Συνέντευξη του Υπουργού Δ.Πέππα στον ραδιοφωνικό σταθμό «ΡΑΔΙΟ 9»

Συνέντευξη Δημήτρη Ρέππα, Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, στον ραδιοφωνικό σταθμό «ΡΑΔΙΟ 9» στον δημοσιογράφο Μπάμπη Παπαπαναγιώτου.
  1/9/2011
   ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έχουμε τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, τον κ. Δημήτρη Ρέππα, στην τηλεφωνική μας γραμμή. Κύριε Υπουργέ καλημέρα και καλό μήνα.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Καλημέρα σας, καλό μήνα, καλό φθινόπωρο, καλημέρα στους ακροατές μας.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν ξέρω πόσο αιφνιδιαστήκατε τώρα εσείς από αυτή την έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους, αλλά πραγματικά είναι πολύ απαισιόδοξο να βλέπει κανείς να λέει μια τέτοια Επιτροπή ότι ακόμα και αν εφαρμόσετε έγκαιρα και απαρέγκλιτα και το μεσοπρόθεσμο και το μνημόνιο, δεν βγαίνει το αποτέλεσμα.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Ας κάνω μια παρατήρηση: Αυτήν την Επιτροπή, τη δομή στο πλαίσιο λειτουργίας της Βουλής, την αποφασίσαμε αυτήν την κοινοβουλευτική περίοδο, η δική μας Κυβέρνηση και η παρούσα Προεδρία της Βουλής. Το λέω αυτό γιατί έχει την αξία του. Δηλαδή εμείς, θέλουμε θεσμούς οι οποίοι να λειτουργούν, να ελέγχουν. Αυτό είναι το πρώτο. Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της η Επιτροπή κατέθεσε μία έκθεση η οποία αξιολογεί την πορεία της ελληνικής οικονομίας και την εκτέλεση του προϋπολογισμού, με μια διαφορά η οποία όμως είναι καθοριστική. Ποια είναι η διαφορά; Ότι όπως προκύπτει από μια πρώτη ανάγνωση, δεν λαμβάνεται υπ' όψιν η απόφαση που έλαβε η Ευρωπαϊκή Ένωση την 21η Ιουλίου. Η απόφαση της 21ης Ιουλίου, μεταξύ των άλλων περιλαμβάνει τη μείωση του ύψους των επιτοκίων και επίσης ένα σημαντικό, όπως το ονομάζουμε «κούρεμα» του χρέους, που σημαίνει ότι δημιουργεί δύο πολύ καλύτερες προϋποθέσεις για τη συνέχιση της προσπάθειάς μας. Αυτά θα έχουν ασφαλώς άμεση, εφ' όσον εφαρμοστεί αυτή η απόφαση, δημοσιονομική επίπτωση. Αυτό δεν λαμβάνεται υπ' όψιν και επειδή ακριβώς είναι καθοριστικό, η Έκθεση στο σημείο αυτό δεν μπορεί να αποδώσει ακριβή αποτύπωση, επειδή ακριβώς αγνοεί αυτές τις δύο παραμέτρους.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επειδή κ. Υπουργέ κι εσείς βάλατε ένα υποθετικό, εφ' όσον εφαρμοστούν και εφ' όσον γίνει κ.λπ., και το λέω αυτό με δεδομένο ότι ξέρετε ότι είναι σε εξέλιξη, και πώς θα πάει η ανταλλαγή ομολόγων και τι θα γίνει με τις χώρες που ζητούν εγγυήσεις, θέλω να πω ότι υπάρχουν μερικές παράμετροι ακόμα υπό διαμόρφωση. Δεν είναι τίποτα τελεσίδικο.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Θα πω όμως, ότι η απόφαση αυτή είναι μια απόφαση κορυφαίας σημασίας στο πλαίσιο της παρούσας κρίσης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, βεβαίως και για την Ελλάδα. Η εφαρμογή της θεωρείται δεδομένη. Είναι αδιανόητο να εκτιμά κάποιος ότι μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να υπαναχωρήσει ή να λάβει μια άλλη απόφαση που θα είναι κάτι λιγότερο από αυτό που έχει αποφασίσει. Εδώ ίσα-ίσα, η πίεση που ασκείται είναι να πάμε σε πιο προωθημένες αποφάσεις μέχρι την έκδοση ευρωομολόγου π.χ., το οποίο συζητείται και όχι να υποχωρήσουμε σε ένα καθεστώς αμηχανίας, το οποίο επί πολλούς μήνες χαρακτήριζε τη στάση των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άρα, λοιπόν, θα εφαρμοστεί αφού αποσαφηνιστούν οι λεπτομέρειες και αφού εξασφαλιστούν οι αναγκαίες εγκρίσεις από τα Κοινοβούλια. Εγώ πιστεύω μέχρι το τέλος Οκτώβρη θα έχει αλλάξει το τοπίο. Το λέω γιατί δεν πρέπει να δοθεί η εντύπωση ότι είναι στον αέρα η απόφαση αυτή. Η απόφαση αυτή είναι πολύ σημαντική, ισχύει και εξειδικεύονται οι τεχνικές πλευρές της.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πάντως υπάρχουν δυσκολίες…
