Δευτέρα 14 Ιουλίου 2014

Άρθρο του Γρηγόρη Αποστολίδη, προέδρου του Εurotaxi Καβάλας και του Περιφερειακού Συμβουλίου Ταξί ΑΜΘ..!

ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΚΑΙ Ρ/Τ

Ένας άτυπος πόλεμος έχει ξεσπάσει εδώ και πολύ καιρό μεταξύ «συναδέλφων» αυτοκινητιστών ταξί που είναι μέλη στις

ιδιωτικές εταιρείες διαχείρισης στόλου και τα παραδοσιακά Ρ/Τ.

Είναι τόση μεγάλη η πίτα του μεταφορικού μας έργου που να επιτρέπει αυτή την συμπεριφορά;

Τι αναγκάζει συναδέλφους μας μαχητές του δρόμου να γίνονται υπάλληλοι ενός ιδιώτη;

Είναι οι εταιρείες αυτές απέναντι στο ταξί;

Ποιος είναι ο δρόμος που πρέπει να χαράξουν τα Ρ/Τ;

Μήπως ο πραγματικός κίνδυνος είναι οι νέες ανεξέλεγκτες εφαρμογές που έρχονται;

Άς δούμε λοιπόν λίγο τα του οίκου μας.

Τα Ρ/Τ είναι οντότητες πολυσυλλεκτικές και πως θα μπορούσε να μην είναι άλλωστε αφού συγκεντρώνουν πλήθος ανθρώπων διαφόρων αντιλήψεων και χαρακτήρα. Θεωρητικά αυτό δεν είναι κακό ούτε ανασταλτικός παράγοντας για ανάπτυξη και οργάνωση αφού όλοι πάντα θεωρητικά δρουν και κινούνται κάτω από κανόνες που για όλους είναι ίδιοι. Το καταστατικό οι νόμοι που διέπουν το επάγγελμα και η επαγγελματικότητα είναι πράγματα που όλοι μας έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε. Διοικητικά συμβούλια και μέλη αρμονικά συνευρισκόμενοι έχουν αυτό το σκοπό για το κοινό καλό όλων. Στη πράξη όμως είναι έτσι;

Τα Δ.Σ. κάνουν ότι είναι δυνατό για λιγότερα λειτουργικά έξοδα των συναδέλφων και κλείσιμο νέων συμφωνιών (δουλειές) για το Ρ/Τ;

Προωθούν όλοι το νούμερο του Ρ/Τ ή τις προσωπικές τους κάρτες;

Είναι πρόθυμοι όλοι να εξυπηρετήσουν κλεισμένες δουλειές του συνεταιρισμού;

Σέβονται και εκτελούν τις αποφάσεις των Γ.Σ. και των Δ.Σ.;

Είναι όλοι ευγενικοί, καθαροί αυτοί και τα αυτοκίνητα τους;

Νιώθουν το Ραδιοταξί τους σπίτι τους και κάνουν ότι είναι δυνατό να το υποστηρίξουν αφού από αυτό τρώνε ψωμί;

Είναι ευπρεπείς ντυμένοι ή με σαγιονάρα και βερμούδα βγαίνουν στη δουλειά;

Σέβονται το τιμολόγιο, συναδέλφους και πελάτες;

Μήπως οι τιμωρίες του Ρ/Τ είναι καλές μόνο για τους άλλους και όχι για αυτούς που κάνουν το παράπτωμα;

Θα μπορούσα να παραθέσω δεκάδες άλλα ουσιώδη πράγματα τα όποια θα έπρεπε να συμβαίνουν σε ένα Ρ/Τ και δεν συμβαίνουν. Κάποιοι αυτό δεν το ανέχονται, κάποιοι δεν θέλουν αυτούς τους περιορισμούς και για το λόγο αυτό φεύγουν και κινούνται σε άλλους δρόμους. Άλλοι πάλι μη έχοντας άλλη επιλογή, διαγραμμένοι ή μαλωμένοι με κάποιο Ρ/Τ κοιτούν πως θα επιβιώσουν.

Μπαίνουν σε ιδιωτικές εταιρείες γίνονται στρατιώτες εκτελώντας στο ακέραιο τις εντολές του προέδρου και περηφανεύονται μάλιστα για την ποιότητα των υπηρεσιών που προφέρουν.

Οι ιδιωτικές εταιρείες αποφασίζουν, οι ταξιτζήδες εκτελούν με τον νόμο της αγοράς.

Δεν εκτελείς;…………… Φεύγεις!!!

Εκεί βλέπεις δεν έχει να μαζέψω υπογραφές να πάω σε Γ.Σ. γιατί δεν μου άρεσε η απόφαση του Δ.Σ.

Εκεί απλά φεύγεις……………

Οι αποφάσεις των εταιριών, άμεσες χωρίς χρονοβόρες εργασίες γενικών συνελεύσεων και κόντρα γενικών συνελεύσεων για το αυτονόητο. Εκεί αποφασίζουν και την επόμενη στιγμή εκτελείς.

