Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Άρθρο του: Θύμιου Λυμπερόπουλου, προέδρου της Π.Ο.Ε.Ι.Α.Τ.Α - (ΘΕΣΜΙΚΗ ΘΩΡΑΚΙΣΗ)..!

Καμία από αυτές τις αποφάσεις δεν βγήκε τυχαία ή χωρίς την δική μας παρέμβαση και πίεση είτε για να διορθωθούν διατάξεις που δεν μας ευνοούσαν (όπως για παράδειγμα ο
Ν. 4070) είτε για να εκδοθούν άμεσα αποφάσεις που θα μας διευκόλυναν (κατάργηση βιβλίου ΟΑΕΕ, απαλλαγή από το αξιόποινο των πράξεων για τις απεργίες του 2011, κατάργηση της προσκόμισης ασφαλιστικής ενημερότητας για τον έλεγχο στα ΚΤΕΟ, κ.α.
Από το Νοέμβριο του 2011 (εκλογές της Ομοσπονδίας) μέχρι και σήμερα πέρασαν δύο χρόνια πάρα πολύ δύσκολα. Εν μέσω οικονομικής κρίσης και με τον εφιάλτη της ανεργίας και της φτώχειας όχι απλά να αιωρείται αλλά να έχει εγκατασταθεί μόνιμα στον τόπο μας, το έργο μας ως διοίκηση απέκτησε τον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας που είχε ποτέ διοίκηση του κλάδου μας. Σε μέρες ευημερίας όλοι είναι ευχαριστημένοι, σε μέρες δύσκολες όλοι αναθεματίζουν.
Σε αυτά τα δύο χρόνια παλέψαμε με θεούς και δαίμονες. Μετά τον εφιάλτη Ραγκούση και τις μεγάλες μάχες που έδωσε όλος ο κλάδος, έπρεπε να αντιμετωπίσουμε κάθε πρόκληση (νομοθετική ή άλλη) με σύνεση, με υπομονή, με διάλογο, με επιχειρήματα και κυρίως με καθαρό μυαλό. Δεν έπρεπε και δεν μπορούσαμε να είμαστε συνέχεια στο δρόμο διαμαρτυρόμενοι και αιτούντες. Αυτό θα μπορούσε να το κάνει (και το έκανε) το προεδρείο της Ομοσπονδίας με τη συνεχή και έντονη παρουσία του στα κέντρα αποφάσεων.
Σε 24 μήνες εκδόθηκαν περισσότερες από πενήντα αποφάσεις (νόμοι, εγκύκλιοι, διευκρινιστικές, αγορανομικές διατάξεις) που έλυσαν μικρά ή μεγάλα προβλήματα για την δουλειά μας. Καμία από αυτές τις αποφάσεις δεν βγήκε τυχαία ή χωρίς την δική μας παρέμβαση και πίεση είτε για να διορθωθούν διατάξεις που δεν μας ευνοούσαν (όπως για παράδειγμα ο Ν. 4070) είτε για να εκδοθούν άμεσα αποφάσεις που θα μας διευκόλυναν (κατάργηση βιβλίου ΟΑΕΕ, απαλλαγή από το αξιόποινο των πράξεων για τις απεργίες του 2011, κατάργηση της προσκόμισης ασφαλιστικής ενημερότητας για τον έλεγχο στα ΚΤΕΟ, κ.α.
Σε όλη αυτή την προσπάθεια των δύο τελευταίων χρόνων, είχαμε την αμέριστη συμπαράσταση της μεγάλης πλειοψηφίας του κλάδου από κάθε γωνιά της Ελλάδος. Συνάδελφοι από κάθε περιφέρεια βοήθησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και με τα μέσα που ο καθένας διέθετε το δύσκολο έργο μας. Αυτό δείχνει σωστή συνδικαλιστική συμπεριφορά, δείχνει αγάπη για το επάγγελμα, σεβασμό στους θεσμούς και στα εκλεγμένα στελέχη που διοικούν την Ομοσπονδία. Ακόμη και οι διαφωνίες που ήταν λογικό να υπάρχουν, εκφράστηκαν με διάλογο, με επιχειρήματα, με ανάλυση σκεπτικού, με διάθεση όχι να καπελώσει ο ένας τον άλλον, αλλά με διάθεση να βρεθεί η καλύτερη λύση για τα ζητήματα του κλάδου μας. Μέσα από αυτές τις διαφωνίες, μέσα από αυτή την ανταλλαγή απόψεων κερδισμένο ήταν μόνο το ταξί. Αυτός ήταν και ο στόχος.