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Βεβαίως και υπάρχουν δυσκολίες.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ακούμε και τον κ. Βενιζέλο να ζητάει κάθε τόσο πλήρη και ταχεία εφαρμογή και υλοποίηση αυτής της απόφασης, και άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες το λένε, το οποίο σημαίνει ότι βλέπουν κάποια εμπόδια στην πράξη.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Κρατήστε κι εσείς, και το λέω και για τους ακροατές μας, ότι για την Κυβέρνηση είναι βασική θέση το να κάνουμε τα πάντα, ώστε να εφαρμοστεί αυτή η απόφαση. Είναι κρίσιμη απόφαση που ωφελεί απολύτως την προσπάθεια που κάνει η χώρα μας.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Απολύτως κατανοητό αυτό. Γίνεται μία συζήτηση και αρχίζει να ωριμάζει μια διαπίστωση, ότι πέρα από τα επιμέρους, το πόσο είναι η απόκλιση, το πόσο είναι το έλλειμμα, αν πρέπει να αναθεωρηθεί ο στόχος, και τα οποία έχουν την αξία τους και τη σημασία τους, ότι αρχίζει και διαπιστώνεται ένα λάθος στη συνταγή του πράγματος. Ότι δηλαδή, δεν βγαίνει αυτή η πολιτική που οδηγεί στην ύφεση. Μήπως διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις κ. Ρέππα να ξαναγίνει μια συζήτηση με την τρόικα;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Εγώ πιστεύω ότι θα πρέπει να κάνουμε ταυτόχρονα δύο πράγματα: Το ένα είναι να εφαρμόσουμε τις αποφάσεις που έχουμε πάρει. Θα έλεγα ότι δεν έχουμε την αποτελεσματικότητα στο απόλυτο ποσοστό, όπως θα έπρεπε, ιδίως σε αυτήν την περίσταση. Το δεύτερο είναι να βελτιώνουμε τις προσεγγίσεις που κάνουμε, ώστε να είμαστε πιο εύστοχοι, γιατί μια άστοχη επιλογή εκ προοιμίου δεν πρόκειται να οδηγήσει σε θετικό αποτέλεσμα. Το πρόβλημα όμως στο πρώτο σημείο που ανέφερα, είναι ότι και εκεί που οι επιλογές είναι σωστές, δεν έχουμε πετύχει την αποτελεσματικότητα στο βαθμό που θα έπρεπε. Έχουμε τα έσοδα επειδή έχουμε περιορίσει τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή; Δεν τα έχουμε στο ποσοστό που θα έπρεπε να έχουμε επιτύχει. Αλλά αυτό δεν είναι μόνο θέμα του κράτους ή των Υπηρεσιών του, είναι και θέμα φορολογικής συνέπειας ή συνείδησης -αν θέλετε- των φορολογουμένων, επιχειρήσεων και πολιτών. Εδώ λοιπόν, χρειάζεται μια εθνική συνέργεια -θα την ονόμαζα- προκειμένου να συμβάλλουμε όλοι, ώστε αυτό το οποίο καθένας δικαιούται να έχει, να το έχει. Αλλά, να μην έχει κάτι παραπάνω χωρίς να το δικαιούται, γιατί αυτομάτως το στερεί από κάποιον άλλον που το έχει ανάγκη. Οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι χαμηλοεισοδηματίες, αναλογικώς έχουν συνεισφέρει περισσότερο από τον πλούτο αυτής της χώρας στην προσπάθεια για την εθνική ανασυγκρότηση, όσον αφορά τουλάχιστον στα έσοδα.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είπατε προηγουμένως για κάποια μέτρα εκ προοιμίου αποτυχημένα…
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Όχι αποτυχημένα. Λέω, δεν έχει αξία να πάρεις κάποια μέτρα τα οποία δεν οδηγούν πουθενά. Το θέμα είναι αυτά τα μέτρα που οδηγούν κάπου, να εξασφαλίσεις ότι θα οδηγήσουν εκεί όπου ακριβώς έχεις στοχεύσει.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θέλω να ρωτήσω: Ας πούμε το ΦΠΑ τώρα που πάει στο 23% και βγαίνει και λέει ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος και το είπε και ο Πρωθυπουργός, αν δεν κάνω λάθος, ότι είναι άδικο και υπαινίσσεται και αναποτελεσματικό και παρ’ όλα αυτά το κάνουμε… Πού πάει αυτό;