Τα Ρ/Τ από την άλλη προσπαθούν να εκσυγχρονιστούν και αυτά πείθοντας με το ζόρι και τους τελευταίους (μέλη) δύσπιστους εχθρούς της τεχνολογίας. Οι διοικήσεις προσπαθούν να πείσουν για ομοιομορφία για καλύτερη ποιότητα στις παρεχόμενες εξυπηρετήσεις, για καλύτερα αυτοκίνητα και όλα αυτά που θα μπορούσαν να προσελκύσουν καινούριους συναδέλφους στο δυναμικό τους αλλά και πελάτες. Ο μηχανισμός που είναι δομημένα τα Ρ/Τ όμως δεν επιτρέπουν και πολλά.

Οι εταιρείες αυτές είναι ανταγωνίσιμες απέναντι στα Ρ/Τ αλλά με ταξί και αυτές. Η παρεχόμενη εξυπηρέτηση του πελάτη γίνεται με το ίδιο μέσο (ταξί). Σε μια απελευθερωμένη αγορά αυτό είναι θεμιτό. Να υπάρχουν δηλαδή και άλλες εταιρείες είτε ιδιωτικές είτε όχι, π.χ. ένα δεύτερο Ρ/Τ ή τρίτο σε μια πόλη. Αυτό είναι μέσα στους κανόνες ενός υγιούς ανταγωνισμού εφόσον σέβονται όλοι το τιμολόγιο και τους κανόνες της παρεχόμενης εξυπηρέτησης.

Στο χέρι λοιπόν των Ρ/Τ είναι να γίνουν καλύτεροι και ανταγωνιστικότεροι από τους αντιπάλους όποιοι και να είναι αυτοί. Εξάλλου η δύναμη, το αίμα αυτών των εταιριών, η κινητήριος δύναμη, είναι οι ίδιοι οι συνάδελφοι. Μή συμμετέχοντες συνάδελφοι στις εταιρείες αυτές αυτομάτως δεν υπάρχουν. Τόσο απλά!!

Μήπως όμως μεταξύ των Ρ/Τ σε ίδια πόλη δεν υπάρχει ανταγωνιστικότητα;

Βεβαίως και υπάρχει.

Το μείζον λοιπόν, είναι οι εταιρείες που έρχονται και δρουν απέναντι σε όλους και όλα αυτά. Εταιρείες που παράνομα θα εξυπηρετούν το επιβατικό κοινό με Ι.Χ. αυτοκίνητα και οδηγούς αμφιβόλου ακόμη και ποινικής διαγωγής. Εταιρείες που ο προϋπολογισμός τους είναι μεγαλύτερος της Ελλάδος και μην πει κανείς ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον για τέτοιες επενδύσεις στην Ελλάδα γιατί αυτές οι πολυεθνικές δεν δρουν και δεν σκέφτονται έτσι.

Εδώ λοιπόν όλοι μαζί, κράτος και συνδικάτο, πρέπει να τα βάλουμε κάτω και να βρούμε τρόπους να ελεγχθεί η παρανομία, το μαύρο χρήμα και η διασφάλιση των ανυποψίαστων χρηστών. Όσο υπάρχει άνθρωπος η ανάγκη της μετακίνησης θα υπάρχει. Μπορεί η οικονομική κρίση να την περιορίζει αλλά δεν την εξαφανίζει. Απλά ο καταναλωτής έχει πλέον με την απελευθέρωση των αγορών την δυνατότητα της επιλογής για ποιοτικότερη ή φθηνότερη μετακίνηση. Μετακίνηση για κάθε βαλάντιο.

Εμείς από την μεριά μας επιβάλλεται να προσαρμοστούμε με τα νέα δεδομένα και να εξελιχθούμε σε κάτι περισσότερο από το παραδοσιακό ταξί αλλάζοντας άμεσα νοοτροπία. Το εγώ σκοτώνεται, παύει να ισχύει και επικρατεί το «εμείς για το καλό όλων μας».

Συνεργασίες, νέες δομές και σχέδια στα Ρ/Τ επιβάλλονται και είναι αναγκαία για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε σε αυτήν την απελευθερωμένη αγορά μεταφορικού έργου που μας επιβάλανε.

Ο άλλος τρόπος είναι ποιο απλός. Λες ΟΧΙ σε αυτό που σου επιβάλουν και ξεκινάς με αγώνες δίχως χθες να ανατρέψεις αυτό που σου επέβαλαν δίχως να σε ρωτήσουν.

Ο τελευταίος τρόπος είναι αυτό που κάνουμε τώρα και σίγουρα δεν είναι ο καλύτερος. Είναι αυτός του απλού παρατηρητή που καταγράφει τα γεγονότα περιμένοντας να βγει η ψυχή του.

Ότι και να αποφασίσουμε πάντως πρέπει να γίνει γρήγορα και ομαδικά. Η απόφαση είναι δική μας. Άς την πάρουμε επιτέλους, γιατί οι άλλοι ολοένα και δυναμώνουν και ο νόμος των συγκοινωνούντων δοχείων είναι σαφείς. Όταν το ένα δοχείο γεμίζει το άλλο αναγκαστικά αδειάζει.

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ ΡΑΔΙΟΤΑΞΙ EUROTAXI ΚΑΒΑΛΑΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΑΞΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ - ΘΡΑΚΗΣ


ΠΗΓΗ: http://xanthi-eurotaxi.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε την άποψή σου...