ΑΡΘΡΟ Του Θύμιου Λυμπερόπουλου: Η Συνομωσία του Χρέους έχει Πράσινο Χρώμα..!

Κάθε μέρα που περνάει, η πραγματικότητα γίνεται όλο και πιο πεισματάρα. Και βγαίνουν στο φως

αλήθειες, που οι περισσότεροι γνωρίζαμε, αλλά οι βαρόνοι του Τύπου και οι πολιτικοί της διαπλοκής απέκρυπταν τόσα χρόνια. Η συνομωσία του χρέους έχει πράσινο χρώμα. Και φυσικό αρχηγό. 

Η καραμέλα «για όλα φταίει ο Καραμανλής» έλιωσε στα χείλη όλων εκείνων, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είτε ως πρωταγωνιστές, είτε παρέχοντας…ασσυλία, οδήγησαν τη χώρα στη δίνη των μνημονίων, φτωχοποίησαν τον ελληνικό λαό και έχουν το θράσος να εμφανίζονται μπροστά μας ως επίδοξοι σωτήρες και φορείς πολιτικών λύσεων για τα εγκλήματα που οι ίδιοι διέπραξαν.

Ένα έλλειμμα 26,8 δις ευρώ (φυσιολογικό σε μια περίοδο παγκόσμιας οικονομικής κρίσης) με τη μέθοδο της πασοκικής «δημιουργικής λογιστικής», εκτοξεύτηκε στα 119 δις ευρώ και άνοιξε διάπλατα την πόρτα στους εγχώριους και διεθνείς τοκογλύφους. Ο κατήφορος των μνημονίων δεν έχει τελειωμό, αλλά τώρα που όλοι γνωρίζουν την αλήθεια, θα έρθει άραγε η ώρα της δικαιοσύνης; Θα αποδοθούν οι ευθύνες στους πραγματικούς ενόχους; Θα αναγνωρισθούν ως εθνικοί προδότες όσοι πλήγωσαν ανεπανόρθωτα το γόητρο της χώρας; Όσοι τη διέσυραν και την μίκρυναν για να αποκομίσουν οι ίδιοι πολιτικά ή άλλα οφέλη;

Ο Κώστας Καραμανλής έχει δικαιωθεί για κάθε στιγμή, για κάθε πολιτική απόφαση που πήρε από το 2004 έως και το 2009. Τα κατασκευασμένα σκάνδαλα (π.χ. Βατοπέδι), η βρώμικη προπαγάνδα για διόγκωση του χρέους, η απάτη Γεωργίου με την αλλοίωση των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος. Απέμεινε μόνο η μπόχα του ψέμματος και η δυσοσμία από τα «πράσινα» εγκλήματα κατά του ελληνικού λαού και της πατρίδας. Για εφτά ολόκληρα χρόνια, ο Κώστας Σημίτης, ο Γεώργιος Παπανδρέου, και όλοι όσοι συμμετείχαν σε αυτό το μνημονιακό παιχνίδι, -υπό την ανοχή του Αντώνη Σαμαρά παλιότερα και του Κυριάκου Μητσοτάκη μετά- έκρυβαν την αλήθεια, σπιλώνοντας την προσωπικότητα, το ήθος και το κύρος ενός ανθρώπου που έβαζε πάντα το εθνικό συμφέρον πάνω από τη δική του πολιτική και κομματική διαδρομή. Αυτό το βρώμικο παιχνίδι, κάποιοι όπως ο Αγγέλου και ο Μπασιάκος δεν το άντεξαν.

Φτάνει πια. Ως εδώ. Ο ελληνικός λαός απαιτεί απόδοση ευθυνών και απονομή δικαιοσύνης. Τα παραμύθια τελειώσανε.

Και μπορεί επισήμως η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, δια της ηγεσίας της, να υιοθετεί το δόγμα, ότι έγινε, έγινε, για την Ελλάδα και το κύρος της όμως, είναι επιτακτική ανάγκη η αποκατάσταση της αλήθειας και η απονεοφιλελευθεροποίηση της πολιτικής ζωής. Πιο απλά; Αυτοκάθαρση και απεξάρτηση από το νεοφιλελευθερισμό και την διαπλοκή.