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Είναι απολύτως λανθασμένο, κάθε φορά που συζητούμε ένα θέμα, να αναλαμβάνουμε μια πρωτοβουλία, να προχωρήσουμε σε αποσπασματικές αλλαγές. Η διαπίστωση από την εφαρμογή αυτού του μέτρου, έχει τις εξής συνέπειες: Πρώτον, η εφαρμογή όσο ισχύει το μέτρο και είναι νόμος του κράτους, θα πρέπει να είναι απόλυτη. Δεν συζητούμε λοιπόν ενδεχόμενη εφαρμογή αυτού του μέτρου όσο ισχύει. Άρα λοιπόν, και οι επαγγελματίες θα πρέπει εκδίδοντας αποδείξεις, να αποδίδουν το ΦΠΑ στο κράτος, το οποίο άλλωστε έχουν εισπράξει από τους πελάτες τους. Δεύτερο, αυτή η πολιτική είναι μια πολιτική η οποία αξιολογείται και βεβαίως, αν πρέπει να αλλάξει, δεν θα αλλάξει ως προς το σημείο αυτό και μόνο, εννοώ η φορολογική πολιτική, αλλά στο πλαίσιο μιας συνολικής αναδιάρθρωσης του συστήματος. Κάτι το οποίο, γνωρίζετε πολύ καλά, αποτελεί προτεραιότητα της Κυβέρνησης. Άρα λοιπόν, μέχρι τέλος του χρόνου, δεσμευόμαστε να προχωρήσουμε, μετά από τη σχετική συνεργασία βεβαίως, σε μια εκπόνηση φορολογικού συστήματος, που θα είναι δίκαιο και αποτελεσματικό. Το φορολογικό σύστημα θα πρέπει πάντοτε να εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις για την αποτελεσματικότητά του. Εκεί εντάσσεται αυτή η συζήτηση, για την ενδεχόμενη οποιαδήποτε αλλαγή, αλλά μέχρι τότε παρακαλώ, θα πρέπει το μέτρο όπως ισχύει σήμερα, να εφαρμοστεί.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι, αλλά εφαρμόζουμε ένα μέτρο το οποίο ξέρουμε με πάσα βεβαιότητα ότι θα χρειαστεί να αλλάξει γιατί θα αποδειχθεί αναποτελεσματικό και άδικο;
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Αυτό το μέτρο δεν έχει εφαρμοστεί καν.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εσείς δεν έχετε μια εκτίμηση για το τι θα αποδώσει με βάση και την εμπειρία της φορολογικής πολιτικής των προηγούμενων χρόνων;
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Εγώ θα ήθελα να είχαμε την εμπειρία εφαρμογής του μέτρου για ένα μήνα τουλάχιστον, για να γνωρίζουμε πώς εφαρμόζεται. Πράγματι αν κάποιος εισπράττει ΦΠΑ και δεν τον αποδίδει, θα πούμε ότι επιβάλλαμε ένα μέτρο το οποίο δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Αλλά έρχομαι σε αυτά που είπα μόλις πριν. Για να αποδώσει αυτή η προσπάθεια, πρέπει να συνεργήσουμε όλοι. Ιδού λοιπόν η μεγάλη πρόκληση.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να έρθουμε λίγο στο θέμα της απελευθέρωσης των ταξί. Ξέρετε, δημιουργήθηκε σε κάποιους κύκλους μετά την ανακοίνωση που κάνατε προχθές, ότι ουσιαστικά κρίνετε τις αποφάσεις του ΣτΕ και ότι εκφράζετε μια δυσαρέσκεια για το περιεχόμενό τους…
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Ποιος κρίνει τις αποφάσεις του ΣτΕ; Εγώ κρίνω τις αποφάσεις του ΣτΕ;
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτές ήταν κάποιες ερμηνείες που έγιναν, εγώ δεν την υιοθετώ αλλά φαντάζομαι το ακούσατε κι εσείς, έτσι;
