Ημερομηνία δημοσίευσης: 10/03/2015, 17:32
Τελευταία ενημέρωση: 10/03/2015, 17:37
Κάποτε πολλοί ήταν εκείνοι που έλεγαν «θα
δουλέψω ταξί». Και αυτό διότι ήταν μια δουλειά σχετικά εύκολη, με την οποία μπορούσες να βγάλεις καλό χρήμα και εύκολο. Γι' αυτό και για αρκετά χρόνια ο κλάδος των ταξί τραβούσε το νέο που ήθελε να δουλέψει. Επέλεγε να γίνει οδηγός ή ακόμα και να αγοράσει δικό του ταξί, επενδύοντας σε αυτό όλη του τη ζωή καθώς υπήρχε ψωμί, με το ταξί σε αρκετές περιπτώσεις να περνά από τον πατέρα στο γιο.
Σήμερα όμως ο χώρος βιώνει μια από τις χειρότερες περιόδους του. Και αυτό διότι, με τους πολίτες να έχουν μειώσει κατά πολύ τις μετακινήσεις τους λόγω της κρίσης, ο τζίρος έχει μειωθεί κατά περίπου 60%. Αυτό έχει σαν συνέπεια για τους ίδιους τους επαγγελματίες να μην υπάρχουν πια ούτε μέρες, αλλά ούτε ώρες καλές, καθώς είτε Δευτέρα είναι είτε Σάββατο, είτε πρωί, είτε μεσημέρι, είτε βράδυ, για εκείνους είναι το ίδιο και το αυτό αφού το ταμείον είναι μείον.
Την ίδια στιγμή, η εικόνα που αντικρίζει κανείς στις πιάτσες ειδικά το χειμώνα και τώρα την άνοιξη είναι δεκάδες ταξί αραδιασμένα να αναμένουν μάταια μια κούρσα για πάνω από τρεις ώρες. Υπό αυτές τις συνθήκες, πολλοί επαγγελματίες σήκωσαν χειρόφρενο αφού, βγάζοντας 10 ευρώ μεροκάματο την ημέρα, περνώντας περισσότερες από 12 ώρες στο τιμόνι, είδαν πως υπήρχε θέμα επιβίωσης. Όμως και εκείνοι που απέμειναν τα βγάζουν πέρα δύσκολα, αφού, όπως λένε, η μόνη περίοδος που κάτι κινείται είναι 2-3 μήνες το καλοκαίρι.
Διάστημα όμως καθόλου αρκετό για να καλύψει ένας οδηγός και κυρίως ένας ιδιοκτήτης τα ασήκωτα λειτουργικά έξοδα που απαιτεί ένα ταξί. Να μπορέσει να πληρώσει τα καύσιμα που χρειάζεται να καταναλώσει, την οδική ασφάλεια του οχήματος, τις φθορές από τη χρήση και τις ζημιές από τα τρακαρίσματα, που αποτελούν συχνό φαινόμενο. Τα σέρβις, το ΚΤΕΟ και όλα αυτά που απαιτούνται για την καλή συντήρηση ενός οχήματος. Και παράλληλα να συντηρήσει την οικογένειά του, όταν τα μηνιαία πάγιά του ανέρχονται στα 600 ευρώ. Χώρια τα έκτακτα έξοδα, όπως ας πούμε μια μηχανική βλάβη ή ένα τρακάρισμα του οχήματος, που σε κάθε περίπτωση τον βγάζουν εκτός προϋπολογισμού.
Εμείς χθες συνομιλήσαμε με οδηγούς ταξί τους οποίους είδαμε να περιμένουν καρτερικά μια κούρσα στην πιάτσα της πλατείας Κορνάρου, στην καρδιά του Ηρακλείου.
