το σκεφτούν όλοι πριν το απορρίψουν. Άλλωστε δεν είναι μια πρόταση προς ψήφιση στη Γενική Συνέλευση. Δε χρειάζεται να συμφωνήσετε. Ελπίζω όμως και αυτό το άρθρο να γίνει αφορμή για να γεννηθούν από εσάς και κάποιες άλλες ιδέες. Ίσως πιο εφικτές, ίσως με μεγαλύτερη αποδοχή από το σύνολο. Κάποιοι από εσάς ίσως το θεωρήσουν επιστημονική φαντασία. Να θυμίσω όμως ότι το "Παρίσι του 2000" του Ιουλίου Βερν κάποτε επιστημονική φαντασία ήταν. Το ίδιο και το δορυφορικό τηλέφωνο στο STAR TREK τη δεκαετία του '70.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ Α.Ε. ΜΕ ΚΟΙΝΟ ΤΑΜΕΙΟ
Οι δυσκολίες στην υλοποίηση πολλές. Ίσως με τη μορφή που έχω στο μυαλό μου και θα αναλύσω εδώ ακόμα περισσότερες. Επιλεγώ αυτή τη μορφή όχι γιατί είναι εύκολη φυσικά. Το εύκολο είναι να μη κάνεις τίποτα. Μπορείς να περιμένεις μέχρι να έρθει η ώρα να βάλεις και εσύ μια αγγελία σαν αυτή που διάβασα χθες σε Θεσσαλική εφημερίδα αγγελιών.
Χαρίζεται άδεια ταξί στην Ελασσόνα.
Δώρο το αυτοκίνητο Mercedes 2500 κυβικά.
Δε θα ήθελα όμως να επικεντρωθούμε στις δυσκολίες. Αν το κάνουμε αυτό κακώς γραφώ το άρθρο. Αυτό που θέλω είναι να σκεφτούμε ιδέες για να προχωρήσουμε. Το "δεν γίνεται" το χορτάσαμε όλοι μας. Γράφω αυτό που είπα σε συνάδελφο όταν προσπαθώντας να το συζητήσω μαζί του το μόνο που έκανε ήταν να ψάχνει να βρει επιχειρήματα για να με πείσει ότι δεν γίνεται:
"Κώστα, όταν σου κάνει κάποιος μια πρόταση η πρώτη υποχρέωση σου είναι να προσπαθήσεις να την καταλάβεις. Η δεύτερη να προσπαθήσεις να κρίνεις αν σε συμφέρει. Και η τρίτη και σημαντικότερη, αν κρίνεις ότι σε συμφέρει, όχι να αποφασίσεις ότι δεν γίνεται αλλά να ψάξεις να βρεις με πιο τρόπο θα γίνει..."
Επιλέγω να αναφέρω δυο από τις δυσκολίες αυτές που θεωρώ σημαντικότερες. Τα νομικά πλαίσια στην Ελλάδα υπάρχουν είτε για να αλλάζουν είτε για να μπαίνεις από το παράθυρο.
1) Ο τρόπος που σκεφτόμαστε. Είμαστε έτοιμοι να απορρίψουμε πάντα κάτι καινούργιο χωρίς να το ψάξουμε πρώτα. Τις περισσότερες φορές ανοιχτό μυαλό και ταξιτζής δεν πάνε μαζί. Σε αυτό όμως μπορεί να βοηθήσει η κρίση. Η ρήση "Σκέπτεσαι καλύτερα με γεμάτο στομάχι" δεν είναι πάντα σωστή. Στην περίπτωση μας μπορεί το άδειο στομάχι να βοηθήσει το μυαλό μας να ανοίξει. Το θεωρώ απαραίτητο γιατί πάντα ήμουν υπέρ των συνενώσεων και ποτέ υπέρ της διάσπασης. Θεωρώ δεδομένο ότι για να έχουμε το ΜΕΓΙΣΤΟ ΟΦΕΛΟΣ πρέπει να μπούμε μέσα στην εταιρία ΟΛΟΙ!
