Αντέχουν τα αθηναϊκά ράδιο ταξί τον ανταγωνισμό; Μπορούν να αντέξουν σε ένα περιβάλλον που καθημερινά αλλάζει;
Προλαβαίνουμε τις εξελίξεις; ΌΧΙ, όχι, όχι.
Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές και να μην κοροϊδεύομε τους εαυτούς μας, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι τα περισσότερα δίκτυα υπάρχουν από … κεκτημένη ταχύτητα. Με φιλοσοφία κολλημένη σε περασμένες δεκαετίες και τρόπο λειτουργίας που σε παραπέμπει σε οικογενειακή επιχείρηση.
Δεν εξαιρώ κανέναν από την ευθύνη για την σημερινή κατάσταση. Όλοι έχουν μερίδιο για τον κατακερματισμό και την σμίκρυνση που υφίσταται σήμερα το ταξί. Ήταν αυτονόητο, ότι κάποια στιγμή θα μας χτυπούσε την πόρτα ο ανταγωνισμός. Κι έτσι όπως χειριστήκαμε την κατάσταση τα τελευταία 25 χρόνια, θα μας έβρισκε και απροετοίμαστους και … άσφαιρους.
Όμως, ακόμα και σήμερα, που η επιβίωσή μας κρέμεται από μία κλωστή, δεν διακρίνω καμία προσπάθεια να διορθώσουμε τα πράγματα. Βαλτώσαμε στην εσωστρέφεια μας, κοιμόμαστε με την καρέκλα μας αγκαλιά κι αρνούμαστε πεισματικά να δούμε την πραγματικότητα. Το ράδιο ταξί με τη μορφή που το ξέρουμε τελείωσε. Έχει κάνει τον κύκλο του.
Η νέα εποχή έχει τους δικούς της νόμους. Τους δικούς της κανόνες. Θέλει ένα σωρό πράγματα που ένα δίκτυο των 200 – 300 αυτοκινήτων δεν μπορεί να προσφέρει. Γίναμε η ΕΒΓΑ της γειτονιάς στον τομέα των μεταφορών, αλλά ο ρομαντισμός από μόνος του δεν αρκεί.
Η συνένωση των ραδιοδιοκτύων είναι όχι απλώς επιβεβλημένη αλλά μονόδρομος. Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο, εξαιτίας της νοοτροπίας μας, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε άλλη επιλογή.
Ή ενώνουμε τις δυνάμεις μας και αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις που έρχονται, ή θα περιμένουμε ο καθένας ξεχωριστά τη δική του άλωση …
Οι περισσότεροι από μας αφορίζουμε τον ανταγωνισμό και την μαζικοποίηση των υπηρεσιών ταξί από ιδιώτες. Αλήθεια, ποιος ευθύνεται γι’ αυτό; Ασφαλώς εμείς. Κάτι δεν κάναμε σωστά όλα αυτά τα χρόνια. Αφήσαμε κενά στη δουλειά μας, στην οργάνωσή μας, στην επικοινωνία μας με τον κόσμο. Πληρώνουμε τα λάθη μας και αντί να τα διορθώσουμε, κλεινόμαστε στο καβούκι μας (25 τον αριθμό) και φτιάχνουμε «φράχτη» για να προστατευτούμε.
Συνάδελφοι, μεγαλύτερος εχθρός των ράδιο ταξί, είμαστε εμείς. Όσοι διοικούμε όσοι επηρεάζουμε, όσοι συμμετέχουμε στις αποφάσεις και στη λειτουργία των δικτύων μας. Αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία, είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Αφού βλέπουμε το λάθος και δεν το διορθώνουμε, αφού ξέρουμε το σωστό δρόμο και πάμε από την αντίθετη κατεύθυνση, δεν έχουμε καμία τύχη. Ο χρόνος αυτή τη φορά δεν είναι σύμμαχος.
Η αλλάζουμε τώρα ή ο τελευταίος ας κλείσει την πόρτα…
ΠΗΓΗ: http://www.satataxi.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε την άποψή σου...