Μιλώντας μας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα, ο καθένας από τη δική του πλευρά, είπαν: «Δεν μπορούμε να βγάλουμε ούτε το μεροκάματο. Καμιά φορά είμαστε όλη μέρα στο δρόμο και βγάζουμε μόλις 10 ευρώ. Η κατάσταση είναι δράμα. Παλιότερα, όταν κανείς ήταν οδηγός ταξί, έβγαζε ένα αξιόλογο ποσό κατά μέσο όρο γύρω στα 60 ευρώ τη μέρα, που μπορούσε να συντηρήσει την οικογένειά του. Σήμερα τα πράγματα στο επάγγελμά μας είναι τραγικά. Περιμένουμε να ζήσουμε μόνο από τη δουλειά που θα έχουμε τους καλοκαιρινούς μήνες, ποντάροντας πιο πολύ στους τουρίστες», μας είπε ο οδηγός ταξί κ. Γιάννης Ορφανός.
«Τα πράγματα είναι πολύ ζόρικα. Ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες από τον άλλο μήνα, οπότε και θα ανοίξει η τουριστική σεζόν και θα αρχίσουν να λειτουργούν τα ξενοδοχεία. Όμως ο τζίρος μας έχει μειωθεί κατά περίπου 60%», είπε ο κ. Μανώλης Παναγιωτάκης, επίσης οδηγός ταξί.
«Μπορώ να πω πως έχω μετανιώσει που παράτησα την παλιά μου δουλειά και δουλεύω ταξί. Και αυτό διότι καθημερινά χρειάζεται να μένω περίπου 12 ώρες στο τιμόνι για να βγάλω στην καλύτερη περίπτωση γύρω στα 50 ευρώ μικτά το χειμώνα. Το καλοκαίρι είναι λίγο πιο καλά. Είμαι παντρεμένος με δύο παιδιά και δύσκολα τα βγάζουμε πέρα. Πολλοί συνάδελφοι δεν έχουν πληρώσει ούτε το ΤΕΒΕ. Άλλοι πάλι χρωστάνε την εφορία. Κάποτε αυτή η δουλειά έβγαζε καλό χρήμα. Τώρα πια όχι», είπε από την πλευρά του ο οδηγός ταξί κ. Ανδρέας Χιωτάκης.
Λειτουργικά έξοδα: Δε φτάνουν 600 ευρώ το μήνα
«Είμαι στο ταξί 9 χρόνια. Είναι φορές που περνάει από το μυαλό μου να παρατήσω αυτή τη δουλειά. Όμως παρηγορούμε με την ιδέα ότι όλα τα επαγγέλματα βιώνουν την ίδια κρίση. Το επάγγελμα του ταξί είναι μια θέση εργασίας. Ακόμα και 10 ευρώ να βγάλεις τη μέρα, θα μπορέσεις να φας κάτι και να επιβιώσεις. Εγώ σήμερα κάθομαι από τις 5 το πρωί στην πιάτσα. Έχει πάει 1:30 το μεσημέρι και έχω βγάλει μόνο 37 ευρώ. Βάλε όμως 60 χιλιόμετρα πετρέλαιο που έκαψα. Βάλε ασφάλεια και λοιπά άλλα έξοδα. Όλα αυτά πώς θα βγουν; Το μήνα θέλουμε τουλάχιστον 600-700 ευρώ λειτουργικά έξοδα. Το χειμώνα καλύπτουμε τα έξοδα αυτά με χίλια ζόρια», ανέφερε ο κ. Μιχάλης Μεταξάκης.
«Δουλεύω ταξί 13 χρόνια. Εμείς τουλάχιστον το ψωμί μας θα έχουμε να το φάμε. Μπορεί να κάτσεις στην πιάτσα τρεις ώρες και να μη βγάλεις τίποτα. Αν καταφέρουμε να πιάσουμε 40 ευρώ μικτά τη μέρα, είμαστε ευχαριστημένοι. Αλλά πού είναι; Τις περισσότερες φορές κινούμαστε στα 15-20 ευρώ. Όμως το αμάξι έχει έξοδα. Εγώ ακόμα ξεχρεώνω. Και την προηγούμενη βδομάδα είχα και έξοδα από τρακάρισμα. Τι να κάνουμε όμως; Συμβιβαζόμαστε με τα λίγα. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάποιοι έχουν χάσει τελείως τη δουλειά τους», μας είπε ο οδηγός ταξί Χαράλαμπος Παρασύρης.