2) Τα διαφορετικά συμφέροντα. Αυτή τη στιγμή δεν είμαστε όλοι κάτοχοι αδειών σε ποσοστό 100% (ολόκληρα). Υπάρχουν συνάδελφοι που ηχούν ποσοστό επί της άδειας, συνήθως το 50% (μισά). Αυτό είναι πολύ πιθανό να αλλάξει σύντομα. Και πάλι λόγω της κρίσης. Όσο τα μεροκάματα συμπιέζονται όλοι μας ψάχνουμε τρόπο επιβίωσης. Όσοι από εμάς μείνουμε στο επάγγελμα θα προσπαθήσουμε να γίνουμε ολόκληροι για να επιβιώσουμε. Και σε αυτό θα βοηθήσει η κρίση. Η τιμή της άδειας (π.χ. στη Λάρισα) από 300.000 ευρώ έπεσε στις 40.000. Με αυτούς τους ρυθμούς είναι κάτι παραπάνω από πιθανό η άδεια να πωλείται 20 ή ακόμα και 10.000. Έχω ρωτήσει αυτές τις μέρες τουλάχιστον 15 συναδέλφους αν θα προσπαθούσαν να γίνουν ολόκληροι σε περίπτωση που η τιμή του μισού ήταν 5 ή 10.000, έχουν δεν έχουν λεφτά. Η απάντηση ήταν πάντα ναι.
Επειδή λοιπόν αυτό το άρθρο δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια σκέψη σε θεωρητική βάση με σκοπό να καταγράψει πιθανά πλεονεκτήματα σε συγκεκριμένες συνθήκες και επειδή το να γίνουμε ολόκληροι, μπορεί να μην είναι δεδομένο, αλλά πλέον είναι πιθανό όσο ποτέ, κάνω μια υπόθεση εργασίας και θεωρώ δεδομένο ότι ξυπνάμε αύριο το πρωί όλοι μας πεινασμένοι αλλά με ανοιχτό μυαλό και είμαστε ξαφνικά όλοι ολόκληροι.
Για να μπορέσω να δώσω παραδείγματα με αριθμούς παίρνω σαν δεδομένα τα στοιχεία και τις συνθήκες της Λάρισας. Ο καθένας ας το σκεφτεί και ας το προσαρμόσει στον τόπο του.
ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ
1) ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ
2) ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ
3) ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΞΟΔΩΝ
4) ΜΕΓΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΜΕΤΑΠΩΛΗΣΗΣ ΤΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ - ΑΔΕΙΑΣ
5) ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΡΓΟΥ
6) ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΠΡΟΣΘΕΤΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΕ ΤΟΜΕΙΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΜΑΣ
Πάμε να δούμε λίγο πιο αναλυτικά τι σημαίνει πάνω κάτω το κάθε ένα από αυτά.
1) ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ
Δεν έχω να πω πολλά για αυτό. Τα πράγματα είναι απλά. Πέντε μέρες την εβδομάδα, οχτώ ώρες την μέρα. Πληρωμή με μισθό και μέρισμα στο τέλος κάθε τριμήνου. Με αυτό τον τρόπο οι καλύτερες συνθήκες διαβίωσης είναι εξασφαλισμένες. Δεν είναι το ίδιο να δουλεύεις 12 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα για να επιβιώσεις και να μην έχεις δικαίωμα όχι μόνο να πάρεις άδεια αλλά ούτε να αρρωστήσεις. Ο καθένας θα μπορεί να πάρει την άδεια του κανονικά και να συνεχίσει να πληρώνεται. Κάποιος μπορεί να πει ότι έχει ανάγκη από λεφτά και πρέπει να δουλεύει 15 ώρες τη μέρα για να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Ας καθίσει να υπολογίσει τι βγάζει σήμερα. Είμαι σίγουρος ότι τα λεφτά που θα παίρνει από την εταιρία θα είναι τουλάχιστον τα ίδια με αυτά που βγάζει.