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Πρώτα απ’ όλα, το θέμα αυτό, είναι θέμα το οποίο απασχολεί το αρμόδιο Υπουργείο που το χειρίζεται και εγώ συμπαρατάσσομαι σε αυτήν την πρωτοβουλία και τους ανάλογους χειρισμούς. Από την άλλη βεβαίως, σε μια συζήτηση για θέματα πολιτικών αποφάσεων, θα πρέπει να είμαι παρών στα θέματα που με αφορούν προσωπικά, για να υπερασπισθώ κάποιες δικές μου απόψεις και επιλογές. Και εξηγούμαι: Το θέμα των ταξί, επαναλαμβάνω, το χειρίζεται ο αρμόδιος Υπουργός. Εγώ επισημαίνω απλώς, ότι δεν είναι θέμα είτε τρόικας είτε μνημονίου. Ήρθε η τρόικα. Πληροφορήθηκε κανείς ότι η τρόικα έθεσε θέμα ταξί; Ούτε το είχε θέσει σ’ εμάς, ούτε το έθεσε και τώρα. Άρα λοιπόν κάποιοι να μην επικαλούνται υποχρεώσεις έναντι μνημονίου και τρόικας γι’ αυτό το θέμα.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Οι «κάποιοι» είναι συνάδελφοί σας Υπουργοί, έτσι;
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Όχι, είναι δημοσιογράφοι κυρίως.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εντάξει τώρα… Δεν τα γράφουν μόνοι τους αυτοί…
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Δεύτερο θέμα ΣτΕ: Το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν έκρινε κάποια δική μου απόφαση, όπως ψευδώς δημιουργήθηκε μια εντύπωση προς στιγμήν. Η απόφαση η οποία συζητείται, είναι απόφαση η οποία εκδόθηκε μετά από προσφυγή που έγινε το 2007 -ή και νωρίτερα άλλες προσφυγές που οδήγησαν σε αντίστοιχου περιεχομένου αποφάσεις- και σχετίζεται με την αγορά των φορτηγών, των μεταφορών για τα φορτηγά. Η απόφαση αυτή ήταν σε εμάς γνωστή και γι’ αυτό ακριβώς, προκειμένου το Δημόσιο να συμμορφωθεί σε αυτήν την απόφαση του ΣτΕ, προχωρήσαμε τόσο στο νόμο για τα φορτηγά Δ.Χ., το γνωστό νόμο με τις συγκρούσεις που είχαμε περίπου ένα χρόνο πριν, όσο και τον Απρίλιο του 2011, στην έκδοση μίας Κοινής Υπουργικής Απόφασης με τους συναρμόδιους Υπουργούς, για την απελευθέρωση της αγοράς των φορτηγών Ι.Χ., των βυτιοφόρων, π.χ. που μπορεί να διαθέτει ένας ιδιοκτήτης πρατηρίου καυσίμων. Αυτή η αγορά ήταν κλειστή, άνοιξε και αυτή η αγορά. Αυτή η αγορά άνοιξε, με αυτή την Κοινή Υπουργική Απόφαση, τον αριθμό της οποίας αναφέρω στην ανακοίνωσή μου και η απόφαση αυτή, ανταποκρίνεται σε μια απόφαση του ΣτΕ. Γίνεται λάθος από πάρα πολλούς, αλλά ασφαλώς, όπως σε όλους τους χώρους -και στην πολιτική αλλά και στη δημοσιογραφία- πάρα πολλοί χειρίζονται θέματα τα οποία αγνοούν στο βάθος και την ουσία τους και μιλούν για αυτά ως επαΐοντες, ενώ αντιλαμβάνομαι συχνά ότι έχουν άγνοια. Και εξηγούμαι: Η απόφαση αυτή του ΣτΕ που δημοσιεύθηκε και την οποία σχολίασα, δεν λέει αυτό το οποίο επικράτησε ως συμπέρασμα, τεχνηέντως βεβαίως. Δεν λέει δηλαδή ότι δεν μπορούν να επιβληθούν περιορισμοί, λέει το ακριβώς αντίθετο. Τι λέει η απόφαση αυτή; Είμαι πολύ σαφής: Στην επαγγελματική ελευθερία, μπορεί ο νόμος να επιβάλλει περιορισμούς για λόγους δημόσιου ή κοινωνικού συμφέροντος. Δεν μπορεί να επιβάλλει περιορισμούς για το ατομικό οικονομικό συμφέρον κάποιου, που δραστηριοποιείται ήδη στο συγκεκριμένο επαγγελματικό κλάδο. Δηλαδή, δεν μπορεί να προκύψει περιορισμός επειδή κάποιος λέει «εγώ έδωσα χρήματα για να εξασφαλίσω άδεια, άρα δεν είναι σωστό γιατί αδικούμαι και ζημιώνομαι, αν ανοίξεις τώρα το χώρο και δώσεις άδεια και σε άλλους». Αυτό δεν είναι επιτρεπτό, δεν είναι παραδεκτό. Μπορείς να επιβάλλεις περιορισμούς και κανόνες, αν για λόγους δημόσιου και κοινωνικού συμφέροντος, για λόγους περιβαλλοντικούς, ρύπανσης, κυκλοφοριακούς, οδικής ασφάλειας, το δημόσιο συμφέρον επιτάσσει να επιβάλλεις κάποιους περιοριστικούς κανόνες. Αυτό είναι παραδεκτό και γίνεται σε όλη την Ευρώπη.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ο κ. Ραγκούσης αλλιώς το ερμήνευσε.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Ο κ. Ραγκούσης δεν μίλησε για αυτό το θέμα, επιτρέψτε μου να πω. Δημοσιογράφοι μίλησαν.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν μίλησε επισήμως…