Πάντως, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι καταστάσεις έχουν αναγκάσει και πολλές θαρραλέες γυναίκες να δουλέψουν ταξί, θέλοντας να συνεισφέρουν στην οικογένεια, αφού τα πράγματα δεν έβγαιναν αλλιώς. Στο Ηράκλειο είναι περί τις 10 στον αριθμό.
Τι δηλώνουν οι οδηγοί ταξί
«Δεν μπορούμε να βγάλουμε ούτε το μεροκάματο. Καμιά φορά είμαστε όλη μέρα στο δρόμο και βγάζουμε μόλις 10 ευρώ. Η κατάσταση είναι δράμα».
Γιάννης Ορφανός
«Τα πράγματα είναι πολύ ζόρικα. Ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες από τον άλλο μήνα, οπότε και θα ανοίξει η τουριστική σεζόν και θα αρχίσουν να λειτουργούν τα ξενοδοχεία».
Μανώλης Παναγιωτάκης
«Μπορώ να πω πως έχω μετανιώσει που παράτησα την παλιά μου δουλειά και δουλεύω ταξί. Και αυτό διότι καθημερινά χρειάζεται να μένω περίπου 12 ώρες στο τιμόνι για να βγάλω στην καλύτερη περίπτωση γύρω στα 50 ευρώ μικτά το χειμώνα».
Ανδρέας Χιωτάκης
«Είμαι στο ταξί 9 χρόνια. Είναι φορές που περνάει από το μυαλό μου να παρατήσω αυτή τη δουλειά. Όμως παρηγορούμαι με την ιδέα ότι όλα τα επαγγέλματα βιώνουν την ίδια κρίση».
Μιχάλης Μεταξάκης
«Εγώ ακόμα ξεχρεώνω. Και την προηγούμενη βδομάδα είχα και έξοδα από τρακάρισμα. Τι να κάνουμε όμως; Συμβιβαζόμαστε με τα λίγα. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάποιοι έχουν χάσει τελείως τη δουλειά τους».
Χαράλαμπος Παρασύρης
Της Μαρίας Αντωνογιαννάκη
ΠΗΓΗ: http://www.neakriti.gr/
Τελευταία ενημέρωση: 10/03/2015, 17:37
Κάποτε πολλοί ήταν εκείνοι που έλεγαν «θα
δουλέψω ταξί». Και αυτό διότι ήταν μια δουλειά σχετικά εύκολη, με την οποία μπορούσες να βγάλεις καλό χρήμα και εύκολο. Γι' αυτό και για αρκετά χρόνια ο κλάδος των ταξί τραβούσε το νέο που ήθελε να δουλέψει. Επέλεγε να γίνει οδηγός ή ακόμα και να αγοράσει δικό του ταξί, επενδύοντας σε αυτό όλη του τη ζωή καθώς υπήρχε ψωμί, με το ταξί σε αρκετές περιπτώσεις να περνά από τον πατέρα στο γιο.
Σήμερα όμως ο χώρος βιώνει μια από τις χειρότερες περιόδους του. Και αυτό διότι, με τους πολίτες να έχουν μειώσει κατά πολύ τις μετακινήσεις τους λόγω της κρίσης, ο τζίρος έχει μειωθεί κατά περίπου 60%. Αυτό έχει σαν συνέπεια για τους ίδιους τους επαγγελματίες να μην υπάρχουν πια ούτε μέρες, αλλά ούτε ώρες καλές, καθώς είτε Δευτέρα είναι είτε Σάββατο, είτε πρωί, είτε μεσημέρι, είτε βράδυ, για εκείνους είναι το ίδιο και το αυτό αφού το ταμείον είναι μείον.
Την ίδια στιγμή, η εικόνα που αντικρίζει κανείς στις πιάτσες ειδικά το χειμώνα και τώρα την άνοιξη είναι δεκάδες ταξί αραδιασμένα να αναμένουν μάταια μια κούρσα για πάνω από τρεις ώρες. Υπό αυτές τις συνθήκες, πολλοί επαγγελματίες σήκωσαν χειρόφρενο αφού, βγάζοντας 10 ευρώ μεροκάματο την ημέρα, περνώντας περισσότερες από 12 ώρες στο τιμόνι, είδαν πως υπήρχε θέμα επιβίωσης. Όμως και εκείνοι που απέμειναν τα βγάζουν πέρα δύσκολα, αφού, όπως λένε, η μόνη περίοδος που κάτι κινείται είναι 2-3 μήνες το καλοκαίρι.