Πάντα υπάρχει και η επιλογή των ωραρίων. Πάντα υπάρχει η επιλογή του να πάρεις κάτι παραπάνω. Αν κάποιος θέλει να δουλεύει μόνο μέρα είναι ελεύθερος να το κάνει. Αν κάποιος έχει μεγαλύτερη ανάγκη από χρήματα μπορεί να επιλέξει να δουλεύει βραδινές βάρδιες και Κυριακές λαμβάνοντας τις αντίστοιχες προσαυξήσεις. Αν λοιπόν κάποιος δούλευε λιγότερο με τις ίδιες απολαβές θα είχε κανένα λόγω να πει όχι;
2) ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ
Σήμερα λόγω της αναδουλειάς όλο και περισσότερο φουντώνει μια άτυπη κόντρα ανάμεσα στους ιδιοκτήτες με οδηγό και σε αυτούς χωρίς οδηγό. Ο καθένας διεκδικεί μεγαλύτερο κομμάτι από την, χαρακτηριστικά μικρή πλέον, πίτα. Όσοι δεν έχουν οδηγό δε θέλουν να υπάρχουν οδηγοί και όσοι έχουν δε θέλουν να χάσουν τα 300 ευρώ του ενοικίου. Ότι και να γίνει με το σημερινό τρόπο δουλειάς δε θα πάψουν να υπάρχουν οδηγοί. Να με συγχωρήσουν οι οδηγοφάγοι αλλά τις καταγγελίες κατά συναδέλφων στο ΙΚΑ τις θεωρώ ανούσιες και ανήθικες. Το μόνο που μπορούν να προκαλέσουν είναι πρόσθετα προβλήματα όχι μόνο σε μια μερίδα ιδιοκτητών αλλά στο σύνολο. Αν βεβαία η κρατική μηχανή αποφασίσει να κάνει ελέγχους ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του.
Τι θα γινόταν όμως αν έλεγες σε κάποιον οδηγομάχο να δώσει αυτός τα 300 ευρώ ή έστω 200 σε κάποιο συνάδελφο για να μη βάλει οδηγό; Δε θα τα έδινε κανένας. Και εκτός αυτού οι περισσότεροι θα έβαζαν τον εαυτό τους στην κατηγορία αυτών που θα μπορούσαν να έχουν οδηγό και θα διεκδικούσαν τα χρήματα αυτά για τον εαυτό τους. Και πάλι τζίφος...
Αυτό όμως δεν ισχύει στην περίπτωση της εταιρίας του άρθρου μας. Σήμερα στη Λάρισα υπάρχουν 265 ταξί, με τις συνενώσεις του νόμου 4070 γίνονται 268. Αυτή τη στιγμή δουλεύουν στα ταξί 400 άτομα. 300 ιδιοκτήτες, 70 οδηγοί και 30 συγγενείς πρώτου βαθμού. Περίπου βέβαια γιατί τα νούμερα μεταβάλλονται καθημερινά. Αν αύριο ξυπνήσουμε ξαφνικά και είμαστε όλοι ολόκληροι θα δουλεύουν πάλι 400. Γιατί; Γιατί κάποιοι από τους μίσους που θα γίνουν ολόκληροι θα έχουν πλέον περιθώριο να βάλουν οδηγό ή να ανεβάσουν στο ταξί τη γυναίκα ή το παιδί τους.