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Ο κ. Ραγκούσης κρατάει μια πάρα πολύ προσεκτική και σεμνή στάση.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Με διαρροές από το Υπουργείο κ. Υπουργέ.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Αυτό το λέτε εσείς…
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το λέω εγώ, ναι.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Δεν το δέχομαι αυτό, με την έννοια ότι ο κ. Ραγκούσης κρατάει μια πολύ προσεκτική στάση, γιατί χειρίζεται ένα σημαντικό θέμα. Γνωρίζω όμως, ότι έγινε δημόσια συζήτηση, βλέπω τα όσα γράφονται στις εφημερίδες ή όσα λέγονται στα ραδιόφωνα ή στους τηλεοπτικούς σταθμούς. Σας λέω λοιπόν κατηγορηματικά και προκαλώ όποιον έχει άλλη άποψη να αντιλέξει. Η απόφαση την οποία επικαλούνται, για την οποία συζητούν, λέει το εντελώς αντίθετο από αυτό το οποίο προσπαθούν να μας πείσουν ότι λέει. Τελεία και παύλα. Είμαι πολύ σαφής.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είστε πολύ σαφής, μόνο που αποδέκτης σε αυτό που λέτε, θα μου επιτρέψετε και είναι δική μου ερμηνεία αυτή, είναι ο ίδιος ο Υπουργός, ο κ. Ραγκούσης.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Καθόλου. Είστε εσείς οι οποίοι σχολιάζετε με αυτόν τον τρόπο αυτή την απόφαση. Ο κ. Ραγκούσης λαμβάνει υπ' όψιν του αυτό και οτιδήποτε άλλο, προκειμένου να έχει μια πολιτική πρωτοβουλία η οποία ανταποκρίνεται στην απόφαση της Κυβέρνησης να προχωρήσουμε γρήγορα σε αλλαγές. Κι επειδή συζητούσαμε προηγουμένως οικονομικά θέματα, σας λέω ότι η ταχύτητα με την οποία προχωράμε σε διαρθρωτικές αλλαγές, είναι και αυτή ένας πολύ σημαντικός παράγοντας, με προστιθέμενη αξία για να πετύχουμε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η απελευθέρωση πρέπει να γίνει έτσι όπως την είχατε ρυθμίσει εσείς με βάση το Προεδρικό Διάταγμα το οποίο ποτέ δεν πήγε για κύρωση, ή πρέπει να γίνει με τον τρόπο που ο διάδοχός σας έχει ταχθεί υπέρ της πλήρους απελευθέρωσης;
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Κοιτάξτε, κάθε Υπουργός είναι πλήρης Υπουργός. Η Κυβέρνηση έχει την άποψή της, συζητούμε αυτό το θέμα με τον τρόπο που θα το συζητήσουμε…
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πολιτικά σας ρωτάω, εσείς τι πιστεύετε…
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Αυτό το οποίο είχα εγώ ως επιλογή, αποτυπώθηκε σε ένα Προεδρικό Διάταγμα και κριτήριο για την χορήγηση των αδειών ήταν -όπως γνωρίζετε- το πληθυσμιακό κριτήριο. Κάποιοι λένε ότι αυτό δεν είναι παραδεκτό. Σας λέω εγώ, και θα αναμένετε λίγο, γιατί πληροφορούμαι ότι υπάρχει απόφαση από το Συμβούλιο της Επικρατείας που θεωρεί ότι το πληθυσμιακό κριτήριο είναι και συνταγματικό και αποδεκτό και σύμφωνο με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά αυτό για τις επόμενες ημέρες, για τις επόμενες εβδομάδες. Κρατήστε το απλώς.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το κρατάω.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Από εκεί και πέρα η συζήτηση αυτή, είναι μια συζήτηση η οποία επιτρέψτε μου να πω είναι άχαρη, γιατί αποπροσανατολίζει, χάνουμε το δάσος. Συζητούμε για ένα θέμα, η πρωτοβουλία του Υπουργού θα αναλυθεί από την πλευρά του με τη στήριξη της Κυβέρνησης, βεβαίως και τη δική μου, από εκεί και πέρα όμως υπάρχει το δάσος. Υπάρχει η κοινωνία, η οικονομία και πρέπει να δούμε αν θα πάμε στην υπέρβαση της κρίσης με πολιτικές που ρυθμίζουν τις αγορές. Εγώ είμαι υπέρ αυτής της άποψης…