Διάστημα όμως καθόλου αρκετό για να καλύψει ένας οδηγός και κυρίως ένας ιδιοκτήτης τα ασήκωτα λειτουργικά έξοδα που απαιτεί ένα ταξί. Να μπορέσει να πληρώσει τα καύσιμα που χρειάζεται να καταναλώσει, την οδική ασφάλεια του οχήματος, τις φθορές από τη χρήση και τις ζημιές από τα τρακαρίσματα, που αποτελούν συχνό φαινόμενο. Τα σέρβις, το ΚΤΕΟ και όλα αυτά που απαιτούνται για την καλή συντήρηση ενός οχήματος. Και παράλληλα να συντηρήσει την οικογένειά του, όταν τα μηνιαία πάγιά του ανέρχονται στα 600 ευρώ. Χώρια τα έκτακτα έξοδα, όπως ας πούμε μια μηχανική βλάβη ή ένα τρακάρισμα του οχήματος, που σε κάθε περίπτωση τον βγάζουν εκτός προϋπολογισμού.
Εμείς χθες συνομιλήσαμε με οδηγούς ταξί τους οποίους είδαμε να περιμένουν καρτερικά μια κούρσα στην πιάτσα της πλατείας Κορνάρου, στην καρδιά του Ηρακλείου.
Μιλώντας μας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα, ο καθένας από τη δική του πλευρά, είπαν: «Δεν μπορούμε να βγάλουμε ούτε το μεροκάματο. Καμιά φορά είμαστε όλη μέρα στο δρόμο και βγάζουμε μόλις 10 ευρώ. Η κατάσταση είναι δράμα. Παλιότερα, όταν κανείς ήταν οδηγός ταξί, έβγαζε ένα αξιόλογο ποσό κατά μέσο όρο γύρω στα 60 ευρώ τη μέρα, που μπορούσε να συντηρήσει την οικογένειά του. Σήμερα τα πράγματα στο επάγγελμά μας είναι τραγικά. Περιμένουμε να ζήσουμε μόνο από τη δουλειά που θα έχουμε τους καλοκαιρινούς μήνες, ποντάροντας πιο πολύ στους τουρίστες», μας είπε ο οδηγός ταξί κ. Γιάννης Ορφανός.
«Τα πράγματα είναι πολύ ζόρικα. Ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες από τον άλλο μήνα, οπότε και θα ανοίξει η τουριστική σεζόν και θα αρχίσουν να λειτουργούν τα ξενοδοχεία. Όμως ο τζίρος μας έχει μειωθεί κατά περίπου 60%», είπε ο κ. Μανώλης Παναγιωτάκης, επίσης οδηγός ταξί.
«Μπορώ να πω πως έχω μετανιώσει που παράτησα την παλιά μου δουλειά και δουλεύω ταξί. Και αυτό διότι καθημερινά χρειάζεται να μένω περίπου 12 ώρες στο τιμόνι για να βγάλω στην καλύτερη περίπτωση γύρω στα 50 ευρώ μικτά το χειμώνα. Το καλοκαίρι είναι λίγο πιο καλά. Είμαι παντρεμένος με δύο παιδιά και δύσκολα τα βγάζουμε πέρα. Πολλοί συνάδελφοι δεν έχουν πληρώσει ούτε το ΤΕΒΕ. Άλλοι πάλι χρωστάνε την εφορία. Κάποτε αυτή η δουλειά έβγαζε καλό χρήμα. Τώρα πια όχι», είπε από την πλευρά του ο οδηγός ταξί κ. Ανδρέας Χιωτάκης.