Τι θα γινόταν όμως αν η εταιρία προσέφερε μια θέση εργασίας ανά άδεια, δηλαδή 268 θέσεις εργασίας; Σήμερα τα 400 άτομα κάνουν, ας πούμε, τζίρο 1350 ευρώ συν ΦΠΑ το μηνά. 540.000 ευρώ!!! Είναι λίγα; Όχι, είμαστε πολλοί. Αν οι εργαζόμενοι γίνουν όμως 268 τα 1350 γίνονται 2000 και κάτι ψιλά για τον καθένα!!! Τι μένει από τα 1350; Έχω κάνει την ανάλυση των εξόδων σε άλλο άρθρο. Περίπου... τίποτα! Από τις 2000 όμως; Μήπως δεν είναι αρκετά για είναι όλοι ευχαριστημένοι; Ας δούμε τις πιθανές περιπτώσεις:
Α) Αυτοκίνητο που δεν απασχολεί οδηγό. Δε χρειάζεται ανάλυση. Βγάζει περισσότερα από όσα έβγαζε δουλεύοντας λιγότερο.
Β) Αυτοκίνητο που απασχολεί οδηγό. Βγάζει όσα έβγαζε και κάτι παραπάνω και επίσης τα 300 ευρώ του οδηγού. Ποιος ο λόγος να έχει οδηγό; Ο οδηγός του έδινε 300 ευρώ που στην ουσία δεν ήταν καθαρά. Τώρα θα παίρνει 650 μεικτά παραπάνω!
Γ) Αυτοκίνητο με οδηγό συγγενή πρώτου βαθμού. Είναι αυτοί που κερδίζουν λιγότερο σε σύγκριση με τους υπόλοιπους αλλά και αυτοί κερδισμένοι θα είναι. Αν ο Κίτσος με την Τασούλα κάνουν μαζί τζίρο 2000 - 2200 ευρώ (και όχι 2 * 1350 = 2700 γιατί πρέπει και να βλέπει ο ένας τον άλλο) και τους μένουν ουσιαστικά τα 600 ποιος ο λόγος να μη δουλεύει ο Κίτσος μονός του 40 ώρες την εβδομάδα και να μη παίρνει και πάλι αυτά τα 600; Και αυτά τα 600 θα τα πάρει μόνο από την αναδιανομή. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι αύξησης του καθαρού κέρδους που δεν έχω αναλύσει ακόμη.
Αν διαβάσει αυτό το άρθρο και κάποιος οδηγός θα ρέπει να του πω ότι δεν αχώ κανένα θέμα μαζί τους. Στην πιάτσα δεν ξεχωρίζω οδηγούς και ιδιοκτήτες αλλά ανθρώπους. Εδώ όμως μιλάμε για επιχειρηματικές κινήσεις επιβίωσης και όχι για ανθρώπους. Όπως θα πω στον ιδιοκτήτη μισής άδειας δώσε 5000 για να γίνεις ολόκληρος να επιβιώσεις, έχεις δεν έχεις, έτσι θα πω και στον οδηγό αν θέλεις να ζήσεις από το ταξί δώσε 10.000 ευρώ να γίνεις ιδιόκτητες. Έχεις δεν έχεις.
3) ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΞΟΔΩΝ
Ένας επίσης πολύ σημαντικός παράγοντας. Ας δούμε κάποιες πιθανές περιπτώσεις
Α) Πετρέλαιο. Αν υποθέσουμε ότι σήμερα τα 400 άτομα καίνε ο καθένας δέκα ευρώ πετρέλαιο την ημέρα, στο σύνολο 4000 ευρώ. Αν δουλέψουμε με βάρδιες αυτά τα 4000 ευρώ θα γίνουν το πολύ 2500! Γιατί; Μα γιατί θα περιοριστούν στο ελάχιστο τα κενά χιλιόμετρα! Σε μια βραδινή βάρδια π.χ. Δευτέρας αντί για 150-200 αυτοκίνητα δουλεύουν 50 αυτά θα κάνουν τις τετραπλάσιες κούρσες από ότι έκαναν κανονικά. Θα υπάρχουν επιστροφές από εξωτερικές πιάτσες, θα σταματήσουν οι βόλτες γύρω γύρω ψάχνοντας για πιάτσα με λίγα αυτοκίνητα. Θα σταματήσει η χρήση του αυτοκινήτου το χειμώνα και το καλοκαίρι στο ρελαντί για το καλοριφέρ και τον κλιματισμό. Γιατί θα σταματήσει; Γιατί δε θα υπάρχει αναμονή παρά μονό στο ελάχιστο! Θέλετε να σας πω ποσό κάνει 1500 επί 365 μέρες; Τα λεφτά του λόττο και κάτι παραπάνω. 550.000 ευρώ! Κάτι λιγότερο από 2000 ευρώ έκαστος. Όσα δηλαδή βγάζει καθαρά κάποιος από εμάς σήμερα σε περισσότερο από τέσσερις μήνες!