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ή τις απορυθμίζουν…
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: …κόντρα στον κρατισμό και την πελατειακή αντίληψη η οποία έχει καταστρέψει την Ελλάδα, αλλά και κόντρα στον αγοραίο νεοφιλελευθερισμό, ο οποίος διαλύει τον κοινωνικό ιστό και αποδιαρθρώνει την κοινωνία και την κοινωνική συνοχή και δεν μπορεί να είναι παραδεκτός, ιδίως από μια Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε πιστεύω, ότι οι μεταρρυθμίσεις γίνονται για τους ανθρώπους και γίνονται με τους ανθρώπους, δεν το συζητούμε αυτό.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ακριβώς. Η πλήρης απελευθέρωση αποτελεί ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική έτσι όπως το λέτε.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Μα είπε η Κυβέρνηση ότι θα υπάρχουν κανόνες. Ασφαλώς θα υπάρχουν κανόνες. Δεν είναι δυνατόν να πάμε σε απορρύθμιση, αυτό δεν είναι επιλογή της Κυβέρνησης. Θα θέσεις κάποιες προϋποθέσεις, κάποιες εγγυήσεις, κάποιους κανόνες προκειμένου με την ικανοποίησή τους να μπορεί κάποιος να εισέλθει στο επάγγελμα.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Ρέππα λένε οι πληροφορίες…
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Τα έχει πει αυτά ο αρμόδιος Υπουργός, τα έχει πει αυτά η Κυβέρνηση.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έχει πει και άλλα όμως τα οποία τα ξέρετε αλλά εγώ κρατάω αυτά τα οποία είπατε και για την απόφαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας και για το πώς πρέπει να γίνει και ποιος πρέπει να είναι ο στόχος αυτής της απελευθέρωσης. Λένε οι πληροφορίες ότι υπάρχει πίεση από την τρόικα για απόλυση δημοσίων υπαλλήλων. Υπάρχει τέτοιο κλίμα;
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Εγώ συζήτησα, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Οι εταίροι μας, ας το πούμε, ή οι εκπρόσωποι του μηχανισμού θέτουν ένα θέμα, το οποίο αφορά τη γραφειοκρατία στο κράτος και τη δαπάνη που γίνεται για την κρατική λειτουργία, χωρίς να έχουμε το αντίστοιχο επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτό έχει μια βάση, προκύπτει από διάφορες μελέτες. Η τελευταία μελέτη που έκανε ο ΟΟΣΑ για λογαριασμό του ελληνικού κράτους, επαναλαμβάνει πράγματα τα οποία είναι γνωστά, αλλά πάντως και αυτό μεταξύ των άλλων. Ποιο είναι το θέμα; Το θέμα είναι ότι έχουμε πολλές υπηρεσίες, οι οποίες αλληλοεπικαλύπτονται ως προς τις αρμοδιότητές τους, ότι έχουμε υπερβάλλον προσωπικό σε πολλές περιπτώσεις, ενώ έχουμε ελλείμματα σε κάποιες άλλες. Δεν έχουμε δηλαδή λογική κατανομή. Έχουμε υψηλή δαπάνη για παρεχόμενο τελικώς έργο - υπηρεσία, που είναι πολύ υποδεέστερη σε σχέση με τη δαπάνη που γίνεται γι΄ αυτό και πολλά άλλα ακόμη. Αυτά πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε και παίρνουμε πρωτοβουλίες σε αυτήν την κατεύθυνση. Και ακριβώς η έννοια του βαθμολογίου - μισθολογίου κατατείνει και σε αυτό, μεταξύ των άλλων. Η τρόικα δεν λέει να απολύσουμε. Η τρόικα λέει να μειώσουμε το μισθολογικό κόστος και βεβαίως να μειώσουμε το κράτος, με την έννοια να μην έχουμε υπηρεσίες που κάνουν το ίδιο έργο και σπατάλη. Δημιουργεί και γραφειοκρατία και δυσκολεύει τη συναλλαγή του πολίτη και του επιχειρηματία με την Πολιτεία και τις υπηρεσίες της. Αυτά λέει η τρόικα.