Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Δευτέρα 14 Ιουλίου 2014

ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ ΣΕ ΕΝΑ ΤΑΞΙ..!

Περιστατικά που διαδραματίστηκαν στο πίσω κάθισμα ενός ταξί κάπου, κάπως, κάποτε στην πόλη.
Πες το επαγγελματική διαστροφή ή όπως
αλλιώς θέλεις, αλλά κάθε φορά που μπαίνω σε ταξί έστω και μία ερώτηση θα την απευθύνω προς τον οδηγό του οχήματος. Ακούσατε τι καιρό θα κάνει αύριο και τελικά κύριε “ταρίφα” πόσο κοστίζει αυτή η αναθεματισμένη ελάχιστη διαδρομή; Καίτε πετρέλαιο ή φυσικό αέριο στην πολυκατοικία σας; Δούκισσα ή Ζέτα για το dancing;
Όλα τόσο σχετικά και τόσο άσχετα μεταξύ τους. Το καλό όμως είναι πως ο Έλληνας ταξιτζής έχει πάντα μία απάντηση για όλα. Είναι μία κινούμενη google, ο πάπυρος larouce 
Britanica, και τα παραμύθια της γιαγιάς συγκεντρωμένα σε έναν άνθρωπο.
Γι' αυτό κάθε φορά που μου δίνεται η ευκαιρία ρουφάω σαν σφουγγάρι τη γνώση που θα μου μεταδώσει ο “άνθρωπος της πιάτσας” από το καλύτερο πανεπιστήμιο που είναι το πεζοδρόμιο, εν προκειμένω οι δρόμοι κοινώς, το καλύτερο Πανεπιστήμιο της ζωής!
Mood: Βροχερό Σάββατο.
Πιάτσα: Κηποθέατρο στον Άγιο Χαράλαμπο, μία τεράστια ουρά από οδηγούς ταξί να περιμένουν να παραλάβουν κόσμο.
Όνομα οδηγού: Νομίζω Γιώργος αλλά who cares, αφού μιλήσαμε για τόσο ενδιαφέροντα πράγματα...
Ας αρχίσει ο διάλογος λοιπόν, όλα τα φώτα και οι προβολείς στραμμένα στον οδηγό Γιώργο.
Οδηγός: Βράχηκες, που πας χωρίς ομπρέλα;
Αν είχα ομπρέλα θα περίμενα το λεωφορείο σκέφτομαι και εσύ έναν ακόμη πελάτη, αλλά από ευγένεια και μόνο δεν το λέω φωναχτά.
Εγώ: Πάνω στη βιασύνη ξέχασα να πάρω.
Οδηγός: Αχ τι μου θύμισες τώρα που είπες βιασύνη...
Εγώ: Τι σας θύμισα;
Η ΝΥΦΗ ΤΟ 'ΣΚΑΣΕ
Οδηγός: Σ' αυτή την πιάτσα με είχανε φωνάξει κάποτε, ήμουνα λίγο καιρό ταξιτζής, και πήρα κλήση για Άγιο Χαράλαμπο. Έρχεται μία κοπέλα βιαστικά και μου λέει περίμενε να πάρεις μία κοπέλα που έρχεται... περίμενα περίμενα και βλέπω μία νύφη.
Εγώ: Να την πάτε στην εκκλησία;
Οδηγός: Μωρέ το να την πήγαινα καλά θα ήταν, αλλά η κοπέλα μόλις είχε φύγει από την εκκλησία παρατώντας γαμπρό και συγγενείς στα κρύα του λουτρού.
Εγώ: Σοβαρά μιλάτε τώρα;
Οδηγός: ε τι ψέματα... μπήκε μέσα με το νυφικό δεν ήξερε καν που ήθελε να πάει και μου είπε πήγαινε με όπου θες αρκεί να φύγω.
Hello there! 
Πόσο σοφός ο Διονυσίου με το «πήγαινε με όπου θέλεις ταξιτζή», σκέφτομαι για άλλη μία φορά από μέσα μου και τον ρωτάω «που την πήγατε τελικά»;
 Hello again!
Οδηγός: Βόλτα ήθελε, βόλτα την πήγα. Είχα πάει την προηγούμενη μέρα μία μακρινή κούρσα κάποιον και σκέφτηκα να την πάω στο ίδιο μέρος.
Εγώ: Και σας είπε κάτι η κοπέλα; τον λόγο που έφυγε ας πούμε;
Οδηγός: Μου είπε μέσα στα κλάματα ότι δεν ήθελε να παντρευτεί τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Προφανώς, θα είχε τους λόγους της, πάντως εγώ της βγάζω το καπέλο. Αφού δεν ήθελε καλά έκανε.