Λειτουργικά έξοδα: Δε φτάνουν 600 ευρώ το μήνα
«Είμαι στο ταξί 9 χρόνια. Είναι φορές που περνάει από το μυαλό μου να παρατήσω αυτή τη δουλειά. Όμως παρηγορούμε με την ιδέα ότι όλα τα επαγγέλματα βιώνουν την ίδια κρίση. Το επάγγελμα του ταξί είναι μια θέση εργασίας. Ακόμα και 10 ευρώ να βγάλεις τη μέρα, θα μπορέσεις να φας κάτι και να επιβιώσεις. Εγώ σήμερα κάθομαι από τις 5 το πρωί στην πιάτσα. Έχει πάει 1:30 το μεσημέρι και έχω βγάλει μόνο 37 ευρώ. Βάλε όμως 60 χιλιόμετρα πετρέλαιο που έκαψα. Βάλε ασφάλεια και λοιπά άλλα έξοδα. Όλα αυτά πώς θα βγουν; Το μήνα θέλουμε τουλάχιστον 600-700 ευρώ λειτουργικά έξοδα. Το χειμώνα καλύπτουμε τα έξοδα αυτά με χίλια ζόρια», ανέφερε ο κ. Μιχάλης Μεταξάκης.
«Δουλεύω ταξί 13 χρόνια. Εμείς τουλάχιστον το ψωμί μας θα έχουμε να το φάμε. Μπορεί να κάτσεις στην πιάτσα τρεις ώρες και να μη βγάλεις τίποτα. Αν καταφέρουμε να πιάσουμε 40 ευρώ μικτά τη μέρα, είμαστε ευχαριστημένοι. Αλλά πού είναι; Τις περισσότερες φορές κινούμαστε στα 15-20 ευρώ. Όμως το αμάξι έχει έξοδα. Εγώ ακόμα ξεχρεώνω. Και την προηγούμενη βδομάδα είχα και έξοδα από τρακάρισμα. Τι να κάνουμε όμως; Συμβιβαζόμαστε με τα λίγα. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάποιοι έχουν χάσει τελείως τη δουλειά τους», μας είπε ο οδηγός ταξί Χαράλαμπος Παρασύρης.
Πάντως, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι καταστάσεις έχουν αναγκάσει και πολλές θαρραλέες γυναίκες να δουλέψουν ταξί, θέλοντας να συνεισφέρουν στην οικογένεια, αφού τα πράγματα δεν έβγαιναν αλλιώς. Στο Ηράκλειο είναι περί τις 10 στον αριθμό.
Τι δηλώνουν οι οδηγοί ταξί
«Δεν μπορούμε να βγάλουμε ούτε το μεροκάματο. Καμιά φορά είμαστε όλη μέρα στο δρόμο και βγάζουμε μόλις 10 ευρώ. Η κατάσταση είναι δράμα».
Γιάννης Ορφανός
«Τα πράγματα είναι πολύ ζόρικα. Ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες από τον άλλο μήνα, οπότε και θα ανοίξει η τουριστική σεζόν και θα αρχίσουν να λειτουργούν τα ξενοδοχεία».
Μανώλης Παναγιωτάκης
«Μπορώ να πω πως έχω μετανιώσει που παράτησα την παλιά μου δουλειά και δουλεύω ταξί. Και αυτό διότι καθημερινά χρειάζεται να μένω περίπου 12 ώρες στο τιμόνι για να βγάλω στην καλύτερη περίπτωση γύρω στα 50 ευρώ μικτά το χειμώνα».
Ανδρέας Χιωτάκης
«Είμαι στο ταξί 9 χρόνια. Είναι φορές που περνάει από το μυαλό μου να παρατήσω αυτή τη δουλειά. Όμως παρηγορούμαι με την ιδέα ότι όλα τα επαγγέλματα βιώνουν την ίδια κρίση».
Μιχάλης Μεταξάκης
«Εγώ ακόμα ξεχρεώνω. Και την προηγούμενη βδομάδα είχα και έξοδα από τρακάρισμα. Τι να κάνουμε όμως; Συμβιβαζόμαστε με τα λίγα. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάποιοι έχουν χάσει τελείως τη δουλειά τους».
Χαράλαμπος Παρασύρης
Της Μαρίας Αντωνογιαννάκη
ΠΗΓΗ: http://www.neakriti.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε την άποψή σου...