Ηλεκτρονικοί αγωνιστές
Σε ότι αφορά τους μόνιμα διαφωνούντες, αυτούς που ανακάλυψαν τον ηλεκτρονικό συνδικαλισμό, δεν έχω να πω πολλά πράγματα. Είναι μια νέα κατηγορία συναδέλφων-ηλεκτρονικών αγωνιστών που διαπρέπουν στο εικονικό γήπεδο, αλλά… μπάλα μέσα στις γραμμές του πραγματικού γηπέδου δεν έχουν παίξει. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Το ένα, το παιχνίδι στο εικονικό γήπεδο είναι ένα παιχνίδι εντυπώσεων, που αν χάσεις ξαναπαίζεις, αν κερδίσεις πάλι ξαναπαίζεις. Το άλλο παιχνίδι, στο πραγματικό γήπεδο,  είναι ένας αγώνας που απαγορεύεται να χάσεις γιατί αυτός ο αγώνας αφορά χιλιάδες οικογένειες και τις ζωές τους. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να παίζουμε συνάδελφοι. Κάντε το εσείς, που έχετε το χρόνο, τη διάθεση και την εμπειρία…
Το θέατρο του παραλόγου
Σε ότι αφορά τον ΟΑΕΕ, εδώ παίζεται το θέατρο του παραλόγου.
Ο Οργανισμός δεν δείχνει καμιά διάθεση  συνεργασίας. Όχι μόνο δεν δημιουργεί προϋποθέσεις βιώσιμων ρυθμίσεων για τους οφειλέτες, αντίθετα χρεώνει και για υπηρεσίες ( ιατροφαρμακευτική περίθαλψη) που ποτέ δεν προσέφερε.
Συνάδελφοι, δεν πρόκειται να σταματήσουμε και να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά. Στην παράλογη πολιτική του ΟΑΕΕ θα απαντήσουμε με ψυχραιμία, με αποφασιστικότητα και με τέτοια πίεση που θα αναγκαστούν να βρουν μια βιώσιμη λύση. Κατανοώ το μέγεθος του προβλήματος αλλά  πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα βρεθεί λύση.
Οικονομικός φασισμός
Την ώρα που εκατομμύρια Έλληνες παλεύουν καθημερινά με το θηρίο που λέγεται επιβίωση,  κάποιοι υψηλά ιστάμενοι παίζουν με τη νοημοσύνη μας. Η λογική τους –που αποτυπώνεται στην πολιτική και τα έργα τους- είναι τιμωρία και θάνατος στους μη έχοντες. Δεν έχει σημασία αν ο εργαζόμενος ή ο άνεργος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Σημασία έχει να τον σβήσουν από το χάρτη.
Ένα απλό παράδειγμα. Αν ένα ταξί είναι ανασφάλιστο επειδή ο ιδιοκτήτης του αδυνατεί σε αυτή τη φάση να πληρώσει το υπέρογκο ασφάλιστρο που καθιέρωσαν τα καρτέλ των ασφαλιστικών , τότε του αφαιρούνται οι πινακίδες για δύο χρόνια. Αν αυτό δεν είναι τιμωρία, αν αυτό δεν  είναι απάνθρωπο, αν αυτό δεν είναι οικονομικός φασισμός, τότε τι είναι; Μήπως ο αρμόδιος υφυπουργός κ. Αθανάσιος Σκορδάς λειτουργεί  ως προστάτης των ασφαλιστικών εταιριών(χώρος από τον οποίο προέρχεται επαγγελματικά) και όχι ως πραγματικός και δίκαιος πολιτικός.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε την άποψή σου...