Εγώ: Τι να απέγινε άραγε;
Οδηγός: Ααα την είχα βρει μία μέρα τυχαία έξω και μάλιστα με θυμήθηκε. Ήρθε και μου είπε ευχαριστώ για εκείνη την ημέρα και πως τώρα είναι όλα καλά στη ζωή της.
Εγώ: Δηλαδή, τέλος καλά όλα καλά! Να φανταστώ ότι τόσο καιρό οδηγός θα έχουν δει πολλά τα μάτια σας εκτός από το σκηνικό “η νύφη το 'σκασε”.
ΒΡΑΔΙΝΗ ΠΕΡΙΠΟΛΙΑ
Οδηγός: Να σκεφτείς ότι αυτό ήταν τυχαίο περιστατικό. Παλιά είχα μία σταθερή πελάτισσα που με φώναζε κάθε βράδυ. Τις περισσότερες φορές ήταν με το νυχτικό της και μου έλεγε να πηγαίνουμε κάτω από το σπίτι του φίλου της για να παρακολουθεί τις κινήσεις του.
Εγώ: Καλά συμβαίνουν τέτοια πράγματα;
Οδηγός: Και βέβαια συμβαίνουν μπορεί όχι καθημερινά, αλλά τόσα χρόνια “φούρναρης” όλο και κάτι θα σου τύχει. Η συγκεκριμένη πελάτισσα λοιπόν, ήθελε να ξέρει τα πάντα για τον φίλο της. Αν έχει ανοιχτά τα φώτα στο σπίτι του για το ποια είναι η κάθε κυρία που μπαινόβγαινε στην πολυκατοικία και τέτοια.
Εγώ: Το έκανε μόνο όταν είχε υπόνοιες ότι κάτι συμβαίνει;
ΔΙΠΛΟ ΤΑΜΠΛΟ
Οδηγός: Εμμονή σου λέω...το έκανε κάθε νύχτα. Αυτά βέβαια είναι πιο βαριά περιστατικά υπάρχουν και τα πιο light. Πρόσφατα, πήρα κάτι πιτσιρικάδες από το pantheon, ζευγάρι. Όλη την ώρα φιλιόντουσαν μέσα στο αυτοκίνητο. Κάποια στιγμή αφήνουμε την κοπέλα του στην πλατεία της Νομαρχίας και συνεχίζουμε την διαδρομή όταν στο καπάκι ο νεαρός βγάζει το κινητό του, κάνει κλήση και λέει “Έλα μωρό μου σου 'ρχομαι”.
Εγώ: Διπλό ταμπλό δηλαδή;
Οδηγός: Διπλό ταμπλό, δίπορτο δεν ξέρω πάντως μου έκανε εντύπωση.
Εγώ: Ε ναι, ας μην κολλάμε στις ταμπέλες.
Σε μία προσπάθεια να αλλάξει σταθμό μου λέει και για ένα τελευταίο περιστατικό που του συνέβη πρόσφατα.
Ο ΜΕΡΑΚΛΩΜΕΝΟΣ
Οδηγός: Είχα πάρει κάποιον από Γιάννουλη προχθές και ο σταθμός έπαιζε ξένη μουσική. Ξαφνικά αυτός στο πίσω κάθισμα μου λέει “Στράτος, ξέρεις τι είναι ο Στράτος;” τι είναι του λέω “Θρησκεία” μου απαντάει και με βάζει να βρω ελληνικά στο ραδιόφωνο. Πετυχαίνω έναν σταθμό με λαϊκά και μου λέει “σταμάτα, σταμάτα το αυτοκίνητο εδώ”. Σταματάω, ανοίγει την πόρτα και αρχίζει να χορεύει στη μέση του δρόμου ζεμπέκικο.
Εγώ: Τρελός ήταν;
Οδηγός: Μπα “σκασμένος”...μπαίνει μέσα αφού χόρεψε και μου λέει “αχ στάνιαρα, ξέρεις τι είναι να μαζεύει εδώ μαυρίλα, να ρίχνεις μια ζεμπεκιά και να φεύγει όλο;”
Και πριν προλάβω να ρωτήσω περισσότερα 7,50€ μου λέει και συνειδητοποιώ πως έφτασα στον προορισμό μου. Όχι, δεν καθόμουν στην καρέκλα ενός ψυχολόγου και άκουγα τις ιστορίες ενός θεραπευόμενου, καθόμουν στην πίσω θέση ενός ταξί και ταξίδεψα μέσα από τα μάτια του!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε την άποψή σου...