«Μαμά, τώρα που έμεινες κι εσύ χωρίς δουλειά πώς θα ζήσουμε;»..!

Καθημερινά μοιράζονται το τετράτροχο «βασίλειό» τους με άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, βάζουν το ταξίμετρο να... γράφει και, μέσα από σκόρπιες φράσεις, μισόλογα και
ιστορίες που διακόπτονται από κορναρίσματα και τραγούδια στο ραδιόφωνο, «εισπράττουν» τον «παλμό» μιας ολόκληρης κοινωνίας. Τους τελευταίους μήνες στις συνομιλίες των επιβατών με τους ταξιτζήδες κυριαρχούν οι λέξεις «τρόικα, κόμματα, μνημόνιο, φτώχεια, ανεργία, μέτρα, φόροι». Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, οι οδηγοί ταξί καλούνται να παίξουν και ρόλο... ψυχολόγου, για να καθησυχάσουν απελπισμένους πελάτες που σκέφτονται ακόμα και την αυτοκτονία.

«Πριν από λίγο καιρό μπήκε στο αυτοκίνητο ένας κύριος 45-50 ετών και, πάνω στην κουβέντα, μου είπε ότι ήθελε να αυτοκτονήσει. Ηταν αναστατωμένος ο άνθρωπος, δεν ξέρω τι πρόβλημα είχε. Πιστεύω βέβαια ότι δεν το εννοούσε, αλλά και μόνο το γεγονός ότι έφτασε στο σημείο να μιλήσει έτσι σε έναν άγνωστο, κάτι δείχνει» λέει ο αυτοκινητιστής Νίκος Γ. Σε άλλη περίπτωση ο ίδιος οδηγός σοκαρίστηκε όταν άκουσε ένα μικρό κορίτσι που καθόταν στο πίσω κάθισμα του ταξί, να ρωτάει τη μητέρα του πώς θα επιβιώσουν μετά την απόλυσή της.

«''Μαμά, τώρα που έμεινες κι εσύ χωρίς δουλειά πώς θα ζήσουμε;'' Ακριβώς αυτή ήταν η φράση του παιδιού. Ο πατέρας άνεργος, η μητέρα απολυμένη, πόσο μπορεί να αντέξει αυτή η οικογένεια;».

Οι συζητήσεις για την οικονομική κρίση, την τρόικα και τα χαράτσια κατάφεραν να αφήσουν... εκτός ταξί ακόμα και τις «κλασικές» κουβέντες μεταξύ (ανδρών) πελατών και ταξιτζήδων για ποδόσφαιρο. «Και πώς να γίνει διαφορετικά; Ο κόσμος κοντεύει να τρελαθεί με αυτά που συμβαίνουν στη χώρα. Μπαίνουν άνθρωποι στο ταξί και κλαίνε. Οι μισοί είναι άνεργοι και άλλοι είναι χρεωμένοι ως τον λαιμό και τρέμουν τα νέα μέτρα. Βρίζουν τους πολιτικούς, μουντζώνουν όταν περνάμε έξω από τη Βουλή, έχουν φθάσει στα όριά τους» λέει ο κ. Γιώργος Ζάρκαλης.

Πριν από λίγο καιρό στο ταξί του κ. Ζάρκαλη μπήκε ένας πρώην συνάδελφός του, που εξαιτίας μιας ξαφνικής σοβαρής ασθένειας έχασε μέσα σε λίγες εβδομάδες όλη την περιουσία του. «Είχε ένα πρόβλημα υγείας ο συνάδελφος, ξόδεψε όλες τις οικονομίες του σε φάρμακα και γιατρούς, δεν μπορούσε πια να δουλέψει και έμεινε στον δρόμο. Μαζευτήκαμε κάποιοι ταξιτζήδες και συγκεντρώσαμε ένα ποσό για να τον βοηθήσουμε. Δυστυχώς, τον τελευταίο καιρό έχουμε πολλά παρόμοια περιστατικά».

Εξοργισμένοι με την τρόικα και τα κόμματα, αλλά και ανήσυχοι για τα μέτρα που έρχονται είναι και οι περισσότεροι πελάτες του Θεοφάνη Ζορμπά. «Ο κόσμος έχει αγανακτήσει με τους πολιτικούς που έφεραν τη χώρα σε αυτή την κατάσταση, με τα συνεχόμενα σκάνδαλα και με τους φόρους. Στις συζητήσεις που κάνουμε, οι περισσότεροι αναφέρουν ότι δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα και άλλοι είναι έτοιμοι να ξεσηκωθούν. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι η ανεργία. Υπάρχουν άνθρωποι που μου λένε ότι ψάχνουν δουλειά εδώ και μήνες και δεν βρίσκουν τίποτα». Υπάρχουν όμως και πελάτες που στο τέλος της «κούρσας»... θυμούνται ότι δεν έχουν να πληρώσουν. «Και δεν μιλάμε για μικροποσά, για δύο - τρία ευρώ. Μία μέρα με πήγαν μέχρι τα Βίλια, διαδρομή των 80 ευρώ και στο τέλος δεν με πλήρωσαν. Τους κατήγγειλα στην αστυνομία, αλλά ακόμα δεν έβγαλα άκρη» αναφέρει ο κ. Ζορμπάς.

