη μιλάει Γερμανικά». Αν εξαιρέσουμε την έλλειψη στοιχειώδους τακτ και διπλωματίας εκ μέρους του, πόσο δίκιο μπορεί να έχουν τα λόγια του, όταν –και κυριολεκτικά, αν το πάρουμε– στην Ελλάδα δεν έχουμε ούτε βιβλία για να μαθαίνουν τα παιδιά μας Ελληνικά;
-Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το πολιτικό σύστημα επέτρεψε σε διάφορους κυρίους Κάουντερ να μας δουν άσπρους και να μας περάσουν για μυλωνάδες, όπως λέει ο λαός μας... Αυτούς τους έχει ήδη καταδικάσει η ελληνική κοινωνία και η Ιστορία. Στη νέα εποχή που ζυγώνει, ένα αληθινά πατριωτικό μέτωπο θα ανορθώσει τη χώρα και θα αφαιρέσει το δικαίωμα από μερικά πολιτικά νεοπλάσματα να αναφέρονται έτσι την Ελλάδα.
«Στην ΕΕ ισχύει η αρχή της ισοτιμίας»
-Η Ναόμι Κλάιν –διάσημη ακτιβίστρια δημοσιογράφος και συγγραφέας– πριν από λίγες ημέρες παρομοίασε την κυβέρνηση Παπαδήμου και τις επιλογές της με ό,τι είχε συμβεί στη Ν. Κορέα, όταν εν μέσω προεκλογικής περιόδου το ΔΝΤ απαίτησε απ' όλους τους υποψηφίους να δηλώσουν ότι θα υποστηρίξουν συμφωνία μαζί τους – ακυρώνοντας κατ' ουσίαν το νόημα των εκλογών. Πιστεύετε πως συμβαίνει το ίδιο και σήμερα με τις «δηλώσεις» που απαιτούνται από τους πολιτικούς αρχηγούς;
-Ασφαλώς και συμβαίνουν χειρότερα, αν σκεφτεί κανείς πως η χώρα μας είναι ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία ισχύει μάλιστα και η αρχή της ισοτιμίας και της ομοφωνίας...
-Μήπως, τελικά, οι αποφάσεις εκ των έσω είναι ακόμη χειρότερες από ό,τι από το εξωτερικό; Ποια η θέση σας;
-Ξεκάθαρα λέω «ΟΧΙ». Στην Ελλάδα, υπάρχει και λειτουργεί –και πρέπει όλοι να την προασπίσουμε– Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Τις αποφάσεις τις παίρνουν οι νόμιμα εκλεγόμενοι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού και μόνο αυτός μπορεί να αποφασίζει ποιοι είναι άξιοι να τον εκπροσωπούν και να τους καθαιρεί, όταν αποδεικνύονται ανάξιοι. Το γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει δημοκρατική νομιμοποίηση δείχνει ξεκάθαρα πως το όλο σύστημα έχει αποτύχει. Η δεδομένη αποτυχία σημαίνει, εκτός όλων των άλλων, πως όλοι μαζί οι Έλληνες πρέπει επιτέλους να το αλλάξουμε αυτό, πρέπει επιτέλους να λειτουργήσει πραγματικά η Δημοκρατία και οι θεσμοί της και όχι να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε την άποψή σου...