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αφού λέει αυτά η τρόικα τότε δεν υπάρχει και θέμα απολύσεων.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Θέμα απολύσεων δεν υπάρχει, έτσι όπως το θέτετε. Θέμα πλεονάζοντος προσωπικού -και έχουμε ψηφίσει σχετική ρύθμιση- θα προκύψει στην περίπτωση εκείνη που η προσπάθεια για την αναδιάρθρωση των φορέων του δημοσίου, αναδιάρθρωση μπορεί να είναι η κατάργηση φορέων, η συγχώνευση φορέων, οδηγήσει μετά από ένα επιχειρησιακό σχέδιο βεβαίως που θα το δείξει αυτό, στη διαπίστωση ότι έχουμε πλεονάζον προσωπικό. Το πλεονάζον προσωπικό αντιλαμβάνεστε δεν μπορεί να επιβαρύνει το κοινωνικό σύνολο, χωρίς να είναι χρήσιμο για κάποιο έργο που αφορά το κοινωνικό σύνολο. Η υπηρεσία δεν υπάρχει για τον εαυτό της.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν είναι προφανές ότι θα προκύψει αυτό κ. Υπουργέ;
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Εκεί που θα προκύψει αυτό, έχουμε ψηφίσει σχετική ρύθμιση και μέσω της πολιτικής για την εργασιακή εφεδρεία θα δοθεί η δυνατότητα, πάντα με την παρέμβαση του ΑΣΕΠ, αφού καταταγούν σε ένα πίνακα όσοι πλεονάζουν, να επιλέξουν μια θέση τακτικού προσωπικού σε ποσοστό ως 10%. Δηλαδή δεν θα κάνουμε νέες προσλήψεις, αλλά σε όποιες προσλήψεις κάνουμε ένα 10% θα καταλαμβάνεται από πολίτες εργαζόμενους που προέρχονται από τη δεξαμενή των πλεοναζόντων. Σε ποσοστό 30% θέσεις συμβασιούχων και σε ποσοστό απεριόριστο θέσεις μερικής απασχόλησης. Θα υπάρχει μια κινητικότητα, μια αλλαγή στο ευρύτερο δημόσιο και αυτό επιτρέψτε μου να πω…
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ένας αποσβεστικός χρόνος πριν την απόλυση θα υπάρξει ουσιαστικά για ένα μεγάλο κομμάτι κ. Ρέππα.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Θα παραμένουν στον πίνακα αυτό και θα διεκδικούν μια θέση εσαεί, όχι μόνο για ένα χρόνο. Για ένα χρόνο θα διατηρούν τις αποδοχές τους στο ποσοστό του 60% των αποδοχών που λαμβάνουν σήμερα, όπως ακριβώς προβλέπει ο νόμος. Η ρύθμιση αυτή έχει ψηφιστεί. Κάναμε μια συζήτηση πριν για την κρίση, για την οικονομία και είπαμε αν εφαρμόζονται οι νόμοι που ψηφίζονται.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Πρέπει να εφαρμοστούν οι νόμοι που ψηφίζονται.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα. Τώρα το ενιαίο μισθολόγιο θα επεκταθεί και σε όλες τις ΔΕΚΟ;
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Αυτό είναι μια σωστή αρχή. Πρέπει, και μας έχει απασχολήσει αυτό. Αντιμετωπίζουμε νομικά προβλήματα τα οποία προκύπτουν, νομίζω όμως ότι δεν είναι ανυπέρβλητα. Ποιο είναι το νομικό ζήτημα; Ότι στις λεγόμενες ΔΕΚΟ έχουμε αποδοχές, οι οποίες αποτελούν προϊόν συλλογικής διαπραγμάτευσης και συμπεριλαμβάνονται σε συλλογικές συμβάσεις που υπογράφονται. Αλλά βεβαίως, θα πρέπει να υπάρχει μια αρμονία μεταξύ των αποδοχών του εργαζόμενου στο δημόσιο, ευρύτερο δημόσιο και στις λεγόμενες ΔΕΚΟ, ιδίως όταν προσφέρουν περίπου το ίδιο έργο ή έχουν εν πάση περιπτώσει τα ίδια προσόντα. Αυτό το οποίο πρέπει να κάνουμε, είναι να υπάρχει πέραν όλων των άλλων και το στοιχείο της δικαιοσύνης, όσον αφορά στις αποδοχές που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι για ίση εργασία και ίδια προσόντα. Αυτό βεβαίως είναι μια δύσκολη άσκηση γιατί υπάρχουν τεράστια ανοίγματα, μεγάλες διαφορές –δηλαδή- σήμερα. Το Υπουργείο Οικονομικών ως συναρμόδιο Υπουργείο για τα θέματα τα μισθολογικά, εμείς έχουμε τη βασική αρμοδιότητα για τα θέματα τα βαθμολογικά, νομίζω ότι έχει κάνει τις επεξεργασίες του και πολύ σύντομα θα είμαστε έτοιμοι για δημόσιες ανακοινώσεις.