Οργή και γκρίνια για τα μέτρα «εισπράττει» καθημερινά από τους πελάτες του και ο Ανδρέας Φαρούπος. «Τα οικονομικά προβλήματα είναι πια το μοναδικό θέμα συζήτησης από το πρωί ως το βράδυ, ανεξαρτήτως της ηλικίας του πελάτη. Ο κόσμος δεν έχει χρήματα, τα προβλήματά του αυξάνονται και αυτό βγαίνει και στη δική μας δουλειά» σημειώνει ο ίδιος. Σύμφωνα με τους οδηγούς ταξί που μίλησαν στην «κυριακάτικη δημοκρατία», η πελατεία τους έχει μειωθεί τον τελευταίο χρόνο κατά 40%-50%. «Ξεκινάμε από τη Γλυφάδα και φτάνουμε στο κέντρο της Αθήνας άδειοι. Οι περισσότεροι προτιμούν να περιμένουν μισή ώρα στη στάση του λεωφορείου, παρά να πληρώσουν ταξί. Μας σταματούν μόνο σε περίπτωση μεγάλης ανάγκης, όταν βρέχει ή όταν βιάζονται να προλάβουν ένα ραντεβού. Υπάρχει επίσης μια κατηγορία πελατών που δεν χρησιμοποιούν πια το αυτοκίνητό τους για να γλιτώσουν τη βενζίνη και παίρνουν ταξί περιστασιακά» αναφέρουν οι εκπρόσωποι της «κίτρινης φυλής».

Στις κεντρικές πιάτσες ταξί της Αθήνας (π.χ. Μοναστηράκι, Γκάζι), εμφανίζονται, στις ώρες αιχμής, ένας - δύο πελάτες ανά 15 λεπτά. «Βράδυ Σαββάτου μπορεί να περάσουν 40 λεπτά και να είμαστε ακίνητοι στο ίδιο σημείο. Τις καθημερινές τα ταξί στις πιάτσες σχηματίζουν ουρές. Ειδικά τα νέα παιδιά έχουν συνεχώς το μυαλό τους στο ρολόι, για να γυρίσουν πριν από τα μεσάνυχτα και να προλάβουν το τελευταίο μετρό.
Υποφέρει ο κόσμος σήμερα, μετράει και το τελευταίο ευρώ» τονίζουν οι ταξιτζήδες.




«Είμαστε ένα δωδεκάωρο στους δρόμους για να βγάζουμε μεροκάματο 20 ευρώ»

Εκτός όμως από τις... σκοτούρες των πελατών τους, στις πολλές «χαμένες» ώρες της ημέρας που παραμένουν «κολλημένοι» σε μια πιάτσα, οι οδηγοί ταξί βρίσκουν την ευκαιρία να συζητήσουν και τα δικά τους προβλήματα. «Η δουλειά μας έχει πέσει πολύ, το πετρέλαιο είναι στα ύψη και με την επιβολή υψηλότερου συντελεστή ΦΠΑ χάνουμε περίπου 500 ευρώ τον μήνα. Σε συνδυασμό με τα χαράτσια και με τις δόσεις της εφορίας, η κατάσταση γίνεται απελπιστική» λέει ο Νίκος Γ., ταξιτζής εδώ και μια πενταετία.

«Είμαστε 12 ώρες την ημέρα στον δρόμο και το καθαρό μεροκάματό μας συνήθως δεν ξεπερνάει τα 15-20 ευρώ. Ο,τι βγάζουμε πηγαίνει στη συντήρηση του αυτοκινήτου. Δεν είναι μόνο το πετρέλαιο, είναι και τα ανταλλακτικά που χρειαζόμαστε και έχουν ακριβύνει πολύ», συμπληρώνει ο κ. Ζάρκαλης. Οι περισσότεροι οδηγοί ταξί μιλούν επίσης για «μεροκάματο τρόμου», εξαιτίας της αύξησης των εναντίον τους επιθέσεων από ληστές που εμφανίζονται ως πελάτες. Και άλλοι ζητούν «περισσότερη οργάνωση στις πιάτσες», ώστε να μην υποχρεώνονται να παίζουν... τη γάτα με το ποντίκι με την Αστυνομία (κυρίως με τη Δημοτική Αστυνομία της Αθήνας).

«Δεν υπάρχουν πιάτσες για να δουλέψουμε και αναγκαζόμαστε να σταματάμε παράνομα σε διάφορα σημεία, όπου συγκεντρώνεται κόσμος. Για παράδειγμα, είναι αδιανόητο να μην υπάρχει πια νόμιμη πιάτσα στην πλατεία Συντάγματος. Οποιος βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας και ψάχνει για ταξί, συνήθως εκεί περιμένει. Αν υπήρχε συνεννόηση με τη Δημοτική Αστυνομία, αν λειτουργούσαν σωστά οι πιάτσες, δεν θα κλείναμε τους δρόμους και θα γλιτώναμε από τις κλήσεις» αναφέρουν οι ταξιτζήδες, ενώ κάποιοι τα βάζουν και με τη «μαφία των ταξί» που «χαλάει την εικόνα ολόκληρου του κλάδου».


Γεράσιμος Κόντος
Φωτό Χρήστος Ζήνας

http://www.dimokratianews.gr