ΑΡΘΡΟ Του ΘΥΜΙΟΥ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ: Έξι χρόνια είναι πάρα πολλά..!

Στην εποχή των μνημονίων, αυτό που χαρακτήρισε την πολιτική ζωή, είναι η αστάθεια και η επικράτηση ακραίων ιδεών και αποφάσεων

. 

Η εισχώρηση πολιτικών με ακραίες ιδέες -που τις βάπτισαν μετταρυθμίσεις - αλλοίωσαν τη φιλοσοφία των δύο μεγάλων κομμάτων της χώρας και τα βύθισαν αρχικά στην μετριότητα και στη συνέχεια στην απαξίωση. 

Οι δύο αυτοί πόλοι, της κεντροαριστεράς που εκπροσωπούσε το ΠΑΣΟΚ και της κεντροδεξιάς με εκφραστή τη Νέα Δημοκρατία, απέτυχαν παταγωδώς, γιατί διαπιστωμένα είχαν υποταγμένες ηγεσίες και εφάρμοσαν αντικοινωνικές πολιτικές.

Ο καταποντισμός του ΠΑΣΟΚ δημιούργησε ένα τεράστιο κενό στο χώρο της κεντροαριστεράς , το οποίο καλύφθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα με συνοπτικές διαδικασίες. Η άνοδός του στην εξουσία και η αυξημένη δημοτικότητά του, εκμηδένισαν τις πιθανότητες να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ κόμμα εξουσίας.

Ο χώρος της κεντροδεξιάς, μπορεί να λεηλατήθηκε την τελευταία εξαετία, ωστόσο έχει ακόμη αντοχές, για να παραμείνει ζωντανός. Δεν έχει όμως πολύ διαθέσιμο χρόνο. Ο Κώστας Καραμανλής είναι ο μοναδικός ηγέτης που μπορεί να αναστήσει την κεντροδεξιά και να της δώσει την χαμένη της αίγλη. Φτάνει όμως να καταλάβει ότι αυτή την επιστροφή την χρωστάει στον ελληνικό λαό. Ο ελληνικός λαός δεν χρωστάει τίποτα και σε κανέναν. Ούτε στον Καραμανλή, ούτε στον Τσίπρα. Και αναφέρομαι σε αυτούς τους δύο, γιατί αποτελούν τις δυο πιο καθαρές επιλογές των ψηφοφόρων την τελευταία δεκαπενταετία.

Με κοινό χαρακτηριστικό τον πόλεμο κατά της διαπλοκής και των οικονομικών νταβατζήδων, μπορούν να αποτελέσουν δίδυμο πολιτικής ισσοροπίας για τον τόπο. Ο ένας εκπροσωπώντας την ευρωπαική αριστερά και ο άλλος την κεντροδεξιά.

Ο Αλέξης Τσίπρας –παρά τα λάθη του- έχει πέσει ήδη στη μάχη. Είναι η σειρά του Κώστα Καραμανλή να παραμερίσει τις όποιες αναστολές του και να αναλάβει την ιστορική ευθύνη προς την πατρίδα , επιστρέφοντας στη μάχη.

Η περίοδος της αναβλητικότητας έχει παρέλθει. Κανένας λόγος δεν μπορεί να τον κρατά μακριά από τη μάχιμη πολιτική. Κανένας λόγος , καμιά στρατηγική, δεν είναι σημαντικότερα από την σωτηρία της πατρίδας. Επιστροφή, εδώ και τώρα. Έξι χρόνια είναι πάρα πολλά. Δεν μπορεί να περιμένει άλλο η πατρίδα.

ΥΓ. Και οι δύο πλήρωσαν τις επιλογές προσώπων πολύ ακριβά και αυτό πρέπει να έγινε ένα καλό μάθημα. Οι φίλοι και οι καλοί ας πάνε στο Άγιο Όρος. Στην πολιτική χρειάζονται άξιοι και πιστοί συνεργάτες.

Ας μιμηθούν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή που είχε πάντα δίπλα του πολιτικές προσωπικότητες που στήριζαν και ενίσχυαν το έργο του και το όραμά του. Ειδικά ο Κώστας Καραμανλής έχει την ευκαιρία να επαναξιολογήσει το διαθέσιμο υλικό της κεντροδεξιάς κι αφού απαλλαγεί από τα βαρίδια να στηριχθεί σε ανθρώπους άφθαρτους και ικανούς (όπως παλιότερα ο Προκόπης Παυλόπουλος) αλλά και σε παλαιά στελέχη όπως ο Βαγγέλης Μειμαράκης που σέβονται την ιστορία και τις αξίες του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού και ας βγάζουν σπυράκια οι νταβατζήδες.

ΠΗΓΗ: http://www.poeiata.gr/