Β) Αγορά οχήματος. Στοχευμένες αγορές από την Α.Ε. μονο δύο τύπων αυτοκινήτων. Ας πούμε Mercedes C για όσους πελάτες γουστάρουν βλαχομπαρόκ καταστάσεις και Octavia 5 λόγω του ότι είναι φτηνά και με μικρή κατανάλωση. Αν αυτά τα αυτοκίνητα τα αγοράζεις π.χ. σε εικοσάδες έχεις πολλά περιθώρια να πιέσεις για μείωση της τιμής. Συνάδελφοι που το έκαναν το 2004 (21 άτομα) πήραν το αυτοκίνητο (octavia, αξίας 17.000) 1500 ευρώ φτηνότερα. Με έκπτωση από Ελλάδα. Αν το κανείς χτυπώντας την πόρτα του εργοστασίου;
Εκτός αυτού έχεις τη δυνατότητα να παροπλίσεις άτυπα και έναν αριθμό αυτοκινήτων. Αν γυρίσει τώρα κάποιος να μου πει ότι το ταξί πρέπει να δουλεύει 24 ώρες, ας κάνει μια βόλτα στην Ελλάδα να μετρήσει και να μου πει ποσά ταξί δουλεύουν 24 ώρες, 7 ημέρες την εβδομάδα. Αν π.χ. παροπλίσουμε τα 68 από τα 268 θα κερδίσουμε
68*17000= 1.156.000 μέσα σε μια δεκαετία!
Αν κερδίσουμε και από την αγορά των υπολοίπων 2500 από το καθένα, με αγορά 20 οχημάτων το χρόνο επί δέκα χρόνια
200*2500= 500.000 ευρώ
Στο σύνολο 1.650.000. Δηλαδή 165.000 το χρόνο
Γ) Συνεργείο της εταιρίας. Τα αυτοκίνητα της εταιρίας θα πηγαίνουν εκεί και μόνο. Προσέξτε: Μιλάμε για δύο τύπους αυτοκινήτων και μόνο. Ο μηχανικός που θα δουλεύει εκεί, από τη στιγμή που θα ασχολείται μόνο με αυτούς τους δύο τύπους θα μπορεί να έχει σε μικρό χρονικό διάστημα την πείρα και την τεχνογνωσία που έχει και ένας καλός μηχανικός. Δε χρειάζεται να πω επίσης ότι η εταιρία θα κάνει και εισαγωγές καινούργιων και κυρίως μεταχειρισμένων ανταλλακτικών. Με μαζικές αγορές, αφού μιλάμε για δυο τύπους, μπορεί να αυξήσει την ποσότητα και να ρίξει ακόμα περισσότερο τις τιμές. Πόσο μας στοιχίζουν σήμερα σέρβις και αβαρίες; Να πούμε 500.000 το χρόνο; Μετά δε πρόκειται να στοιχίσουν πάνω από 232.000. Πόσα μένουν; 268.000. Ένα χιλιάρικο ο καθένας μας. Δε χρειάζεται να σας πω ότι το συνεργείο θα είναι ανοικτό και στα ι.χ. Με μηδενικά επιπλέον έξοδα και με χαρακτηριστικά φτηνές τιμές μπορεί να φτάσει να εξυπηρετεί ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των αυτοκινήτων της πόλης και να αρχίσει να βγάζει έξτρα έσοδα που σήμερα ούτε μπορούμε να φανταστούμε.
4) ΜΕΓΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΜΕΤΑΠΩΛΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ - ΜΕΤΟΧΗΣ
Ευκολονόητο νομίζω, δεν έχω να πω πολλά. Ποσό στοιχίζει η άδεια προ εταιρίας; Ας πούμε 20.000 ευρώ. Πωλούνται ελεγχόμενα μέσω της εταιρίας και πάντα μία μία. Πόσο; Ας πούμε... 80.000! Γιατί κάποιος να δώσει τόσα; Για δύο λόγους. Πρώτα από όλα θα πωλείται μόνο ένα. Ανταγωνισμός γιοκ! Και επίσης θα μιλάμε για μια θέση εργασίας με στάνταρ μισθό αλλά και μέρισμα! Αυτό που δεν έχει πλέον κανένας σε αυτή τη χώρα...
Πόσα θα πάρει ο συνάδελφος που αποχωρεί; Θυμηθείτε ότι θα έπαιρνε 20. Θα πάρει 50.000 συν την αξία του οχήματος που έβαλε στην εταιρία όταν μπήκε. Και φυσικά το υπόλοιπο θα πάει στην εταιρία.
Δε μου φαίνεται άσχημο... εσάς;
5) ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΡΓΟΥ
Δε χρειάζεται να πω πολλά. Αυτά που λέμε και γραφούμε κάθε μέρα και έκανε η CANDIA πριν οχτώ χρόνια δε θα τα αναλύσω εγώ οχτώ χρόνια μετά. Οποίος θέλει ας πάρει ένα τηλέφωνο τον Ψαράκη να τον ρωτήσει. Εδώ να πω ότι σκόπιμα δεν αναφέρω το EUROTAXI γιατί η CANDIA είναι μια εταιρία και το EUROTAXI πολλές.
Δημιουργούμε όμως και άλλες προοπτικές. Αν π.χ. η εταιρία κλείσει "πακέτο" 100 κούρσες με 40% έκπτωση σε κάποια νεκρή ώρα ποιον θα πειράξει; Αυτόν που θα πάει; Γιατί; Μισθό έπαιρνε, μισθό θα πάρει. Αυτό που θα γίνει είναι να μεγαλώσει έστω ελάχιστα το μέρισμα του. Θα διαμαρτυρηθεί για τις φθορές; Ποιες φθορές; Αυτές που πληρώνει η εταιρία;
Θα πειράξει τον πελάτη που θα πληρώσει λιγότερο;
Θα πειράξει τον ανταγωνιστή; Ποιον ανταγωνιστή; Αφού λέμε θα είμαστε όλοι μαζί.
Μήπως θα πειράξει το δήμαρχο γιατί θα είμαστε παράτυποι; Αν πάρουμε 1000 παιδιά και τα πάμε μισοτιμής στο σχολικό πάρτυ την άλλη μέρα ο δήμαρχος θα είναι πρωτοσέλιδη φωτογραφία με τον πρόεδρο της εταιρίας να δίνει συγχαρητήρια γιατί το ταξί έδειξε το κοινωνικό του πρόσωπο.
Θα πειράξει την αστική συγκοινωνία; Μπορεί... Αλλά άπλυτα δεν έχεις μόνο εσύ. Έχουν όλοι. Σήμερα όμως με σωματεία οικονομικά διαλυμένα και ομοσπονδία σκορποχώρι δε μπορείς να σηκώσεις κεφάλι. Αν έχεις μια σοβαρή και οικονομικά δυνατή εταιρία το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πεις ότι οποίος θέλει πόλεμο θα τον έχει. Αν όμως αυτός ο όποιος συνειδητοποιήσει ποιον έχει απέναντι του το τελευταίο πράγμα που θα θελήσει είναι πόλεμος.