Γιατί ότι έγινε, ήταν στα πλαίσια της επικράτησης του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, της παγκοσμιοποίησης και των συμφερόντων των ιδιωτικών μονοπωλίων που προωθεί. Ότι έγινε, ήταν καλά σχεδιασμένο από διεθνείς τοκογλύφους και άρτια εφαρμοσμένο από εγχώριες πολιτικές μαριονέτες. Σαν αυτές που απορρίπτουν το νέο ασφαλιστικό νόμο, επειδή δίνει ανάσες ζωής και οικονομικής δικαιοσύνης στο μεγαλύτερο μέρος των επαγγελματιών και των αυτοαπασχολουμένων. 

Ναι, να παραδεχτώ ότι υπάρχουν και ελεύθεροι επαγγελματίες που θίγονται από τις νέες διατάξεις. Και αυτό είναι άδικο. Αντί λοιπόν να φροντίσουν να εκπονήσουν ένα σχέδιο αποκατάστασης αυτής της μερικής αδικίας που θα εξασφαλίζει θεμιτό κέρδος για όλους (απαραίτητο κίνητρο για κάθε οικονομία) αυτοί φωνάζουν και διαμαρτύρονται, γιατί διακόπηκε το σχέδιο χρεοκοπίας των ασφαλισμένων που με τόση συνέπεια υπηρέτησαν και υλοποίησαν όλα αυτά τα χρόνια. Δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι θα φανούν ασυνεπείς και αφερέγγυοι, στις συμφωνίες με πολυεθνικούς κολοσσούς τύπου Uber.

Πολιτική Σχιζοφρένεια

         Ο Νίκος Φίλης, πρώην υπουργός της κυβέρνησης με μια περίεργη (για τον χρόνο που διατυπώθηκε) δήλωση, ανέδειξε τις παιδικές ασθένειες ενός αριστερού, ο οποίος εγκλωβισμένος στην ιδεοληψία του, βλέπει το δέντρο αλλά χάνει το δάσος. Ο Φίλης χαρακτήρισε τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συγκυριακή και όχι στρατηγική, και εισηγείται προγραμματική σύγκλιση με τις δυνάμεις του Κέντρου και την Σοσιαλδημοκρατία. 

Αν ο πρώην υπουργός του κ. Τσίπρα, θεωρεί το ΠΑΣΟΚ ή την Ένωση Κεντρώων καταλληλότερους κυβερνητικούς εταίρους από τους Ανεξάρτητους Έλληνες, τότε σίγουρα απώλεσε την πολιτική του μνήμη. Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση (στην οποία συμμετείχε μέχρι πρότινος) προσπαθεί να διορθώσει τα κακώς κείμενα και να επουλώσει τις πληγές, που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ δημιούργησαν, εκείνος τείνει χείρα συνεργασίας…

         Με όλο το σεβασμό, αλλά μια τέτοια πρόταση συνεργασίας παραπέμπει σε πολιτική σχιζοφρένεια ή σε διάθεση άφεσης αμαρτιών για το ΄΄βρώμικο πολιτικά΄΄ 2010. Και τα δύο είναι εξίσου επικίνδυνα.

Δεν γίνεται, ένας αριστερός να ξεχνάει, ότι στη συμφωνία της Βάρκιζας πρωταγωνιστής ήταν ένας Σοσιαλοδημοκράτης, ο Γεώργιος Παπανδρέου.

Η ιστορία, όταν την αγνοείς, επαναλαμβάνεται…και συνήθως επιστρέφει ως τιμωρός.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αποκτήσει την ταυτότητα ενός κόμματος που θα ΄΄χωράει΄΄ τις αριστερές καταβολές του σε μια Ευρώπη εντελώς διαφορετική από αυτή που υποστήκαμε μέχρι σήμερα. Και σοσιαλοδημοκρατικούς συνοδοιπόρους σαφώς και δεν τους χρειάζεται…

ΠΗΓΗ: https://www.poeiata.gr