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ο στόχος πάντως είναι να επεκταθεί παντού το ενιαίο μισθολόγιο.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Ο στόχος είναι το μισθολόγιο να γίνεται με αυτόν τον τρόπο η πολιτική για τη βαθμολογική εξέλιξη και τις αποδοχές σε όσο γίνεται ευρύτερο πεδίο. Πράγματι αυτή είναι η επιλογή.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τώρα πρέπει, δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό γιατί θα έπρεπε να είστε εδώ να τα δείτε, μου έχουν στείλει πολλά ερωτήματα και το συνοψίζω ως εξής, είναι αρκετοί ακροατές. Τελικά η κόντρα με τον κ. Ραγκούση είναι πολιτική ή προσωπική; Έτσι το συνοψίζω.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Πρέπει να σας πω ότι ο κ. Ραγκούσης είναι ένας πολιτικός, ο οποίος είναι φίλος μου, στενός φίλος μου εδώ και πάρα πολλά χρόνια…
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δηλαδή αν δεν ήταν φίλος σας τι θα κάνατε;
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: …δεύτερον, πολιτική κόντρα δεν υπάρχει. Υπάρχει κάποια διαφορετική προσέγγιση σε ένα χειρισμό που πήγα να κάνω εγώ και αυτό που αποφάσισε ο κ. Ραγκούσης. Σε μια κοινωνία και σε ένα Κίνημα, αν περιμένετε ο ένας να είναι φωτοτυπία του άλλου, αντιλαμβάνεστε πως δεν θα άξιζε τότε να είμαστε περισσότεροι. Καθένας έχει τις δικές του προσεγγίσεις, τις δικές του προτεραιότητες. Ο κ. Ραγκούσης θεωρεί ότι πρέπει να δώσουμε το δικαίωμα σε κάθε πολίτη, με κανόνες βεβαίως, εφόσον επιθυμεί να εισέλθει σε ένα κλάδο. Εγώ βρίσκω ότι αυτό δεν είναι αρνητικό, αντιθέτως. Απλώς, θα πρέπει να υπάρχουν όλες εκείνες οι εγγυήσεις για να δούμε πώς η άσκηση του ατομικού δικαιώματος συνδέεται με το γενικότερο συμφέρον. Αυτό προσπάθησα και εγώ να συνδυάσω, αυτό προσπαθεί και ο κ. Ραγκούσης. Μην δίνετε αυτήν την έννοια της κόντρας, που δεν είναι -επαναλαμβάνω- προσωπική καθόλου και δεν είναι και πολιτική. Υπάρχει μια απόχρωση διαφορετική σε μια καταρχήν προσέγγιση. Αλλά όταν συμφωνούμε στα 99 θέματα και σε ένα υπάρχει μια διαφορά γιατί γίνεται λόγος για κόντρα; Εγώ νομίζω ότι επειδή ακριβώς -εσείς γνωρίζετε αυτά τα θέματα- έχουμε περάσει πλέον από την ιδεοληπτική στην εικονοληπτική αντίληψη για την ενημέρωση, ο κόσμος και εδώ έχουμε βάλει το χέρι μας όλοι και εμείς οι πολιτικοί και εσείς οι δημοσιογράφοι, θέλει ένα σκηνικό με φυσικά πρόσωπα που μονομαχούν. Οι ιδέες, οι απόψεις, οι προτάσεις είναι αυτές οι οποίες θα πρέπει να προβάλλονται.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εγώ γι΄ αυτό σας ρώτησα και απ΄ ό,τι φαίνεται και οι ακροατές μας σε αυτό το μήκος κύματος είναι. Αν είναι επί της ουσίας ή αν είναι κάτι άλλο.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Πιστεύω ότι αυτή είναι μια εικόνα που δεν ανταποκρίνεται στα πράγματα, τουλάχιστον από την πλευρά μου. Με τον κ. Ραγκούση έχουμε ανοικτή επικοινωνία, οι σχέσεις μας δεν είναι οι σχέσεις που νομίζετε εσείς, αντιπάλων. Στη διαφορά που προέκυψε, εγώ έκανα αυτό το οποίο έκανα όταν είχα την αρμοδιότητα, ο κ. Ραγκούσης κάνει και θα κάνει αυτό που κάνει εφόσον έχει αυτός την αρμοδιότητα.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα. Κύριε Ρέππα σας ευχαριστώ πολύ.
  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Εγώ ευχαριστώ για τη φιλοξενία σας.
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να είστε καλά. Καλημέρα.