Και ένα άλλο θέμα. Σήμερα λένε πολλοί ότι καλό θα ήταν οι συνεταιρισμοί και τα ραδιοδίκτυα να έχουν για πρόεδρο μάνατζερ. Το βασικό επιχείρημα που ακούω είναι ότι ο ταξιτζής, επειδή από το ταξί ζει, αυτό που θα κοιτάξει να κάνει είναι να "πασαλείψει" τη δουλειά που έχει να κάνει για να βρει χρόνο να δουλέψει. Εγώ διαφωνώ. Θέλω πρόεδρο ταξιτζή. Στην περίπτωση μας δεν έχουμε τέτοιο πρόβλημα. Ο πρόεδρος θα πληρώνεται το μισθό του συμπληρώνοντας το οκτάωρο του ΟΧΙ εξυπηρετώντας πελάτες αλλά κάνοντας τις επαφές και τις κινήσεις που χρειάζεται για τη δημιουργία έργου. Οχτώ ώρες τη μέρα χωρίς παραστάσεις αλλά με μισθό. Πόσο πιθανό είναι να μη κάνει τίποτα; Καθόλου. Και λέω καθόλου γιατί υπάρχει και άλλος λόγος πέρα από τον ελεύθερο χρόνο. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι συνάδελφοι που δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ με τα κοινά γιατί δεν έχουν την οικονομική άνεση που χρειάζεται. Σε αυτό το μοντέλο όμως θα ασχοληθούν. Πλέον οι επιλογές σου θα είναι εκνευριστικά πολλές.
6) ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΠΡΟΣΘΕΤΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ Α.Ε. ΣΕ ΤΟΜΕΙΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΜΑΣ
Αυτό και αν θα σας φανεί τρελό. Και όμως είναι τόσο απλό και εύκολο να γίνει. Ένα παράδειγμα μόνο και εσείς αφήστε τη φαντασία σας να οργιάσει. Ας πούμε, γιατί η εταιρία να μην έχει ένα street cafe στο κέντρο της πόλης που θα δίνει στον ταξιτζή έναν καπουτσίνο με 50 λεπτά και μια τυρόπιτα με αλλά 50; Εγώ δίνω για αυτά περίπου 130 ευρώ το μήνα. Αν δίνω 30 θα έχω 100 ευρώ παραπάνω εισόδημα από το πουθενά. Και φυσικά το καφέ δε θα είναι μόνο για ταξιτζήδες. Θα βγάζει τα έξοδα του από τους εξωτερικούς πελάτες. Θα παρέχει έκπτωση επίσης στους τακτικούς πελάτες της εταιρίας, αυτούς που θα έχουν κάρτα μέλους. Ακόμα και κέρδος σε μετρητά να μη βγάζει το μαγαζί το όφελος και πάλι θα είναι τεράστιο! Αν βγάζει και μερικά μετρητά παραπάνω ακόμα καλύτερα. Μεγαλώνει το μέρισμα που θα πάρουμε στο τέλος του τριμήνου. Σκεφτείτε το αυτό σε ότι είδους μαγαζί θέλετε!
Υπάρχουν και πολλά άλλα που μπορώ να γράψω. Δε θα το κάνω. Αυτός που θέλει να καταλάβει (όχι να συμφωνήσει, να καταλάβει) έχει ήδη καταλάβει.
Γραφώ ένα τελευταίο που ξεχωρίζω από τα υπόλοιπα γιατί δεν είναι στους σκοπούς της εταιρίας αλλά έρχεται από μονό του. Αν πάρετε από την 5000 ευρώ καθαρά σαν μισθό... προσέξτε...άλλο το μέρισμα, μονό μισθό... πόσο φόρο θα πληρώσετε με το νέο φορολογικό; Θα σας πω... μηδέν ευρώ. Αν όμως έχει 5000 ευρώ κέρδος το ταξί σας;
5000 * 26% = 1500 ευρώ συν την προκαταβολή του επομένου έτους...
Σε καλή μεριά...
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε την άποψή σου...